Malaman tsofaffi sun kasance a shirye don yin ritaya.
Ya gaya wa mai aikin ɗan kwangila game da shirinsa na barin kasuwancin gine-ginen kuma ya zama wani rai na rayuwa tare da matarsa, yana jin daɗin babban dangi. Zai rasa albashin, amma yana buƙatar tafiya lafiya. Haka ne, kuma zasu iya yi ba tare da shi ba.
Yarjejeniyar ta yi nadama don barin kyakkyawar ma'aikaci, kuma ya tambaya idan kafinta ta sa shi wani son kai da kuma gina wani gida. Kafinta ya ce eh, amma a kan lokaci ya zama sananne cewa bai yi aiki tare da tunanin sa ba. Ya yi ba da kyau sosai ba, kuma amfani da kayan qualiforant qualifantarwa. Hanya ce mai yawan gaske don kammala aikinta.
Lokacin da kafinta ya gama aikinsa, mai aikin ya zo ya bincika gidan. Ya ba da mabuɗin daga ƙofar ƙofar zuwa kafinta. "Wannan gidan ku ne," na ba ni. "
Kafinta ta girgiza! Wace irin kunya ce! Idan da kawai ya san cewa yana gina kansa, zai yi komai daban.
Hakanan tare da mu. Mun gina rayuwarmu, kowace sabuwar rana, sau da yawa sanya shi ba mafi kyau a gininmu ba. Bayan haka, da kama, mun fahimci cewa su zauna a cikin gidan da aka gina. Kuma idan za mu iya sake yi, da sun yi dabam.
Tushe