Deen eelere Schräiner war prett fir zréckzekommen.
Hien huet dem Patron dem Perworent un seng Pläng un de Baugeschäft erzielt an e méi gemittlecht Liewen mat senger Fra ze liewen, déi seng grouss Famill genéissen huet. Hie wäert d'Pai verpassen, awer hie muss op Fridden goen. Jo, a Si konnte ouni hien maachen.
Den Optraghueler war sorry fir sou e gudden Aarbechter ze loossen, an hie gefrot ob e Schräiner him e perséinlechen Favorit kann maachen an en anert Haus bauen. Den Touraners seet deen Jo, awer mat der Zäit gemel, datt hien net mat senge Gedanken ass op der Aarbecht. Hien huet net ganz grad suergfältegt Saache gemaach an benotzt Material vu onwimor Qualitéit. Et war en net erfollegräiche Wee fir hir Carrière fäerdeg ze maachen.
Wann den Teppech seng Aarbecht fäerdeg huet, gouf de Patron an d'Haus erakoum. Hien huet de Schlëssel aus der Entrée zum Schräiner iwwerginn. "Dëst ass Äert Heem," sot hien: "Mäi Kaddo fir Iech."
Den Schräiner war schockéiert! Wat eng Schold! Wann hien nëmme wousst nëmmen datt hie säin eleng heem bruecht huet, géif hien alles anescht maachen.
Och mat eis. Mir bauen eisem Liewen, all neien Dag, oft ët net déi beschten an eisem Gebai. Duerno mat engem Sichtschécken, hu mer eis dofir dat sëtze kënnen an enhiewt an en. A wa mir et et maachen, géifen se et ganz anescht gemaach hunn.
Eng Sammlung