Hemen hemen her malzemeden uygun yaklaşımla faydalı şeyler üretin. Yazar, kir, kil ve samandan bir güneş fırını oluşturarak kanıtlamaya karar verdi. Ülke bölgesinde dışa doğru bakan iyi bir fırın ortaya çıktı.
Güneş fırınının bu tasarımının üretimi için yazarın dahil olan malzemeler:
1) kil
2) saman.
3) tuğla
4) Cobblestnik
5) çimento
6) cam
7) Alüminyum levha
8) Ahşap çubuklar
9) Metal pimleri
10) ayna
11) Termal Yalıtım Malzemesi
Güneş fırını oluşturulmasının ana aşamalarını ve çalışmalarının özünü daha ayrıntılı olarak düşünün.
Her şeyden önce, yazar gelecekteki bir durağan güneş fırını için bir temel oluşturmaya karar verdi. Bir delik, vakfın döküleceği 110 ila 70 cm boyutunda boyandı. Bir temele yaratmak, eğer size uzun süre ve verimli bir şekilde hizmet vermeyi planlıyorsanız, aksi takdirde, birkaç yılda, Pisa Kulesi'ni hatırlatan kaydırır. Ayrıca, çalışmaya başlamadan önce, güneş fırınının bulunduğu yerde açıkça azalmaya değer. Vakfının yakınında, güneş ışığından karartabilen ağaçlar veya binalar olmamalıdır. Fırın kendisi, yemek pişireceğiniz zamanlarda güneşe doğru yönlendirilmelidir.
Yer tanımlandıktan ve kuruluşun altındaki gerekli çukur tanımlandıktan sonra, yazar fırının en fazla temelini oluşturmaya başladı. Temel, eski tuğladan ve parke taşıdan çıkarıldı. bu çimento tarafından tutturulmuş. Temel yüksekliği yaklaşık 30-40 cm döndü.
Temel sertleştikten sonra, fırının yapısı gelecektir. Yazar, samam olarak adlandırılan karışımdan kil ve saman yapmaya karar verdi. Bu tür inşaat malzemesi Antik çağlardan beri evler, dökenler ve diğer benzer yapılar inşa etmek için kullanılır. Samana'nın bir güneş fırını için uygun şekilde mümkün olmayan avantajlarından biri, daha büyük bir termal atalete sahip olmasıdır: ısıtmadan sonra, sıcak bir şekilde korunur ve soğumaz. Ek olarak, yazarın arazisindeki bu malzeme her zaman mevcuttur, maliyet ve çevre dostu gerektirmez.
Samam'ı üretmek için, yazarın saming kili suya ve ardından saman ile karıştırın. Samanın böyle bir kıvamında, kil tasarımının yayılmasına izin vermeyen bir bağlayıcı rolü. Karışım elde edildikten sonra, yazar Samana'yı fırın için hazırlanan vakfa yerleştirmeye başladı. Sonuç olarak, fırının yüksekliği yaklaşık 80 cm idi.
Daha sonra, fırının üstüne 200 mm yüksekliğindeki ahşap bir çerçeve kurulur. Samanın üzerine, çerçevenin altındaki metal pimler ile güvenilir bir şekilde sabitlenir. Saman, ahşap bir çerçeveyle kapatılacak şekilde ayarlanır ve derinleşmenin içinde yapılır, bu da daha sonra pişirme tavasına yerleştirilir.
Sobanın ana kısmından sonra, yazar görünümünü iyileştirmeye başladı. Kalan kilin kullanılması, fırın yüzeyi seviyelendirildi. Fırının tepesindeki ısı kaybını azaltmak için, termal yalıtım malzemesi döşenmiştir, böyle bir malzeme mantar ahşap, mineral yün ve benzerlerine hizmet edebilir.
Güneş fırınının görünümünü geliştirmek için, yazar alüminyum levhalar ile bir pişirme yüzeyi kurdu ve alüminyum en iyi şekilde eloksaldır veya siyahta ısıya dayanıklı boya ile boyanmıştır.
Bir güneş fırını için bir kapak olarak, yazarın cam kullandı. Zaten bu formda, fırının içindeki sıcaklık 100 dereceye ulaşabilir. Ancak, yazar, pişirmeyi hızlandırmak için bu göstergeyi geliştirmeye karar verdi. Bunun için, güneşin ışınlarını pişirme yüzeyinde yönlendirecek bir ayna reflektörü ekledi. Bu durumda, fırının içindeki sıcaklık 120 dereceye ulaşmaya başladı.
Sonuç olarak, günün belli bir zamanında yemek pişirmek için uygun olan güneş enerjisi için büyük bir fırın ortaya çıktı. Güneşin belirli bir yerde durduğu ve fırınları en üst düzeye çıkardığı belirli bir zamanda pişirme olasılığıdır, böyle bir fırının ana dezavantajıdır. Gerisi sırasında, fırının içindeki sıcaklık azalır, ancak olası pişirme süresini artırmak istiyorsanız, güneşin ışınlarını yemek pişirmek için yüzeye yönlendirecek ek reflektörler yerleştirebilirsiniz.