Büyükannem sadece pazara girişinde tamburda durdu ve geçen insanların akışına baktı. Eski moda bir ceket giymiş, muhtemelen SSCB zamanında satın alınmış basit temiz temiz yaşlı kadın. Görünüşe göre 80 için bir yerdeydi.
Hayır, sadaka sormadı, sadece durdu ve izledi. Ve duvarın yakınında, bir baston yaslanmıştı ve basit bir alan halı üzerine asıldı. Onu zaten böyle gördüm, bir hafta önce bu yerde, ancak daha sonra sadece aklında bir yerde, görüntüsü görüntülendi. Ve sonra bir şey beni geciktirdi
"Bir halı mı satıyorsun? Ne kadara mal olur?"
Yaşlı kadının gözünde, canlanma parıldıyordu ... "200 Ruble Milok, Al, Ucuz"
Bana için bu halı, dürüstçe, hiçbir şey hakkında hiçbir şey hakkında. Doğru, dairelerinin kızı nereye iyi. Ama bu tür uygulamalı sanat için tamamen kayıtsızım. Ama büyükannenin gözünde, umut parlıyordu ... ve aniden satın aldı
Bu 200 ruble yaşlı bir kadını vermiş olurdu, ama utangaç olduğu ve iddia edilememesi gerektiği açıktı. Ve burada emek için bir ücret gibi görünüyor.
Bu halı aldım ve şimdi arabamda yatıyor. Ona bakarken, yaşlı kadının elinde olan yaşlı kadının nasıl olduğunu açıkça hatırlıyorum, baston ve vagon piyasaya gitti. Kesinlikle kendinize bir şey satın almak
Ve eve gelmek, gururla büyükbaba diyor ki: "Görüyorsun - ben bir kazanımım"
Ve o yeni bir halı örmek ve birkaç gün yine aynı yerde duracak, bekliyor. Ya da belki bazılarınız şu anda geçeceksiniz
Öyleyse bu halı satın al ... 200 ruble hava yapmayacaksın. Ama ne kadar sevinç yaşlı bir kadın getirecek.
(Düzenlendi 2019-02-25 23:00:08)