Ang pamamaraan na sashiko ay angkop lamang para sa paglalarawan na ito! Ito ay batay sa isang "trifle" - tahi "forward needles", ang pinakamadaling sa lahat ng posibleng manu-manong seams. Oo, ginamit ni Sashiko na, sa pamamagitan ng paraan, isinalin bilang isang "maliit na puncture", para sa mga praktikal na layunin na hindi nauugnay sa sining - ito ay ang tahi na "pasulong na karayom" ay nagmamadali ng mga damit para sa pagkakabukod o minimal na pandekorasyon na epekto. Ito ay pinatunayan ng unang sample ng Sashiko - isang Buddhist sutla manta, na pinetsahan ng ika-8 siglo AD.
Noong ika-17 siglo, unti-unti ang Sasha, unti-unti itong nabuo sa isang hiwalay na uri ng pagbuburda, na kumalat sa mga mahihirap na segment ng populasyon. Madaling tandaan na ang umiiral na karamihan ng trabaho ay gawa sa puting mga thread sa madilim na asul na tisyu, at ang tradisyong ito ay isang paliwanag - sa Edo (17-19 siglo), ang mga magsasaka ay walang karapatan na magsuot ng maliliwanag na makukulay na damit, Ngunit pinahihintulutan itong gamitin ang mga tina mula sa Indigo, na nangangahulugang sa bawat bahay ay tiyak na puspos ng asul na tela. At dahil ang damit mula sa mga materyales sa sambahayan ay hindi naiiba sa isang tibay o espesyal na init, at sa karagdagan, mabilis na dumating sa disrepair, ang mga tao ay nagsimulang maglipat ng ilang mga layer ng tela magkasama.
Ang praktikal na paliwanag na ito ay may mas lireng panig - diumano'y asul na tela ay kahawig ng kalangitan sa gabi, at ang mga puting stitches ay katulad ng mga snowflake na lumilipad mula sa langit. Marahil na ang dahilan kung bakit nagkaroon si Sashiko tulad ng isang pagkalat sa hilaga ng Japan, kung saan sa taglamig mabigat na snowfalls talagang iwanan lamang ang mga klase na pagbuburda sa apuyan.
Nang maglaon, kapag ang pagbabawal sa pagdadala ng maliwanag na patterned tisyu ay nakansela at makulay na Japanese cotton ay naging available para sa lahat at lahat, ang Japanese needlewomen sa wakas ay pinalitan ang Sasisiko mula sa pangangailangan para sa katangi-tanging sining.
Para sa isang mahabang kasaysayan ng pag-iral, nakuha ni Sashiko ang sarili nitong "mitolohiya" ng mga pattern, na sinundan ng mga simpleng tao na walang hindi gaanong pananampalataya kaysa sa pananampalataya sa mga tradisyunal na diyos. Halimbawa, ang isang popular na pattern sa anyo ng mga antas ng isda - "uroko" - ay tiyak na magdadala ng suwerte sa mangingisda, at ang imahe ng crane o pagong ay nagbibigay ng mahabang buhay.