Nakamamanghang kayamanan ng mga kulay sa mga kuwadro na denim
Sinasabi niya mismo na mahal niya ang denim mula pagkabata. Siya ay 14 taong gulang, kapag, sa halip ng kanyang paboritong maong (sa Mamini Mamini), kailangan niyang ilagay sa velveteen pantalon para sa ilang pangyayari, at naaalala pa rin niya kung gaano siya hindi komportable sa hindi minamahal na bagay. Pagkalipas ng ilang taon, dumating siya sa isang pares ng maong - sa isang tumpok ng iba pang mga lumang denim na mga bagay na inihanda ng kanyang pamilya upang ibigay sa kawanggawa, at sinaktan ng kayamanan ng mga kulay ng sikat na tela. Sinabi niya na pagkatapos ay hinahanap ko ang isang "tinig", na tutulong sa kanya na maunawaan ang kanyang hinaharap, at ang mga maong, ang kanyang "kaibigan sa pagkabata", ay naging tinig na ito.
Ito ay naka-out na ang kanyang simbuyo ng damdamin at hinaharap aralin ay palaging sa ilalim ng kanyang ilong. Yang nagsimulang "pumasok" lumang maong upang lumikha ng mga kuwadro na gawa - mula sa kasalukuyan at nakaraan, upang ipahayag ang kanilang mga saloobin at mga alaala. Ang materyal ay naging perpekto - alam at isinusuot ng Jeans ang buong mundo, anuman ang kulay ng balat, materyal na posisyon, mga pananaw sa relihiyon, edad at oras.
Magsisimula ako sa mga cityscape ng Yana Berry
Ngayon si Jan Berry ay lumilikha sa ilalim ng pseudonym Denimu. - Maaari mo ring sabihin na ang maong sa kanyang mga kamay ay naging gawa ng sining. Ang mga paksa ng kanyang mga gawa ay mga landscape ng lungsod at mga portrait. Ginagamit lamang nito ang mga tisyu ng iba't ibang kulay - mga pagbawas, gluits at naghihintay sa kanila, na nagbibigay ng kaibahan, anino at lahat ng iba pang mga artistikong epekto.
Ngayon Yang ay medyo popular - ito ay kahit na tinatawag na "mananalaysay ng mga tela". Ang kanyang trabaho ay may komersyal na tagumpay, iyon ay, isang libangan ang pangunahing trabaho. Ang mga larawan ni Jeans Yana ay matagumpay na ibinebenta sa Europa, Amerika at Australia. At kamakailan lamang, ang James Dina Museum (mula sa pamilya ng lungsod ng Fairmunt) ay hinarap sa kanya para sa paglikha ng isang hindi pangkaraniwang portrait, at hindi nabigo ang Yang. Sa palagay ko, siya ay nasa isang mahusay na paraan sa denim. Marahil tungkol sa tela na ito, maaari niyang sabihin ang higit sa sinumang iba pa sa mundo.