Αντίθετα, οι καλλιτέχνες και οι γλύπτες δεν παύουν να εκπλήξουν τις ποικιλίες των μορφών και των υλικών που χρησιμοποίησαν κατά τη δημιουργία των αριστουργημάτων τους. Έτσι, στα τέλη του 19ου αιώνα, ο συνηθισμένος αγρότης έβαλε την έναρξη της ανάπτυξης μιας ολόκληρης υποκουλτούρας, δημιουργώντας γλυπτά ... από το βούτυρο.
Ορισμένες αναφορές σε γλυπτά πετρελαίου μπορούν να βρεθούν στις γραπτές πηγές της αναγέννησης και της μπαρόκ εποχής. Εκείνη την εποχή ήταν ένας τρόπος διακόσμησης στις δεξιώσεις. Τον 19ο αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο συνηθισμένος αγρότης Caroline Shock Brooks έβαλε την αρχή μιας ενιαίας υποκουλτούρας που επιλέγει το κρεμώδες λάδι ως το κύριο υλικό.
Όντας κορίτσι, η Caroline ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και τη γλυπτική. Ωστόσο, η σοβαρή γεωργική εργασία σχεδόν δεν έφυγαν χρόνο για τη δημιουργικότητα. Το 1867, μετά την ανεπιτυχή συγκομιδή του βαμβακιού, ο αγρότης, προσπαθώντας να βρούμε πρόσθετες πηγές εισοδήματος, δημιουργεί το πρώτο γλυπτό του πετρελαίου. Οι άνθρωποι άρεσαν αυτή την ιδέα της γλυπτικής.
Αληθινή επιτυχία και η φήμη έρχονται στην Caroline το 1873. Εντυπωσιασμένος από τα ποιήματα του δανικού δράματος για την τυφλή πριγκίπισσα του Ιολάντ εβδομάδες η ύπνο πριγκίπισσα ήρθε να ρίξει μια ματιά πάνω από 2.000 για δύο εβδομάδες ανθρώπου.
Όταν η Caroline το 1878 κλήθηκε να δείξει τη δημιουργία τους "Το όνειρο Iolanthe" στην Παγκόσμια Έκθεση στο Παρίσι, τότε αντιμετώπισε το πρόβλημα της μεταφοράς γλυπτών. Έτσι ώστε το σχήμα να μην λιωθεί, η γυναίκα το έβαλε σε μια ειδική επίπεδη κατσαρόλα, γεμάτη πάγο. Έπρεπε να καθυστερήσω ακόμη και την έξοδο του πλοίου από το λιμάνι λόγω του γεγονότος ότι η κ. Brooks δεν μπορούσε να βρει αρκετό πάγο. Όταν η τελωνειακή υπηρεσία έλεγξε το Caroline Cargo, καθόρισε το γλυπτό όχι ως έργο τέχνης, αλλά ως 50 κιλά βουτύρου.
Μετά την παρουσίαση αρκετών έργων από το Caroline Shock Brooks, η κατασκευή γλυπτών από το πετρέλαιο γίνεται πολύ δημοφιλής στην Αμερική. Σε κάθε γεωργική έκθεση, συμμετείχαν οι πετρέλαιο που αφιερώνονται στα αγροκτήματα.