Smolyanka otrzymała zakwaterowanie w regionie Moskwy i wykonał z niego prawdziwą fuzję
Polina Kozlov przeżyła całe życie w centrum Smoleńska i pracował w poważnej organizacji (jak ją dzwoni - "w nadzorze"). Pewnego dnia Smolyanka podobała się tak bardzo przez władze Moskwy, że została zaproponowana na przeniesienie do stolicy. W takim przypadku konieczne jest nadanie pracownika mieszkaniowego. Szefowie zaproponowali wybór mieszkania w nowym domu lub prywatnym domu. Polina natychmiast wybrała drugą: - Marzyła o życiu na ziemi całe życie. Podpisał wszystkie dokumenty, nie patrząc i poszedł oglądać nowy mieszkanie. Byli w połowie domu zbudowanym w latach 60. we wsi Lesnik, obok Barvikhy. Pomimo elitarnego sąsiedztwa i domu, a fabuła została odwrócona, aby umieścić go lekko, w śmieciach. Jednak Polina nie rozpaczyła i nie zwracała uwagi na siódme miesiąc ciąży, zaczął naprawiać. Początkowo dom został zalany antyseptyką, wypaloną ścianami, przetransportował jakieś meble z Smoleńska, ukuifikowało coś w IKEA. Kiedy rodzina ostatecznie postanowiła osiedlić się na przedmieściach, sprzedawał zakwaterowanie w Smoleńsku, kupił drugą połowę domu i podjął go z restrukturyzacją i atmosferą poważnie. Przeszklona weranda stała się jadalnią, teraz znajduje się zielona sofa narożna z miasta Kandalakshi Murmańsk. W kuchni wykonanej z okna drzwi są wejście do ogrodu, w lecie zawsze jest otwarty zatrzask. Nawiasem mówiąc, drzwi te Poliny są długą strażą dla sąsiedniego domu - Brat Dacha Tchaikovsky, który wielki kompozytor wymieniony w jego listach. W rezultacie znalazłem je w wąwozie w domu - rodzaj zrzutu lokalnego. Stamtąd dobre wełniane dywany.
Drzwi w ogrodzie Apple
"Teraz wszyscy śmieje się na dywanach na ścianach i wydaje mi się, że są z nimi przytulne i cieplejsze", wierzy Polynę. - Dom wciąż nie jest mieszkaniem, nagie zimne ściany nie są tutaj bardzo przyjemne. Nad łóżkiem w salonie mamy dywan z tkaniny z produkcji 90-tych - Bryansk. Naprawdę podobał mi się mój przyjaciel, projektant wnętrz. Znaleźliśmy firmę w Internecie i zamówiliśmy swoje produkty już dla swoich projektów.
Dywan z wielbłąda w jadalni, prawy obraz A. i Motsky "Preminary"
Łóżko w salonie nie jest błędem. W domu 6 pomieszczeń niektóre sąsiednie - takie chłopskie Anfilad. I wzdłuż tradycji chłopskich w prawie każdym pokoju - jadalnia, biuro, salon - są miejsca do spania. W swoich dzieci nawet trzy - sofa i łóżko dwupiętrowe. Krewni mieszkają w domu okresowo: najstarsza córka, jej mąż, mała wnuczka i mama Polina. Dlatego nazwy pomieszczeń są bardzo warunkowe, a ich funkcjonalność zmienia się cały czas. Najważniejsze jest to, że 90 metrów wszystko jest wystarczająco dużo miejsca i zajęć.
Zwykle aktualizacje w domu zaczynają się od faktu, że w pobliżu kogoś demoliduje lub odbudowywania mieszkań. Następnie konieczne jest kłanianie się na budowę, albo rano do znajomego wąwozu. Przydziel wszystkie cięcia tkanin, kosze, talerze Villeroy & Boch. , Faience angielskie, obrazy, książki, meble. Od "stopniowego" poliny włókienniczej szyła obrus. Zestaw słuchawkowy w kuchni jest dwoma niemieckimi sługami, przemalowany w kolorze białym. Bufet w jadalni zmienił również kolor i lekko odnowiony. Jak i co można zaktualizować, Polina cierpiał na osobiste doświadczenie, chociaż dali rady i znani artystów.
- Przed noszeniem czegoś, aby wrócić do domu, oczywiście, oczywiście wygładzić coś na miejscu, "doradza Polynę. - Prawie zgniłe rzeczy w mieszkaniu nie przynosi - brud będzie zbyt wielkim problemem. W domu z tym łatwiej, jeśli coś się nie pasuje, składa się na witrynę ogniska i spalił wszystkie niepotrzebne. Jeśli nie ma tylnej ściany - nie ma znaczenia, zawsze możesz zbudować go z kartonu, arkusza sklejki, płyty wiórowej i wszystkiego. Jestem malowany, wszystko jest zwykle specjalnie farbami meblowymi z strukturą żelową, wtedy nie są potrzebne żadne fundamenty. Tutaj spójrz - Tabela jest 10 lat temu malowany, nic się nie stało.
Ta sama tabela babci pod obrusem z tekstyliów "para", wokół -. "Wiedeńskie" krzesła radzieckie. Wszystkie lata 50s.
Okrągły stół stojący w kuchni - zaczął się z nim życie rodzinne dziadka i babci. To była pierwsza rzecz, którą zamówili, aby zrobić w warsztacie. Ile przeżył, nie możesz powiedzieć. Niemniej jednak, o ile nowy, tylko kilka drobnych zadrapań. Farba mebli daje efekt traktowanej powierzchni. Oprócz mebli Poliny zręcznie przywraca tac Zhostovsky i udekoruj swoje drzwi w domu. Zwykle znajdują się na pchłokie, męskiej Polinie. Pozostawia "Polowanie" wcześnie rano w weekendy: jest to możliwe, aby mieć czas na złapanie najlepszych i najtańszych rzeczy. Następnie taca musi być myta ciepłą wodą i miękką gąbką, aby nie uszkodzić warstw farby. A potem starannie majstrackuje miejsca lakieru akrylowego.
Co jeszcze pędzi do domu w oku, jest obfitość tekstyliów i obrazów. Zasłony w niektórych pokojach odgrywają rolę drzwi. W korytarzu za ogromnymi pasiastymi zasłonami, ukrywa się całą szafę rodziny.
- Zauważyłeś, że nie mam szafek? - Rysuje uwagę Poliny. - To tylko w salonie dwa z szklanymi drzwiami, to jeszcze więcej prezentacji. Jeden, który wziąłem w moim dziale po napisaniu, szukałem kilku przez długi czas, w końcu kupiłem podobny przez Internet.
Szafy departamentów, tkane bujane krzesło z IKEA i krzesła bujającego - Novodel, prezent przyjaciół
Również w salonie znajduje się cała ściana, wraz z biblioteką transportowaną z Smoleńska. Ale w ogóle rzeczy z rodzinnego miasta Poliny trochę.
- Oto kubek ceramiczny z Smoleńska, oto dzbanki. W ZSRR był dobry zakład, teraz wszystko zamknięte. Wcześniej Smoleńsk słynął z centrum tekstylnego, zrobili wiele rzeczy z lnu, teraz to, niestety, nie, chociaż po prostu dostajemy klimat najlepiej dla rosnącej lnu i gryki. Tutaj w jadalni wisząc żyrandol z restauracji "Dnipro", żyliśmy naprzeciwko go w samym centrum miasta. Wtedy moja matka znalazła ją w Komisji i kupiła dla mnie.
Żyrandol z ich restauracji "Dnipro" (Smolensk)
Zdjęcia na ścianach wiszą w różnych czasopismach oraz rysunki samej Poliny, a młodsza córka Alina. Istnieje kilka kopii "z kosztami", jak sam je nazywa: Smolensky Płótno dysydentacyjne, fantastyczne ilustracje znalezione, a także reszty antyków w Rublevskiye mutage. Specjalna duma nad tabelą w biurze - napisana cztery pisemne tabletki. Przedstawiają las Rublewski, z którego jedna trzecia pozostała dzisiaj. Z czasem Polina chciałaby przenieść tablety do Muzeum.
Leci nad stołem Linnart (IKEA).
W planach rodziny wyposażył strych i dać mu całkowicie córkę. Nie chce wybierać domu, ponieważ jest zbudowany z Cedar Pine - materiał nie jest tani i wyjątkowy. Na przykład Cedar zawsze utrzymuje temperaturę 24 stopni, nawet jeśli latem na ulicy 35, główną rzeczą jest zamknięcie okien. Dlatego w domu nie ma klimatyzatora. Wszystkie naprawy i wystrój Poliny i jej męża sprawiają, że są własnymi rękami.
- Sam malowałem dom na zewnątrz, piosenkarza zasłon, obrusy i poduszki. Mam dużo pracy, przychodzisz zmęczony, a ty bierzesz pompel, malować dwie godziny i wydaje się być odpoczynku. Potem byliśmy tak zaakceptowani w rodzinie, mam poduszkę wszędzie, że moje haftowane moi babcia. Obecnie jesteśmy oczywiście nie używaj, trzymaj się w wizyty dla piękna.
Biblioteka Smoleńska i "Palma" z pchlimami.
Przewidywanie wyrzutu, Polina podkreśla, że szuka środowiska na pchle targów i pracowników budowlanych, wcale z powodu słabo istotnej sytuacji. Tylko wszystkie drogie i patosy, których nie lubi.
- Pracuję przez całe życie w poważnych instytucjach. Dlatego styl egzekucji jest zmęczony pracą. Nie lubię skórzane sofy, złocenie, brązowe meble i brązowe podłogi. W kuchni mam podłogi wiśniowe, w garderobie - żółty, w całym domu, podczas gdy zielony dywan, - argumentując Polinę. - W domu chcę czegoś jasnego i radosnego. Jasne jest, że prywatny dom wymaga poważnych wydatków. Dwukrotnie spędziliśmy wodę, uczyniliśmy łazienkę wewnątrz, zmieniliśmy okablowanie, po spaleniu sąsiadów, kotła gazu pękło w minus 20, chcieli zrobić przedłużenie - byliśmy błędnie nalani fundament, teraz łamie wszystko, ponownie wykonane . Dlatego w pewnym sensie mamy ciągłe naprawy. Być może nasza pasja do starożytnej i restauracji w jakiś sposób prosi go. Nie mogę powiedzieć, że jestem osobą kreatywną, nigdy nie studiowałem w artysty ani na projektantku. Ale jakoś oglądałem włoski film, a bohater powiedział: "Mam poczucie stylu". Tutaj myślę, że możesz także powiedzieć o mnie.
W kuchni z kotem
Źródło