كەچتە خىزمەتتىن قايتىپ كەلدى. ئۇلار ئايالى بىلەن بىللە تاماق يېدى. بولت - ھېچكىمگە تەگمەڭ. مەن پلاستەكلەرنى ساپېخكا بىلەن ئوراپ قويدۇم. تۇيۇقسىز بىر قىسىم پاختا زالدىن كەلگەن. شامال, بالكونىدىكى دېرىزىنىڭ دېرىزىسى ياڭرىتىشقا باشلىدى دەپ ئويلىدى. مەن دېرىزىنى تاقاش ئۈچۈن ئۆيگە بارىمەن. شامال يوق, ئەمما سېنت ئۆسكەن ئېغىزى ئاستىدا.
مەن يۈز بەرگەن ئىشلارنى ئەسلىگە كەلتۈرۈش ئۈچۈن بالكونىغا يۈگۈردۈم, ئايالىم ۋاقىرىدى: «ئوت, 112 نى چاقىرىڭ».
ئۇ بىر پايپاق بولۇپ چىقتى, بۇ ھېچكىم ھەرگىز ھۇزۇرلانمىدى.
ئۇ گىلەمنىڭ كەينىگە جايلاشقان بولۇپ, بىزدە ئۇنىڭغا كىرەلمىدۇق. MIG پەلەمپەيدىن چىقىپ, ئۇ ۋاقىتتا ئايالىنىڭ نىجاتلىق تېلېفونى دەپ ئاتىدى. ئۆزەك ئوتنى ئۆچۈرۈۋەتكەندىن كېيىن, تام قەغىزى ياكى ئېلفيوفېرانىڭ ئارقا تېمىغا ۋاقتىڭىز يوق. قۇتقۇزۇش خادىملىرى بىزگە 20 مىنۇت ئەتراپىدا ساياھەت قىلغان ئېلېكتر ئىستانسىسىغا ئەۋەتتى.
ھازىر مەن بۇ ئىشتىن بوشىتىلمىغان بولساقمۇ ياكى كەچلىك تاماققا كەلسە, ئۇنىڭ بولىدىغانلىقىنى تەسەۋۋۇر قىلىپ بېقىڭ. ئۇنداقتا ... ئېلېكتر ئىستانسىچە ئۇ تېرمىنالنىڭ نەيچىسى, بەزىدە يۈز بەرگەن ئارىلىقنىڭ جىددىيلىكىنى بوشىتىۋەتتى دېدى. بۇ ئەھۋالدىن ساقلىنىش ئۈچۈن, سىز ئۇلارنى پات-پات تارتىشىڭىز كېرەك. تورنى چۈشۈرمەي تۇرۇپ, ئوتنى چۈشۈرمەي تۇرۇپ, ناچار باشنىڭ قويۇقلۇقىنى ئويلىماڭ. مېنىڭچە نۇرغۇن كىشىلەرمۇ مۇشۇنىڭغا ئوخشاش مەسىلىنى بىلىمگەچكە. شۇڭا, تېرمىناللار قۇرۇڭ, تېخىمۇ ياخشى - ئېلېكتر ئىدارىسىنى شۇنداق قىلىپ ھەممىنى تەكشۈردى.
مەنبە