จากนักเรียนของสถาปนิกฉันกลายเป็นขนมอบและย้ายไปปารีส

ชื่อของฉันคือมาเรียฉันเป็นนักเรียนอายุ 23 ปีของผู้พิพากษาในโรงเรียนวิจิตรศิลป์ที่สูงขึ้นในปารีส เมื่ออายุ 16 ปีฉันเข้าสู่สถาบันสถาปัตยกรรมมอสโก แต่หลังจากไม่กี่ปีที่ผ่านมาฉันตัดสินใจที่จะเป็นลูกกวาด พิสูจน์ตัวเองว่าเส้นทางที่เลือกนั้นซื่อสัตย์ฉันจะทำงานทุกวันเพื่อเป็นมืออาชีพในงานศิลปะขนมขบเคี้ยวที่ได้รับการศึกษาของสถาปนิกในประเทศฝรั่งเศส

ฉันจะบอกว่าทำไมฉันจึงตัดสินใจเปลี่ยนอาชีพและประเทศที่อยู่อาศัยและวิธีการตัดสินใจ

เริ่มการเปลี่ยนแปลง

เมื่ออายุ 16 ปีฉันเข้าสู่สถาบันสถาปัตยกรรมมอสโกด้วยความปรารถนาที่จะเป็นสถาปนิกหญิงที่มีชื่อเสียง อย่างไรก็ตามหลังจาก 2 ปีฉันรู้สึกทึ่งกับการเตรียมของหวานฟังดูไม่น่าเชื่อ แต่ความสนใจของฉันในเค้กเกิดจากความปรารถนาที่จะลดน้ำหนักในตอนแรกฉันรู้สึกทึ่งกับการเตรียมขนมแคลอรี่ต่ำแล้วมีความสนใจในเค้กคลาสสิกและเค้กปรากฏขึ้น

วันหนึ่งเพื่อแสดงความยินดีกับแม่ของฉันฉันตัดสินใจที่จะปรุงเค้กมูสที่ซับซ้อนด้วยไอซิ่งกระจกและการตกแต่งช็อคโกแลตในขณะนั้นฉันชอบกระบวนการจริงๆและผลลัพธ์ ภาพด้านล่างเค้กเดียวกัน

เค้กตกแต่งให้ฉันค่อนข้างง่าย - การศึกษาทั้งหมดในโรงเรียนสถาปัตยกรรมรสชาติของรสชาติและความรู้เกี่ยวกับสัดส่วนที่อำนวยความสะดวกในกระบวนการดำเนินการตามแนวคิด เค้กทั้งหมดของฉันเป็นผลมาจากการผสมสองวิชาที่แตกต่างกันดังกล่าว

การฝึกอบรมในปารีส

ฉันศึกษาศิลปะขนมในปารีสซึ่งฉันได้รับความช่วยเหลือจากความรู้ภาษาฝรั่งเศสซึ่งฉันเริ่มเรียนรู้อีก 9 ปี

ในปี 2013 แม่ทำให้ฉันเป็นของขวัญวันเกิด - หลักสูตรลูกกวาดที่โรงเรียน Alena Ducass อย่างไรก็ตามในระหว่างการสอบ ฉันได้รับทุนการศึกษาที่เพิ่มขึ้นดังนั้นหากการสอบล้มเหลวมันจะสูญเสียมันซึ่งจะเป็นความอัปยศ สถานการณ์เดียวกันที่เกิดขึ้นในปี 2558 เมื่อฉันไปปารีสไปยังโรงเรียน Conseil Bellouet ในท่ามกลางเซสชั่น แต่การพลาดโอกาสในการเรียนรู้ในโรงเรียนของพ่อครัวชาวฝรั่งเศสที่มีชื่อเสียงสองคนนั้นเป็นไปไม่ได้เช่นกัน ดังนั้นฉันต้องนอนหลับเล็กน้อยและทำงานได้มากเพื่อจับทุกอย่าง

ในเวลานั้นแม่เป็นคนเดียวที่สนับสนุนฉันคุณย่าและคุณปู่หัวเราะมากกว่าความหลงใหลที่แปลกประหลาด (ในเวลาเดียวกันอย่างเต็มใจอย่างเต็มใจด้วยเค้กของฉัน) พ่อไม่ได้คำนึงถึงความหลงใหลในลูกสาวของเขาใหม่ ๆ หลายคนสงสัยว่า: "ไม่มีอาชีพที่เคารพนับถือของสถาปนิกในเรื่องนี้ ? ขนมอบเหมือนกันในการทำกุหลาบน้ำมันเบเกอรี่ "

คนที่ได้เรียนรู้มากมายเป็นหัวหน้าเครื่องตัดหญ้าร้อน Antonio Bashur เมื่อฉันพบงานของเขาบนอินเทอร์เน็ตโดยบังเอิญแรงบันดาลใจและตัดสินใจที่จะแสดงความชื่นชมของฉัน เราคุยกันและเขาเชิญฉันไปฝึกงานในไมอามี่โดยไม่คาดคิดซึ่งเขาเป็นหัวหน้าของเขา ที่สถาบันมีวันหยุดและฉันมีวีซ่าไปยังสหรัฐอเมริกา

กรณีที่มีความสุขนี้ได้พิสูจน์แล้วอีกครั้ง: อย่ากลัวที่จะเขียนถึงผู้ที่สนใจ / ชอบ / ทำให้เกิดการชื่นชม เขียนหรือส่งประวัติย่อของคุณใน บริษัท ที่ดีที่สุดใน บริษัท ที่คุณใฝ่ฝันที่จะทำงาน มากมายผู้คนตอบสนองจริงและพร้อมที่จะช่วยเหลือ . คุณจะไม่สูญเสียอะไรเลยด้วยการเขียนจดหมายหรือส่งผลงาน

ย้ายไปฝรั่งเศส

อีก 9 ปีเมื่อฉันเลือกภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาเพิ่มเติมที่โรงเรียนฉันตกหลุมรักประเทศนี้และวัฒนธรรมของเธอ ในหลาย ๆ ด้านขอบคุณครูที่รักของเขาฉันยังคงจากนั้นเขาก็ตัดสินใจว่าใน 10 ปีที่ฉันจะไปฝรั่งเศส . ย้ายเป็นนักเรียนง่ายขึ้นเสมอนอกจากนี้ฉันไม่ต้องการให้สถาบันจบปริญญาตรี

ใกล้กับจุดสิ้นสุดของการศึกษาในมอสโกฉันเริ่มเตรียมความพร้อมสำหรับการเข้าร่วมการบริหารสถาปัตยกรรมในปารีส มันเรียกร้องความพยายามอย่างมากผ่านการสอบภาษาและการประชุมนับไม่ถ้วนกับระบบราชการของฝรั่งเศส แต่ฉันต้องการบรรลุเป้าหมายจริง ๆ ดังนั้นได้รับปารีสสำหรับการฝึกอบรมฟรี.

พร้อมกันกับการเข้ารับการจัดการกับผู้พิพากษาฉันได้รับการเสนอให้ประดิษฐ์ขนมหวานสำหรับ Californicakaketion ในมอสโกฉันยืนอยู่ก่อนที่จะเลือกที่นี่เพื่ออยู่ที่นี่และเพื่อความฝันที่จะใฝ่ฝันที่จะมีส่วนร่วมในขนมหวานหรือทำตามความฝันอีกครั้ง - ไปปารีสฉันเลือกอันสุดท้าย แต่ไม่สามารถออกจากขนมได้ทันทีและประมาณหนึ่งปีหลังจากย้ายไปฝรั่งเศสช่วยให้ทีมจากระยะไกล ทำตามคุณภาพและการเชื่อมโยงการทำงานในระยะไกลไม่ใช่เรื่องง่ายดังนั้นเราจึงโชคไม่ดีที่ได้หยุดความร่วมมือ

เมื่อมาถึงปารีสฉันอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์ที่ฉันถูกยิงในรัสเซียที่ไม่มีเจ้าของบ้านที่ซื่อสัตย์ที่สุด มันเป็นห้องพัก 8 เมตรสำหรับคนรับใช้บนชั้น 6 ใต้หลังคา , ไม่มี Windows, ไม่มีอินเทอร์เน็ตและห้องน้ำบนบันได

ออกจากนิสัยฉันมักจะทำเค้กทำอาหาร แต่ฉันเข้าใจว่ามันเป็นไปไม่ได้เกือบแล้วนอกจากนี้ฉันยังได้รับการรักษา อยู่มาวันหนึ่งครูในโรงเรียนปารีสเรียนรู้เกี่ยวกับอาชีพที่สองของฉันและเสนอให้ทำเค้กเพื่อการป้องกันขั้นสุดท้ายของโครงการความภาคภูมิใจและความปรารถนาที่จะพิสูจน์ตัวเองซึ่งฉันไม่สามารถอนุญาตให้คุณพูดว่า "ไม่"

ลองนึกภาพในห้องครัวที่ยากที่จะปรุงอาหารแม้แต่แซนวิชหรือไข่กวนฉันตัดสินใจที่จะทำเค้ก ในอาร์เซนอลของฉันมีสองหัวเผาไมโครเวฟขนาดเล็กและตู้แช่น้อยเล็ก ๆ จากนั้นฉันเข้าใจว่าไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้และข้อสงสัยและอุปสรรคทั้งหมดอยู่ในหัวในมนุษย์เป็นผลให้เค้กนี้ได้กลายเป็นเครื่องประดับเพื่อปกป้องโครงการ!

ปัจจุบัน

ในปารีสฉันผ่านการสัมภาษณ์กับ Christoph Adam และเริ่มทำงานเป็นลูกกวาดใน L'Éclair de Génieซึ่งรวมงานร่วมกับการเรียนรู้ในการจัดการกับผู้ถือหุ้น มันเป็นช่วงเวลาที่ยากเนื่องจากเราทำงานเกือบทุกวันจนกระทั่งกลางคืนมาและเราไม่ได้หยุดพักสำหรับมื้อกลางวันในแผนภูมิและ Eclairs ไม่ต้องการ. จากนั้นฉันก็ตระหนักว่านี่ไม่ใช่ของฉัน - เพื่อทำขนมที่เหมือนกันทุกวันในฐานะสายพานลำเลียงและไม่ใช่ในฐานะผู้สร้างและผู้สร้าง

ความจริงตลก: ในยุโรปตรงกันข้ามกับรัสเซียลูกกวาดเป็นอาชีพชายมากกว่าผู้หญิงเพราะมันทำงานหนักทางร่างกาย อย่างไรก็ตามในทีมไม่มีใครจะทำให้คุณผ่อนคลายทุกคนจะทำงานด้วยไม้เท่า ๆ กันแม้ว่าคุณจะต้องลากถุงเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วยแป้ง

ตอนนี้ฉันยังเรียนรู้จากสถาปนิกและทำงานของลูกกวาด อาชีพที่ฉันโปรดปรานคือการพัฒนาและคิดค้นของหวานสำหรับร้านอาหารและร้านกาแฟ เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันมักจะได้รับข้อเสนอสำหรับการทำงานร่วมกัน หนึ่งในข้อเสนอเหล่านี้ในการเดินทางของฉันคือความร่วมมือกับ Yulia Vysotskaya ฉันได้รับเชิญให้เป็นหัวหน้าแบรนด์ของร้านอาหารร้านอาหารของเธอและเกิดขึ้นกับขนมฤดูร้อน

ในการทำงานของลูกกวาดเป็นแนวทางที่สร้างสรรค์เครื่องมือที่สำคัญที่สุดในครัวสำหรับฉันคือดินสอและกระดาษเพราะคุณควรทำสเก็ตช์จำนวนมากแก้ปัญหาที่ซับซ้อนและน่าสนใจ ตัวอย่างเช่นในขนมเดียวมันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะเกิดขึ้นกับของหวานโซเวียต แต่ด้วยอาหารที่ทันสมัยมากขึ้นเพราะพนักงานต้อนรับเป็นแฟนของพวกเขา เป็นผลให้ฉันสร้างสูตรและสร้างรูปลักษณ์ใหม่ของเค้ก แต่ด้วยรสชาติปกติที่มีวัยเด็ก

เมื่อตอนอายุ 17 ปีฉันได้รับพาสต้าที่ถูกเผาครั้งแรกของฉันจากเตาอบคล้ายกับแพนเค้กที่แพร่กระจายในกระทะฉันไม่สามารถจินตนาการได้ว่าใน 5 ปีฉันจะเป็นครูผู้สอนในทางเดินอาหารระหว่างประเทศใน Sochi ยืนบนเวทีถึงหลายสิบคนที่สนใจและแสดงวิธีการทำเค้กที่มีไอซิ่งกระจกทันใดนั้นฉันก็ตระหนักว่ามีความสุข.

มันเป็นที่เข้าใจว่าสวยงามเมื่อคุณทำสิ่งที่คุณรัก มันไม่ง่ายเลย แต่การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวคุ้มค่า ความรู้สึกที่ทุกสิ่งที่คุณมีในขณะนี้คุณประสบความสำเร็จในตัวเองทำด้วยตัวเองอธิบายไม่ได้ แต่ก็นอนหลับสนิทและความยากลำบากที่เอาชนะได้ทั้งหมด

บ่อยครั้งที่ฉันคิดว่าฉันเลือกสถานการณ์ที่แปลกประหลาดและพันกันของชีวิต การใช้ชีวิตในสองประเทศนั้นยากพอดังนั้นบางครั้งก็มีความปรารถนาที่จะลาออกทุกอย่าง จากนั้นฉันจำได้ว่าฉันพยายามมากแค่ไหนที่ฉันตอนนี้

น่าเสียดายที่โรงเรียนสถาปัตยกรรมปฏิเสธที่จะให้เอกสารที่จำเป็นสำหรับการฝึกงานจาก Garlet Cedric ที่มีชื่อเสียงซึ่งกลายเป็นลูกกวาดที่ดีที่สุดในโลกในปี 2560 แม้ว่าฉันจะไปกับเขา 2 บทสัมภาษณ์ ฉันจำได้ว่าพนักงานของการบริหารที่โรงเรียนประหลาดใจ: "มันแปลกมากคุณเป็นนักเรียนคนแรกที่ขออนุญาตการฝึกงานในการฝึกงานในขนมและไม่ได้อยู่ใน บริษัท สถาปัตยกรรม"

ปรากฎว่าคุณเรียนวิชาชีพหรือไม่ แต่คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะผ่านการฝึกงานหรือทำงานอย่างเต็มที่ในพื้นที่อื่น แต่ฉันมีความมั่นใจ: สิ่งที่ควรเกิดขึ้นจะต้องเกิดขึ้น ดังนั้นฉันฝันเปิดขนมในปารีสและเป็นมืออาชีพ.

ฉันมีชีวิตอยู่ทุกวันในความไม่แน่นอนบางครั้งฉันอนุญาตให้ตัวเองลดมือของฉันอย่างที่ฉันยังไม่เข้าใจว่าฉันกำลังทำสิ่งที่ฉันทำและอะไรคือเป้าหมายสูงสุด แต่สำหรับฉันดูเหมือนว่าความปรารถนาที่สำคัญที่สุดของฉันคือการเขียนประวัติศาสตร์ของคุณเองที่ไม่เหมือนคนอื่น ฉันเชื่ออย่างนั้นหากคุณรักในสิ่งที่คุณทำชีวิตจะตอบด้วยโอกาสการประชุมที่สำคัญการแสดงผลใหม่และโอกาส

แหล่งที่มา

จากนักเรียนของสถาปนิกฉันกลายเป็นขนมอบและย้ายไปปารีส

เริ่มการเปลี่ยนแปลง

การฝึกอบรมในปารีส

ย้ายไปฝรั่งเศส

ปัจจุบัน

อ่านเพิ่มเติม