Birkaç metre iplik, kanca, kesme kumaş, biraz emek - ve sonuç olarak, rahat ev tekstili!
Her bir iğneli kadın her zaman, "tam olarak" ya da "ihtiyaç duyulabilir" veya "gerekli olabilir" veya "nereden dışarı atılabilecekleri kumaşın birkaç segmenti vardır." Yıllardır yalan söyleyebilir ve kaderinin uyarlanmasını bekleyebilirler. Bu, orijinal olarak, örneğin, dikilen yatak takımı, yemek masası için peçeteler yapacağız.
Sadece peçeteler dikilmeyeceğiz, ama düzenli iplik.
İhtiyacımız olacak: Kumaş, iplik (pamuk, akrilik veya harmanlanmış iplik), şişman değil, 50 g başına yaklaşık 200-250 m, kanca №1.5-1.8, kalın iğne veya awl, terzi iğneleri.
Doku kesilmiş kare veya dikdörtgen şeklini kesin, içeriğin kenarlarını (yaklaşık 0.7-1 cm) portnis iğneleri tarafından sabitleyin, başlayın. Aynı mesafeden sonra (bizim durumumuzda, 1.2 cm) kalın bir iğne dokuda delikler yapar.
Şimdi çemberlemeye başlıyoruz. Ön taraftaki döngüyü (yanlış tarafta bükülme) çekin. NAKID'siz 2 sütunu kontrol edin.
Sonraki * 1 Hava Döngü ve bir NAKID * olmayan sütunun bir sonraki delik 3.
Açısal kısımda, 1 hava döngüsü yerine, 3 hava döngüsünü kontrol edin ve sütunları bir baz olarak kontrol edin.
Örme sonunda, ilk olarak başka bir eksik sütun kontrol edin, ipi sabitleyin ve keser.
Her şey kumaşınız yönlendirilir ve temiz ve bakımlı görünüyor. Böyle bir kumaş (boyuta bağlı olarak) peçeteler, havlular, yatak örtüleri vb. Olarak hizmet verebilir.
Tığının kenarını takviye etmenin ve kumaşların veya cildin yardımı ile bağlantılarıyla bağlantıların önerilen yöntemi "bu işlem için en zarif çözüm" olarak adlandırılabilir (bu, Fransız ansiklopedisi örme için). Ne yazık ki, iğne işi üzerindeki dergiler ve kitaplar, böylesine "üçlüler" çok dikkat ediyorlar, ancak tığ işi ve örgü iğnelerini idare etmek için iğnenin becerisinden daha az değiller.
Birisi, örgü tığ işi ile bir tef bir kombinasyonu gereksiz komplikasyon gibi görünebilir. Örme ile ilgili literatürde, başka bir yöntem çok daha popülerdir: cilt mücadelesinin kenarı boyunca eşit boşluklarda, delikler, kenarın uygulandığında kancanın uygulandığı delinir. Bir bezle çalışırken, genellikle kenarların bağlanmasını piercing delikleriyle birleştirmesi önerilir. Her şey o kadar basitse, o zaman neden bu şekilde yapılan patchwork tekniğinde çok az iş yapıyor? "İğne Gözlemleriniz" üzerine güvenerek şöyle cevaplayabilirim: Birincisi, her kumaş veya cilt, kenardaki sık görülen bir delinmeye dayanamaz; İkincisi, bu zorunluluk yöntemiyle kenarın kalınlaşmasını önlemek için, yalnızca ekstra sınıfın ustasına mümkün olacaktır.
TAMBOURINE dikişi ne kadar zamandır ve başarılı bir şekilde kullandığı kadar uygun fiyatlı ve muhteşem bir dış yoldan, keçe veya dokular söylendi.
Örme tığ işi ile birleştirmek çok daha sonra, ancak bu, "Birlik" nin tanımlanmasını engellemedi, parçaları kumaştan ve deriden birleştirmenin en başarılı yollarından biri olarak görmedi.
Bir TAMBOURINE'yı manuel olarak yerine getirmek kesinlikle gerekli değildir, çoğu dikiş makinesinin yararına, iki yıldan fazla bir süredir taklitini yerine getirmeyi öğretmiştir, ki bu da düzinelerce çalışmayı kolaylaştırır ve ardından yüzlerce şey büyüktür. niyet.
Solun resimlerinde, yükümlülüğün iki versiyonu gösterilmektedir: kenar boyunca ve ondan küçük bir geri çekilme ile. İlk seçeneğin, yalnızca bu dokular veya deri tipleri için kullanılması tavsiye edilir, kenarının sağlam bir güveninin gücü ve yerçekiminde, ikinci seçeneği kullanmak daha iyidir.
Bir tef için, dayanıklı pamuklu veya sentetik iplikler seçilir, bu, kalınlığı örme için seçilenlerden daha belirgin bir şekilde daha az olmalıdır.
İş için, herhangi bir doku kuvveti ve yoğunluğu uygundur: Hava organzamından kalın keçeye kadar. Çok renkli flapların ve monofonik ipliklerin çok etkileyici bir kombinasyonu elde edilir. Patchwork tekniğinde, cildin dışına çıkmanın önerilen yolunda mükemmel bir şekilde görünün ve yapılır.