W regionie Kostroma, 550 km od Moskwy na północny wschód, w pobliżu miasta Chukhlom to dwa wspaniałe terminy, z zastrzeżeniem lasów i opuszczonymi wioskami.
"Drzewo jest Rosją, jest to nasza historia, nasz wkład w kulturę światową. Nie ma włoskiej części duszy katedry Kremla w drzewie. Drzewo jest rosyjską" samopomniejszą przestrzenią ".
Sytuacja w zachowaniu architektury drewnianej jest jedna z najbardziej smutnych. Znaleźliśmy album z 1942 r. Publikacji dedykowany do architektury drewnianej. Dla 70 zabytków wybranych w albumie 1942, przyszedł do nas 27. I był najlepszy z najlepszych. Prywatna drewniana architektura zniknęła o 90% lub więcej. Podobnie, nie ma żadnego kraju w całym kraju, który możesz pokazać nasze dzieci i powiedzieć - tutaj jest Rosja, posiekana w toczeniu, oto jej kościół i kaplice, bogate i biedne, światło i palaczy, wołach i dziąsła, stodoły I kąpiele, studnie i krzyże kultu.
I taki był
Później okazało się, że budowa domu została wykorzystana w ramach projektu słynnego architekta Ivan Pavlovich Ropet, opublikowany w magazynie "Motywy rosyjskiej sztuki".
I zbudował dom Martyana Sazonovicha Sazonova, pochodzi z wioski dzielnicy Astashevo Chukhlom, stolarki, udanego przedsiębiorcy, patrona, w 1897 roku.
W centrum właściciela domu Martyan Sazonovich Sazonov (1842-1914) i Ekaterina Alekseevna Sazonova (w Maiden Dobrovolskaya) (1875-ok 1950), jego druga żona; Dla nich, zgodnie z pojawieniem się ojca Katarzyny, Kościół Ilińska; I może jej siostra; Chłopi Astashevo i okoliczne wioski.
Dom spojrzał na początek XX wieku.
Cóż, a następnie dziesięciolecia zapomnienia.
"Sazonov opuścił dom wkrótce po rewolucji, przynosząc wszystkie meble.
W 1943 r. Dom otwarty w IT wystawił pocztę, bibliotekę i punkt sanitarny. Gazebo do tego czasu już całkowicie zgniłym i na swoim miejscu wystawił parkiet. Okna tarasu wyjęte w latach 50. XIX wieku i stała otwarta. W latach 60. dach płynął. Wydaje się, że nawet kupił żelazo, a potem otworzyli strych i zobaczyli, że wszystko zostało osłabione. Poczta i punkt Feldshera poruszył się, a biblioteka była ogólnie zamknięta. I wkrótce wymarły wsi i cały wiersz leśny. "
Drugi dom nie jest mniej ciekawy i piękny.
"Pogorelovo jest zapomnianą i opuszczoną wioską w regionie Kostroma. Kiedy był to stan (a zatem bogaty) wioska. Lokalni chłopi zostały wytwarzane głównie przez odpady, to znaczy poszliśmy do pracy w Piotrze. Niektórzy zarobili przyzwyczajenie i mocno stali się ich stopy. W jednym z Ivan Dmitrievich Polyshov urodził się przez Ivan Dmitrievich Polyash. Korona jego kariery była podwykonawstwem w pracy naprawczej w pałacu zimowym. Po otrzymaniu statusu przestarzałego honorowego obywatela, poliashow zbudował dom w 1903 roku ( A także stał się jednym z największych właścicieli właścicieli Chukhlovsky County, zbudował nowoczesny młyn na Viga, kaplicy w Pogorelovo, nowy w kościołem parafialnym w Dorca itp.). "
"Dom jest wyjątkowy ze swoim eklektyzmem - budynek ze złożonym układem objętościowym, energetyzującym z najlepszymi próbkami domków wiejskich w stylu rosyjskim, z niesamowicie bogatym wnętrzem przednich pokoi, jednocześnie doskonale od rustykalnego punktu widzenia - Wszystko odbywa się tutaj na umyśle i jest przystosowane do odsyłania farmy chłopskiej ".
"Los domu po rewolucji powtarza losy dziesiątków regionu Kostroma - Dom został poproszony w 1918 r. Polishov przeniósł się do jednego z pokoi na pierwszym piętrze, aw domu była rada wsi i kilka rodzin chłopskich. Poliashow zmarł w 1935 r., Unikając wyrzutki i represji.
W 1972 r. Rada wsi zamknęła i opuściła polski dom. Dom byłby niewątpliwie zniknął, jeśli nie jest czystym wypadkiem. Cechy moskiewskich artystów Awangardy - Anatoliy Zhigalov i Natalia Abalakova dość przypadkowo, z tego samego lata, kampania cateringowa na rzece Viga została pomyślana. Region Chukhlom w tych dniach był nadal straszny sposób, drogi dopiero zaczynają być zbudowane, AN-2 musiał dotrzeć tutaj z Kostroma. Ponadto region Kostroma był kilkakrotnie mniej popularny niż rosyjski na północ w kategoriach wycieczek cateringowych. Dlatego ich wygląd w Pogorelovo był pełnym wypadkiem. Widząc dom, Anatolij kupił go (co nie było łatwe - jak we wszystkich przypadkach kupowania własności państwa). "
Źródło