نجار سالخورده آماده بازنشستگی بود.
او به کارفرمای خود به پیمانکار گفت که در مورد برنامه هایش برای ترک کسب و کار ساخت و ساز و زندگی روزمره تر با همسرش زندگی می کند و از خانواده اش لذت می برد. او حقوق و دستمزد را از دست خواهد داد، اما او نیاز به صلح دارد. بله، و آنها می توانند بدون او انجام دهند.
پیمانکار متاسفم که چنین کارگر خوبی را از دست بدهد، و او پرسید آیا یک نجار می تواند او را به نفع شخصی و ساخت یک خانه دیگر کند. نجار گفت که بله، اما در طول زمان متوجه شد که او با افکار خود کار نمی کرد. او خیلی دقت نکرد و از مواد با کیفیت بی اهمیت استفاده کرد. این یک راه ناموفق برای به پایان رساندن حرفه او بود.
هنگامی که نجار کار خود را به پایان رساند، کارفرما به بازرسی خانه شد. او کلید را از درب ورودی به نجار گذاشت. او گفت: "این خانه شما است،" او گفت، "هدیه من به شما."
نجار شوکه شد! چه ننگ! اگر او فقط می دانست که او خانه خود را ساخت، او همه چیز را متفاوت انجام می دهد.
همچنین با ما ما زندگی ما را بسازیم، هر روز جدید، اغلب آن را در ساختمان ما بهترین نیست. سپس، با یک کلاچ، ما درک می کنیم که خودشان باید در خانه ای که ساخته شده اند زندگی کنند. و اگر بتوانیم دوباره این کار را انجام دهیم، آنها آن را کاملا متفاوت انجام دادند.
منبع