Vandaag heb ik eindelijk mijn eerste grote project afgemaakt uit de serie "kartonnen meubels" met je eigen handen - een keukenrek in schepen, dat is, in stijl waar de oude oud is en het nobele verlies van het object.
In feite deed ik dit rek helemaal opnieuw, maar op basis van de oude nachtkastje. Indien nodig kan het echter volledig uit het karton van absolute nul worden gedaan.
Naast de techniek van het maken van meubels van karton, gebruikte ik ook de techniek van kunstmatige oude en decoupage-techniek.
Zoals beloofd, deel ik mijn ervaring in stappen.
Dus, aan het begin had ik zo'n eenvoudige oude oude Soviet nachtkastje:
Het nachtkastje was eindig alles bedekt met fineer en vernis, dat het zeer stevig hield.
In dergelijke gevallen wordt het aanbevolen om de gehele laag decoratieve coating te verwijderen, maar het moet worden erkend dat deze prestatie nooit is geweest. Daarom verwaarde ik deze aanbeveling en alle lagen verf en vernis op de hoogte. Voordat ik echter vóór de kleuring van het oppervlak van het nachtkastje, heb ik witte geest schoongemaakt en ontvoerd, die kan worden gekocht bij elke economische of bouwwinkel.
Om de rest van de rest van het rack te maken, heb ik het gebruikelijke karton van gewone kartonnen dozen gebruikt:
In het begin kwam ik waarschijnlijk en alles, de vraag, waar zal ik zoveel dozen innemen? In de praktijk bleek de missie echter behoorlijk te worden voldaan.
De eerste reserves die ik dom naar de Garbagers heb gezocht, maar toen bracht kennismaking met de meubelwinkel van het hulpprogramma, die dicht bij mijn huis ligt, en hij begon gemakkelijk lege dozen van onder het meubilair bij de ingang te zetten, en ik vulde zich snel mijn hele appartement.
Terwijl het bleek, worden kartonnen dozen eenvoudig weggegooid, dus er zijn geen obstakels om het eens te zijn over hun beschikking. Vooral goede dozen zijn in meubels en huishoudelijke apparaten.
Nou, natuurlijk begonnen al mijn familieleden en vrienden hun lege kartonnen dozen voor mij te verlaten.
Vervolgens berekende ik de vorm en grootte van de details van mijn toekomstige rack en begon ze ze van tevoren uit de vellen karton te snijden door de plaatsen van toekomstige planken te plannen:
Er zijn verschillende technologieën voor het maken van de muren van meubels van het karton van de gewenste dikte en sterkte.
Als het product wordt verondersteld aan de dikke muren, is het het beste om de ruimte te vullen tussen de twee kartonnen vellen van kartonnen stroken van de overeenkomstige breedte, waardoor ze loodrecht op de zijbladen van karton plaatsen.
In dit geval nam ik er echter van uit om te dikke muren van de rekken te maken, dus een andere manier gebruikt: lijm gewoon verschillende lagen karton.
Er moet gezegd worden dat het karton 3 en 5 lagen is. Het drielaagse karton, de golvende strook wordt doorboord tussen twee kartonnen lakens en in vijfliggende kartonnen golvende stroken van twee en drie kartonnen vellen.
Dus als ik een vijfliggende kartonnen tellen tegenkwam, deed ik vier lagen karton voor één detail, en als ze drie-lagen kartonnen tellen tegenkwamen, maakte ik 6 dergelijke lagen.
Eerst moet u uithakken en alle nodige details van het toekomstige product in een dergelijke hoeveelheid gevallen snijden dat nodig is om de lagen verder te lijmen om de nodige dikte van elk onderdeel te krijgen.
Met andere woorden, ik stapte elk detail uit in zes of vier exemplaren, gebaseerd op de dikte van het bestaande karton dat ik heb.
Snijd delen het beste met een scherp mes.
Elk detail moet worden ondertekend om niet in de war te komen en te beginnen met werken na alle details worden uitgesneden.
De volgende fase is de ziekte van de details. Het is nodig om met elkaar alle lagen van details te lijmen om de gewenste dikte van het product te krijgen.
Tegelijkertijd wil ik merken dat het zelden mogelijk is om de details van de gewenste waarde uit een solide stuk karton te verminderen, maar het is niet eng. Interne lagen kunnen in het algemeen individuele stukken karton lijmen en proberen alleen alleen externe lagen te maken.
Als het niet werkt, is het ook niets vreselijks. Je kunt ze lijmen van individuele fragmenten en vervolgens de naden en scheuren opleveren tijdens verdere verwerking.
Lijmlagen het beste van alle PVA-lijm.
De gelijmde onderdelen worden het best op de vloer gezet, zodat het karton zich niet van de lijm gedraagt, en de details waren niet vervormd, maar om gelijkmatig de auto bovenop te duwen en op de dag te drogen.
Toen ik de lagen van de zijwanden van het rek verlijft, was het alleen een buitenlaag, en de interne lagen verlijmden uit afzonderlijke delen, waardoor de groeven op de plaats van toekomstige planken verlieten:
Toen de zijwanden klaar waren, reed ik de planken in de groove, waardoor ze in de groeven van lijm versterkten en ook de lading op hen plaatsen, om op de dag te drogen:
Om de planken in de groeven te versterken, is het het beste om PVA Super Lijm Super te gebruiken. Hij vermoedt letterlijk de details van elkaar:
Toen de planken stevig waren vastgelijmd met de zijwanden, verlijde ik de bovenkant van het rek met een nachtkastje, evenals het gebruik van PVA-lijm super, en liet het ontwerp achter om te drogen onder de lading per dag:
Voor de kracht van de schappenplanken is het raadzaam om het niet langer dan 60 cm te doen. Maar omdat mijn nachtkastje een breedte van 90 cm was, dan versterkte ik de planken, in het midden van elke innerlijke partitie:
Om zijkantjes te maken van planken en rekwanden gladde en vermomming van lagen van karton in hen, gebruikte ik kartonnen stroken met fabrieksbochten.
Dergelijke bochten komen uit alle vakken, variërend van tandpasta's en eindigend met dozen van onder cakes:
Als de zijdelen door hen worden doorboord, zullen ze eruit zien als een rovnelyko en voorzichtig:
Alle plaatsen waar een ongelijk karton tegenkwam, pakte ik met een dun soepel karton. Een dergelijk karton gebeurt bijvoorbeeld op mappen.
Ik heb echter verder de aanbevelingen gevolgd die ik als gevolg niet leuk vond en veel problemen bezorgd.
Het feit is dat het afgewerkte ontwerp voor de kleur wordt geadviseerd om ambachtelijke papier (dik inpakpapier) of eenvoudig papier te bevestigen. Dat deed ik.
Blijkbaar omdat ik acrylverven op een waterbasis, papier en kraft en eenvoudig worden gerimpeld en gedroogd met golven. Bovendien was het zelfs op soepele gebieden van zijn gewrichten, het was duidelijk geweldig door de verf, en het soort was volledig ongemakkelijk.
Dus de volgende keer zal ik proberen te doen zonder deze fase, die ik op de onderste foto heb gemaakt. Echter, deze keer deed ik op deze manier:
Om dit huwelijk op te lossen, moest ik eerst het hele rek nitroemal schilderen om een papieren coating uit de volgende kleur te isoleren.
Dan bedekte ik het rek van concreet contact. Concrete contact vormt een ruwe coating en draagt bij aan een goede hechting van stopverf met een glanzend oppervlak.
Toen zag ik alle onregelmatigheden van White Gypsum Putty en Okaril haar na gedroogd met schuurpapier.
Ik hield echt van het resultaat dat na Gypsum Putty bleef. Ik kon het oppervlak niet perfect soepel uitwerken en de resulterende staven creëerden het effect van krassen en Chosel, die op meubels in zijn natuurveroudering zijn gevormd.
Als gevolg hiervan bleek dat:
Vervolgens gebruikte ik de kunstmatige formatietechniek voor zijn rek.
Ik moest het effect van een kabinet krijgen dat herhaaldelijk werd geschilderd met verschillende kleuren, en die van tijd tot tijd op verschillende plaatsen verloren was.
Daarnaast wilde ik ook het effect van de stijl van de Provence krijgen, waarvoor het wordt gekenmerkt door een ruwe zelfs verfkleur van meubelartikelen. Een dergelijk effect wordt gemaakt met behulp van meubelkleur in twee contrasterende kleuren.
Ten eerste wordt de laag van een donkere tint toegepast, en vervolgens wordt een laag van een lichte tint toegepast en begint de donkere laag van het oude schilderij tussen de felle kleurstreken.
Als een donkere laag houdt ik ervan om goud of bronzen verf te gebruiken. Ten eerste zijn ze geschikt voor elke kleur van meubels, en ten tweede, ze geven meubels nobele flikkering van de oudheid.
Daarom schilderde ik het rek eerst met een laag goudverf:
Ik stak het op met een laag acrylkleur van de kleuren van de gefoliseerde melk, zodat de laag gouden verf is geblokkeerd tussen de uitstrijkjes:
Vervolgens schilderde het rack voor een andere keer voor een andere tijd met lichte acrylverf:
Om het effect van de samenstelling veilig te stellen, is het noodzakelijk om zorgvuldig te lopen met een spons die in goudverf gedompeld zijn over alle hoeken en bochten. Pas voordat dit nodig is om verschillende proef te maken met een spons op papier of karton om overtollige verf te verwijderen.
En het blijkt een dergelijke verouderde hoek:
Dit zijn de verven die ik heb gebruikt: White Acrylic-glazuur, dat ik was bedankt door een acrylkel, gouden verf en Aqualak:
Na de kleur maakte ik een decoupage van de kroonlijst en een rekkende deur. Hoe een decoupage te maken, schreef hier in detail.
Aan het einde leg ik nieuwe lussen en handvatten op de deuren en het rek is klaar.
De foto is een beetje verstorende kleur. In feite heeft mijn rack een zeer rijke warme kleur van de geschudde melk.
Als het gaat om kartonmeubilair, dan zijn velen meestal geïnteresseerd in haar kracht. Ik stond specifiek op het plank van gewichten met een gemeenschappelijk gewicht van 10 kg. Zoals je kunt zien, is de plank hem volledig kalm tegen:
Dat is het. Ik wens jullie allemaal succes in je werk.
Een bron