वृद्ध सुतार निवृत्त होण्यासाठी तयार होते.
त्याने आपल्या नियोक्त्याला बांधकाम व्यवसायातून बाहेर पडण्याची आणि त्याच्या बायकोबरोबर जास्त आरामदायी जीवन जगण्याची योजना दिली. तो पगार चुकवेल, पण त्याला शांतता वर जाण्याची गरज आहे. होय, आणि ते त्याच्याशिवाय करू शकले.
अशा चांगल्या कामगारांना जाऊ देण्याबद्दल ठेकेदारांना खेद वाटला आणि त्याने विचारले की एक सुतार त्याला वैयक्तिक कृपा बनवू शकेल आणि आणखी एक घर बांधू शकेल. सुतार म्हणाला की होय, परंतु कालांतराने तो लक्षात आला की तो त्याच्या विचारांसह कामावर नव्हता. त्याने काळजीपूर्वक केलेले नाही आणि महत्त्वपूर्ण गुणवत्तेचे साहित्य वापरले. तिचा करिअर पूर्ण करण्याचा तो एक अयशस्वी मार्ग होता.
जेव्हा सुताराने आपले काम संपवले तेव्हा नियोक्ता घराची तपासणी करण्यास आला. त्याने प्रवेशद्वारातून प्रवेशद्वाराच्या मार्गावर किल्ली दिली. तो म्हणाला, "हे आपले घर आहे," तो म्हणाला, "माझ्या भेटवस्तू."
सुतार धक्का बसला होता! काय अपमान! जर त्याला माहित होते की तो स्वतःचे घर बांधत होता तर तो सर्वकाही वेगळ्या पद्धतीने करेल.
आमच्याबरोबर देखील. आम्ही आपले जीवन तयार करतो, प्रत्येक नवीन दिवस, बर्याचदा आमच्या इमारतीत सर्वोत्तम नाही. मग, एक क्लच सह, आम्हाला समजते की ते बांधलेल्या घरात राहतील. आणि जर आपण ते पुन्हा करू शकलो तर ते वेगळे केले असते.
एक स्रोत