Die bejaarde timmerman was gereed om af te tree.
Hy het aan sy werkgewer aan die kontrakteur gesê oor sy planne om die konstruksiebesigheid te verlaat en 'n meer rustige lewe met sy vrou te leef en sy groot familie te geniet. Hy sal die salaris misloop, maar hy moet op vrede gaan. Ja, en hulle kan sonder Hom doen.
Die kontrakteur was jammer om so 'n goeie werker los te laat, en hy het gevra of 'n timmerman hom 'n persoonlike guns kon maak en 'n ander huis bou. Die timmerman het gesê dat ja, maar met verloop van tyd het dit opvallend geword dat hy nie met sy gedagtes by die werk was nie. Hy het nie baie versigtig uitgevoer nie en gebruik materiaal van onbelangrike gehalte. Dit was 'n onsuksesvolle manier om haar loopbaan te voltooi.
Toe die timmerman sy werk voltooi het, het die werkgewer gekom om die huis te inspekteer. Hy het die sleutel van die ingangsdeur na die timmerman oorhandig. "Dit is jou huis," het hy gesê, "My gawe aan jou."
Die timmerman was geskok! Wat 'n skande! As hy net geweet het dat hy sy eie huis bou, sal hy alles anders doen.
Ook saam met ons. Ons bou ons lewens, elke nuwe dag, sit dit dikwels nie die beste in ons gebou nie. Dan, met 'n koppelaar, verstaan ons dat hulle self moet lewe in die huis wat gebou het. En as ons dit weer kon doen, sou hulle dit baie anders gedoen het.
N bron