Kesinlikle. Ortaçağlarda, bir adam sadece örgü için yapıldı. Sanatı mükemmel bir şekilde öğrenmek için uzun zamandır çalışmak zorunda kaldılar. Belki de bunun sadece TV'nin yanında bir bankta ya da ev hanımlarında yaşlı kadınlar için eğlence olduğunu düşünüyorsunuz? Çıktığı gibi, bu "tamamen dişi" mesleği hiç değil. Bugün örme tarihi hakkında konuşacağız.
Son zamanlarda, örme çok önemli bir popülerlik kazanmıştır. Ağda, diyagramları, kalıpları ve ipuçlarını, iplik veya konuşma seçenekleriyle ilgili bir sürü insan var. Birçok çalışmalarının fotoğraflarını halka açık. Ayrıca çok fazla zorluk çekmeden, her şeyi örtmek için birçok ders ve ustalık sınıfı bulabilirsiniz. Ve burada kadınlar kesinlikle çoğunlukta. Ve bunun başlangıcının olması gerekiyordu, olağan balıkçılar. El sanatlarının balıkçılık ağlarını dokuma yoluyla doğduğu varsayımı var.
Ayrıca, insanlar bugün iğneleri aradığımız iki iğneyle bir kumaş yapmayı öğrendiler. Böylece, çoraplar eski Mısır'da bile örüyor. Ustalar, işlerini karmaşık kalıplar ve karmaşık bir süsleme ile süslediler.
Avrupa'da örme yaklaşık 1275'te başladı. Ürünler, yalnızca en yüksek sınıfın temsilcileri için tasarlanmıştır. İspanyol kraliyet ailesinin mezarlarında örme örme dokular bulunmuştur. Bu malzeme sadece yıpranmış değildi, ama aynı zamanda içinde kutsal gücü tuttu. 1400'de, örme, ilahi beceri gibi bir şeydi. İplik ve örgü iğneleri ile, genellikle Kutsal Bakire Meryemini canlandırdılar.
1400'lerde, bu gemiyi eğitmek ve kaliteyi ve fiyatlandırmayı kontrol etmek için özel bir lonjon örneği oluşturulmuştur. Guild münhasır erkeklerdi. İçeri girmek için, örneğin Kuznetsov Guild'de olduğu gibi kolay değildi.
Çalışmak için gelen genç erkekler, resmen örgü unvanını almak için altı yıl kadar öğrenmeleri gerekirdi.
Çıraklığın ilk yarısı, loncanın ustalarından birinde, diğeri de kalıcı seyahatlerde çalışmaktı. Diğer ülkelerde ve bölgelerde hangi desenlerin ve döngülerin kullanıldığını bulmak gerekiyordu.
Sonra yeni örgüler özel bir sınavı verdi. Bir dizi bitmiş ürün serisini bağlamak zorunda kaldılar: çoraplar, gömlek, şapka ve çoğu zaman triko halı bile. Ve sadece tek renkli bir kumaş parçası değildi. Karmaşık bir desen ve incil geyikler sadece virtuoso becerisi gerektiriyordu. Bu tür halıların örnekleri ve bugün Londra'daki Victoria ve Albert Müzesi'nde depolanmaktadır.
Ve eğer usta gerçekten sanatında mükemmellik kazandıysa, ülkesinde mesleğin en önemli temsilcisi olan Kraliyet Ailesi'nin resmi bir örgü olabilir.
Bir kadını örme girişimi sadece Victoria dönemine yakalandı. O zamana kadar örgü makinesi zaten icat edildi ve manuel iş tüccarları için ilgi çekici olmaktan vazgeçti. Bu yüzden ticari sınıflardan örme bir hobiye dönüştü.
1880'e kadar, örgü çorapları, atkılar ve sevgili için eldivenler, romantik ayarlanmış bayanlar ve bakireler arasında şık bir gelenekiydi.
Bir kaynak