Tukang kayu tuwa wis siyap.
Dheweke ngandhani majikan kanggo kontraktor babagan rencana dheweke ninggalake bisnis konstruksi lan urip luwih santai karo garwane, seneng karo kulawarga sing gedhe. Dheweke bakal kantun gaji, nanging kudu tentrem. Ya, lan dheweke bisa nindakake tanpa dheweke.
Kontraktor nyuwun pangapunten, lan dheweke takon yen tukang kayu bisa nggawe sih pribadi lan mbangun omah liyane. Tukang kayu kasebut ujar manawa ya, nanging nganti suwe dheweke ora bisa kerja bareng karo pikirane. Dheweke nindakake kanthi ati-ati, lan gunakake bahan sing ora cocog. Iki minangka cara sing ora bisa ngrampungake karier.
Nalika tukang kayu rampung pakaryane, juragan teka kanggo mriksa omah kasebut. Dheweke masrahake kunci saka lawang lawang menyang tukang kayu. "Iki omahmu," ujare, "Hadiah kanggo sampeyan."
Tukang kayu iku kaget! Apa aku isin! Yen dheweke mung ngerti yen dheweke mbangun omah, dheweke bakal nindakake kabeh beda.
Uga karo kita. Kita mbangun urip, saben dina anyar, asring ora paling apik ing bangunan kita. Banjur, kanthi klac, kita ngerti yen dheweke dhewe kudu manggon ing omah sing dibangun. Lan yen kita bisa nindakake maneh, dheweke mesthi bisa nindakake kanthi beda.
Sumber