Dwie góry wełny owiec płukały za rzemieślnicami, jak skrzydła. Silny, znudzony rękami, rzuciła długie pasma na grzebieniu i pękły na cienkich włókienach. Jej sąsiedzi nie dostali skrzydeł, ale one, jak legendarne Amazonki, rozciągnięte drewniane łuki. Pooh na wibracyjnym teatrze, jakby zamienił w sam nić powietrza. Z nich na podłodze rozłożono ciemną sylwetkę, w której niejednolicznie domyślnie się nie urodził
Fabryka strumyk
Osada Rakhata rozłożyła się w płodnej górskiej dolinie na zachodzie Dagestanu, pięć kilometrów od Botlich - stolicy dzielnicy. Tutaj jabłka i morele rosną na obfitość, z których przygotowują się dziesiątki różnych potraw. Jądra kości moreli i nasion lnu są sklasyfikowane jako młyn wodny, aby uczynić energię. Istnieją trzy turbiny na młynie i przypomina małą stację wodną. Doll-strażnik był związany z kratą balkonową solidnego domu w koszulce z telepuliczną koszulką. Ale najbardziej niesamowite tutaj jest jedyna fabryka bouross w Rosji, która została otwarta w 1925 roku.
Przy wejściu - znak z wdzięcznością do gubernatorów Vologda, Kostroma i Yaroslavl Regionów. W sierpniu 1999 r. Na początku drugiej kampanii Chechen fabryka została zbombardowana. Śmigło jest nawet wyjątkowym muzeum Bourcy. Naprawa pomogła trzem odległym regionom. Ale przetrwać w warunkach rynkowych, bez żadnej pomocy.
Produkcja błędów jest dostarczana do strumienia. Wełna owcza czesana na stoiskach z paznokciami, puchami przerywa cebulę, aby uniknąć grudek. Wtedy najbardziej doświadczeni rzemieślnicy są zaśmiecani na podłodze w postaci przyszłej brody, tylko więcej niż rozmiar - podczas filcowania płótna jest dokręcone. Wełna położyła się w trzech lub czterech warstwach. Najlepsze i długie - na zewnątrz, aby chronić przed pogodą, średniej jakości - wewnątrz, krótki - między nimi. Przycinanie z gotowych produktów zostanie rozrzucone na górze.
Pokój leci puchu. W bardzo powietrzu smak z owczej skóry. Kaszel, a zastępca dyrektora Ali Magomedova Ali Magomedov mówi: "Nic, to jest wyleczony zapach!" Przyszły Beerek spryskany wrzącą wodą za pomocą zwykłej miotły. Trzy cztery cztery kobiety w czarnych łokciach złożyć go wokół specjalnego rolki, umieścić na stole i jeździć, śmiejąc się przedramionami i synchronicznie zatrzaskowaniem, całej godziny, aż wełna jest przyjęta.
Następnie płótno są czesane z drewnianymi szczotkami z żelaznymi zębami. Obrabiany przedmiot jest gotowany z farbą przez długi czas, który Dagestan jest dostarczany z Tambova. Czarne wyłączniki - do pracy, biała - parada, na prezenty. Malowane kawałki filcu są usuwane z fabryki. Pracownicy zabiorą je na krawędziach, macytować do wody, aby wzbudzić włosy na zewnątrz, odwrócić się i rozprzestrzeniają się na żwirze.
Kęsy są tak wielu, które są pokryte całym dziedziniec. Kobieta Barbell w szaliku spacery z wiadrem, jakby z cub, i słabo rozpryskuje się nad przyklejającym mokre pasma wrzącej wody z klejem kości. Tak więc powstają długie szczotki, zgodnie z którymi woda płynie w deszczu. Pozostaje on tylko poczekać, aż poczucie wyschnie, odcięcie zbędnego, szyj górne krawędzie, aby uzyskać ramiona, i dodać podszewkę - jest wygodniejsze do przenoszenia Burku, a ona będzie dłużej.
Cena sprzedaży błędów Rakhata wynosi 2500 rubli. Zarabiają rzemieślnicy tych trudnych pracy około 500 rubli dziennie - na standardy rustykalne, pieniądze są znaczne. Ponadto praca zaczyna się wcześnie rano i kończy się już na obiad - jest czas, aby robić domowej roboty. Wielu wolałoby pracować do wieczora, ale słynne rybołówstwo doświadcza nie lepsze niż najlepsze czasy. Często występują prośby z grup folklorystycznych - nawet główny zespół Dagestan "Lezginka" tańczy w pluszowych dekoracyjnych belkach.
Małe zamówienia na prezenty w wybitnych gościach. Ale Burka otrzymała nawet Fidela Castro i Che Guevara. Mówią, że brodaty komendant długo szukał dziwnej przylądka przycisków. Wycinają jak poprzednio, pasterze. Chociaż kanoniczny obraz Chabana w Bourke i Papaha pozostał w przeszłości, rzadki narzut nie ma czułego peleryny. Podczas wielokrotnego ograniczenia hodowli zastępuje drogie śpiwór.
Oprócz błędów, Rahants dokonują najważniejszych koni, materaców wełnianych i poduszek. I tak samo w fabryce, gdzie wcześniej pracowali ponad dwieście osób, to wszyscy siedemnaście pracownicy. Naprawdę, są one w ogóle około dziesięciu. Ale nawet sto lat temu Burki zostało zrobione na całym Kaukazie.
Niedźwiedź Casseau i Pelican Feather
Po raz pierwszy kora wpadła w dziedzinę widzenia etnografów na początku XVI wieku, kiedy został opisany przez Giorgio Interiano Genois. Jednak pojawił się znacznie wcześniej. Niektórzy archeolodzy uważają, że duże szpilki z brązu kultury Coban (XIII-IV stuleci pne) zapinały krawędzie przylądka grubej tkanki. Wkładają na ramię, przetłumaczone na perski - Berk. To słowo jest prawdopodobnie przekazane imię Bourke. Przy XIX wieku peleryna zamieniła się w krótki filcowy płaszcz w formie dzwonu.
Alexander Duma, znany nie tylko przez jego powieści, ale także historyczne Lapami, napisał o nim: "Dobry dudnienie jest świetną wartością, zwłaszcza gdy jest wykonana z piór pelikanów". Z biegiem czasu, szerokie podłogi wydłużone - tworząc boki konia, skierowały ciepło z zwierząt w górę, jakby komin. Taki rząd był znacznie wygodniejszy dla jeźdźców. Teraz poczuł płaszcze przeciwdeszczowe na jeździectwo i wędrówki o tej samej długości, ale pierwszy jest znacznie przestronny u podstawy. Ale szeroko obłączony Burku, znany wszystkim w filmie "Chapaev", wymyślił tylko pierwszą wojnę światową - aby utrzymać karabin pod nim.
Bagło serwowane na alarmię z ubraniami i namiotem rozluźnił się z ostatniej burzy. Zastąpiła kocem i łóżkiem. Uważa się, że chłodniejsze kozła były przykryte z nią, marzyli o koniu w galopie i byli krótkometrem, jak w kąpieli. Wojownik ukrył pod bronią broni. Wróg nawet nie zauważył ruchu ręki do sprawdzania. Tylko spod poczuł szybko, jak zamek błyskawiczny, wyciągnął śmiertelne ostrze. Solidny rumble czasami zapisywany z kulę i buchu szablowego. A jeśli wróg nadal bombardował, ranny lub zabity został wyjęty z pola bitwy na własnej belce.
Nie jest zaskakujące, że taki ważny obiekt został wypełniony mistycznym i rytualnym znaczeniem. Srebrne i złote skórzane pętle dla panny młodej panny młodej dały młodym krewnym pana młodego. Na dolnych zakątkach przedstawionych magicznych uroków - ujawnił palmy, gwiazda, ptaka, dzbanek do ablucji. Charakter tych wzorów sugeruje, że ornament burki, a także obudowy, został podzielony na prawą męską i lewą połówkę.
Mówią o specjalnych "surowych" bersach z marzeniami z wilka i niedźwiedzia. Byli noszone tylko przez słynnych myśliwych, ponieważ uważano, że taki bagno był niebezpieczne, przyciąga zwierzęta i wrogów. Z strojem właściciel załączony trofea - kły, pazury i dzioby ptaków.
Burk dołączył do ludzkiego świata ze znajomym. Owinęli się w jej kobiecie, by złagodzić jej poród. I służyła sawanowi dla martwego człowieka. Duel na Bourke zwykle zakończył się śmiercią obu uczestników, ponieważ zgodnie z zasadami walki, rywale nie mogli jej wysiąść, unikając strajku przez sztylet.
Gdziekolwiek podróżowali kaukaski, przerażający służył mu do domu mobilnego i nienaruszalny kawałek ojczyzny, w przybliżeniu jak nowoczesne ambasady. Etnograf Yuri Botyakov napisał: "Wdrażanie na ziemi Burku, Highlanders okazało się na swoim terytorium; Toczył Burku i wychowując ją do siodła, miał walcowaną przestrzeń za plecami, które mógł wdrożyć, gdzie uzna to konieczne.
Na Kaukazie Północnym, lekkie i niezawodne zapotrzebowanie na Kabardianów cieszyły się specjalnym zapotrzebowaniem. Okolica, Karaczai, była cieplejsza, ale trudniejsza. Jednak najdroższe, wysokiej jakości i piękne filcowe naloty zostały wyróżnione w Dagestan Andiers - starożytnych małych ludzi mieszkających w obszarze rzeki Adea Koisu, której nazwa jest tłumaczona jako woda owiec.
Wioska na granicy
Kręta droga wspina się z Botlich do przełęczy, za nim - Czeczenii. Prawie na samym szczycie, rodzi się mały starter do Andiysky Aulu Gagatley.
- Ostatnio droga upadła. Wynajęłam budowniczom, aby przynieść go w porządku, ale mówią mi: niemożliwe, musisz najpierw zadeklarować przetarg, - Izbudin Hizbulaev, szef ugody, skarży się. - A jak mogę czekać na wyniki przetargu, jeśli nie można nas prowadzić?
Szczęście nagły goście wysuszono kiełbasę, Izbudin mówi lokalne legendy z taką pewną wiedzą, jakby wszystko się stało wczoraj. Tutaj nie było kawałka, skąd i gdzie Żydzi podali imię nazwy Nazwa Mount Hyton. Tutaj mieszkał bogaty pilot Yeluk, który odmówił ze względu na jego ulubione świnie, aby wziąć islam i płatne życie. A stąd Gagatley obserwował dowódcę Timura Chrome - Tamerlane.
Tymczasem na stole znajduje się danie do palenia z Avar Khinkal, a stare legendy zostaną zastąpione przez historie o niedawnej wojnie. W 1999 r. Gagatlinitsi, wraz z wojskami rosyjskimi, bronił 25-kilometrowego obszaru granicznego z Czeczenem. Niektórzy nawet wrócili do ojczyzny z innych regionów kraju. Wyciągnęli okopy, uruchomili siedzibę i dziką kuchnię, dostałem broń. W bitwie 13? W dniu 14 sierpnia wieśniacy zdobyli atak Squirvani Basayev Squad, brata słynnego terrorystów. Trzy w tym samym czasie zmarł.
Dziś wioska mieszka kosztem słynnego Andy Baranowa. W module jest około 17 tysięcy. Pasterze złożyły subsydiów, ale aby ich nie były łatwe. Zgodnie z prawem państwo pomaga prywatnym właścicielowi, wypasu stada na swojej ziemi. W Gagatley wszystkie pastwiska Icestari publiczne.
- Oczywiście można je zorganizować dla jednej lub dwóch mieszkańców mieszkańców i uzyskać dotacje, - argumentując Izbudin. - Dzięki naszym życiu będzie działać, ale dzieci lub wnuki tych ludzi rozpoczną prawo do pobrania. Powiedzą resztę: "To jest ziemia ojca. Chcesz pasywać się na bydle - Zapłać ". Nikt nie zgadza się na takie.
Matka kościoła wioski w języku rosyjskim prawie nie mówi, ale belki leżące regularnie. W przeciwieństwie do fabryki Rakhatinsky, dla jednego deszczowego, Gagatlinok pozostawia trzy dni. W pudełku długie mosiężne świeże warkocze wykonane na grzbiecie są wykonane oddzielnie. W najdroższych bębnach są one umieszczane na siebie, aby żaden klej nie jest potrzebny. Gęsty czuł się chronić przed deszczem, z wiatru, a ze słońca.
Salanowany Turk jest czesany do starego sposobu miotły z flary i wrzenia w kotle z rzędem olchy. Waży taki bagno więcej niż pięć kilogramów, a nie ma mniej niż 20 tysięcy rubli. Drogie, ale rozsądny pasterz nigdy go nie wymienia i na kilku błędach fabrycznych. To tylko rozkazy i tu trochę. Pół wieku temu powstała 60% rodzin Andiy, teraz tylko trzech rzemieślników pozostali w Gagatley ...
- W czasach sowieckich wełna przekazała tytuły, - przypomina Izbudin. - nawet spekulowali powoli: jechali do tkanej fabryki w Krasnodar.
Teraz łatwo, jak puch, wełna Andiy Baranov okazała się niezbędna. Niektóre błędy są dużym pasterzem i małą pamiątką, skromnymi dostawami w Rakhat - to wszystko. Owce strumieniowe, dostanie się od 5 do 15 rubli na kilogram wełny, jest nieopłacalne. Słynne barany idą na mięso. Na szczęście Gagatlinia suszona kiełbasa jest rzeczywiście niesamowicie smaczna.
Źródło