Ik kon het probleem van de keukenschort al heel lang niet oplossen.
Mijn wens om de hele keuken in de stijl van de Provence te regelen, verdreven met alle opties die mij op internet zou kunnen bieden.
Ik wilde iets zien als een zeldzame in de vorm van een oude steen met groene bronzen strepen en tegelijkertijd heel erg wilde ik echt de foto's van oude en goede provence schudden.
De beslissing kwam volledig onverwachts. De oude doos die bij mijn ogen op het internet kwam, alles in de scheuren die de oude tekeningen die eraan bestaan, brachten, bracht me eindelijk op het idee dat ik nodig had, en hoe het te krijgen. Echter, alles is in orde.
Op de muur van mijn nog niet gerenoveerde badkamer was er zo'n milstandige oude witte tegel, dat ik van de muur brak met honderd en hamer.
De tegel splitste zich natuurlijk in stukken met deze procedure, maar het was precies wat ik nodig had.
Toen begon ik de resulterende fragmenten van tegels aan de muur te lijsten, waar ik verwachtte dat ik in de keuken schort.
Lijm op COP-lijm. Het is gewoon geweldige lijm. Hij is voldoende dik, en het is alleen de moeite waard om een stuk tegels aan de muur te drukken, die aan hen is gesmeerd, die bedekt was met gipsplaat en 5-10 seconden in deze positie vasthouden, terwijl de tegel de muur stevig vastpakt.
Dus stak ik met stukjes van de tegel alle ruimte van mijn toekomstschort.
Toen vond ik op het internet en bracht de Provence-stijlfoto's op de gebruikelijke inkjetprinter en bereidde ze voor op decoupage. Hoe kan ik de foto's gebruiken die zijn afgeleid van internet voor decoupage die ik hier al heb geschreven.
Maak een decoupage van foto's op PVA-lijm die ik niet kon slagen, omdat Het ongelijke oppervlak van de tegelvleermuis gaf de kans niet om foto's te maken, de papieren wig van lijm en de foto's gehaast. Ik kwam als volgt uit de situatie.
Ik heb foto's gelijmd op de jachtvernis. Het bevat geen water en de foto's haasten zich niet.
Wanneer de lak droog is, knip ik de foto's met een scherp mes op alle scheuren, die segmenten onder hen vormden.
Toen bedekte ik de foto's zelf twee keer met een jachtvernis. Deze lak geeft de ugert en de foto's van staal en uiterlijk en om de indruk van de oude vleermuis van de artistieke tegel aan te raken.
Ik weet niet of de foto's dit effect konden overbrengen, maar in werkelijkheid overtrof hij al mijn verwachtingen en bleek eenvoudig geweldig.
Aan de randen, ik "vast" foto's met een spons gedoopt in een bronzen acrylverf.
Verder raakte ik de putty met een turquoise kel en smeerde alle gaten tussen de tegelstukken. Waarom ik deze kleur heb gekozen, zal ik een beetje later uitleggen. Ik deed het volgens de technologie die is beschreven op de verpakking van stopverf.
Toen begon de uitdaging op de een of andere manier schort aan de randen te regelen. Ik ging over verschillende opties en stopte op een dunne vergulde slag, die als volgt uitvoerde.
Ik kocht in de winkelwinkel Kronovy Fal. Dit is een touw dat lijkt op een waslijn, alleen in de kern heeft hij een harde schenkstang.
De Fala-structuur is zodanig dat toen ik het begon te draaien in de vorm van een gedraaid koord, het niet draaide, evenals in deze vorm bleef.
Vervolgens ben ik kleine gebieden geworden om dit koord langs de rand van het schort te lijmen. Ik lijder op PVA Super Lijm. De gelijmde secties die ik heb ingedrukt voor de dichtheid van conventionele naaipennen, indien mogelijk, gieten ze rampartief tot behang.
Letterlijk na een half uur zag het snoer "Grabbed" met een muur langs de randen van het schort.
Vervolgens heb ik de schildertape aan beide zijden van het snoer gelijmd en het twee keer de bronzen verf geschilderd en in één keer van boven - goud.
De gaten tussen de stukken van de tegel die ik ook de bronzen verf vertrouwde.
Nu, elke keer na het wassen van de verf, zal het geleidelijk gaan en vertrekken op deze plaatsen Greenish-Turquoise Choppers, die van tijd tot tijd op het brons lijken.
Dat is het. Mijn schort is klaar.
Sinds ik de oude tegel gebruikte, kon ik de basis niet perfect schoonmaken van de oude lijm. Dit beïnvloedde het feit dat de stukken niet perfect soepel zijn, maar dit is precies het effect dat ik heb bereikt: het effect van handmatige niet-professionele tegel leggen, zoals in oude Provençaalse nederzettingen.
De tegel kan in elke kleur en jas met vernis worden geschilderd. Ik besloot echter om witte kleur te verlaten. De allereerste keramische tegel was precies wit, en het lijkt mij een bepaalde vintage.
Een bron