Ĉiumomente, artistoj kaj skulptistoj ne ĉesis surprizi la variaĵojn de la formoj kaj materialoj, kiujn ili uzis dum kreado de siaj ĉefverkoj. Do, fine de la 19-a jarcento, la kutima kultivisto metis la komencon de la disvolviĝo de tuta subkulturo, kreante skulptaĵojn ... de butero.
Iuj referencoj pri naftaj skulptaĵoj troviĝas en la skribaj fontoj de la renesanca kaj baroka epoko. Tiutempe ĝi estis maniero de ornamado en bankedoj. En la 19-a jarcento en Usono, la kutima kultivisto Caroline Shock Brooks metis la komencon de ununura subkulturo, kiu elektas la kremecan oleon kiel la ĉefan materialon.
Esti knabino, Caroline okupiĝis pri pentraĵo kaj skulptaĵo. Tamen, severa farm-laboro preskaŭ ne forlasis tempon por kreivo. En 1867, post la malsukcesa rikolto de kotono, la kultivisto, klopodante trovi pliajn enspezajn fontojn, kreas sian unuan skulptaĵon de nafto. Homoj ŝatis ĉi tiun ideon pri skulptado.
Vera sukceso kaj famo venas al Caroline en 1873. Esti impresita de la poemoj de la dana dramo pri la blinda princino de Iolante, la skulptisto kreis ŝian bareliefan portreton kaj donacis sian preĝejon dum la foiro. En 1874, "Sonĝante Iolanta" estis ekspoziciita en la galerio de Cincinnati, kie por du Semajnoj la dorma princino rigardis pli ol 2.000 dum du semajnoj.
Kiam Caroline en 1878 estis invitita por montri ilian kreon "La Sonĝo Iolanthe" ĉe la Monda Ekspozicio en Parizo, tiam ŝi alfrontis la problemon transporti skulptaĵojn. Por ke la figuro ne fandiĝas, la virino metis ĝin en specialan platan poton, plenan de glacio. Mi devis eĉ prokrasti la eliron de la ŝipo de la haveno pro la fakto, ke sinjorino Brooks ne povis trovi sufiĉe da glacio. Kiam la dogana servo kontrolis la Caroline-kargon, ĝi determinis la skulptaĵon ne kiel artaĵon, sed kiel 50 kg da butero.
Post la prezento de pluraj pli verkoj de Caroline Shock Brooks, la fabrikado de skulptaĵoj de oleo fariĝas tre populara en Ameriko. Sur ĉiu agrikultura foiro, nafto-figuroj dediĉitaj al farm-obienoj estis ĉeestitaj de farmisto.