Smolyanka ontving accommodatie in de regio Moskou en maakte er een echte fusie van
Polina Kozlov woonde al zijn leven in het centrum van Smolensk en werkte in een serieuze organisatie (zoals zij zelf noemt - "in het supervisie"). Op een dag vond Smolyanka zoveel leuk door de autoriteiten van Moskou dat ze werd aangeboden om over te zetten naar de hoofdstad. In dit geval is het noodzakelijk om een woningmedewerker te geven. De bazen boden aan om een appartement in een nieuw huis of privé-huis te kiezen. Polina koos onmiddellijk de tweede: - ze droomde van het leven op aarde al haar leven. Hij ondertekende alle documenten, zonder te kijken, en ging naar een nieuwe woning kijken. Ze waren de helft van het huis gebouwd in de jaren 60 in het dorp Lesnik, naast Barvikha. Ondanks de elite-wijk en het huis, en het perceel werd gedraaid, om het mild, in de vuilnis te zetten. Polina wanhoopte echter niet en londde niet op de zevende maand van de zwangerschap, begon te repareren. In eerste instantie werd het huis overstroomd met een antiseptisch, verschroeide de muren, vervoerde een soort meubels van Smolensk, gaf iets in IKEA. Toen de familie eindelijk besloot om zich in de buitenwijken te vestigen, kocht de verkochte accommodatie in Smolensk, de tweede helft van het huis en nam het op met een herstructurering en sfeer serieus. Een geglazuurde veranda werd een eetkamer, nu is er een groene hoekbank uit de stad Kandalakshi Murmansk. Op de keuken gemaakt van het raam, is de deur om de tuin binnen te gaan, in de zomer is er altijd een grendel open. Trouwens, deze deuren van Polina zijn lange wacht voor een naburig huis - Dacha Brother Tchaikovsky, die de grote componist in zijn brieven genoemde. Als gevolg hiervan vond ik ze in een ravijn thuis - een soort van lokale dump. Vanaf daar, goede wollen tapijten.
Deuren in Apple-Garden
"Nu lacht iedereen over tapijten op de muren, en het lijkt mij dat ze met hen gezellig en warmer zijn," gelooft Polyna. - Het huis is nog steeds geen appartement, de naakte koude muren zijn hier niet erg aangenaam. Over het bed in de woonkamer, hebben we een tapijtapijt uit de jaren 90 - Bryansk-productie. Ik vond mijn vriend, interieurontwerper echt leuk. We vonden een bedrijf op het internet en bestelden hun producten al voor haar projecten.
Tapijt van kameelwol in de eetkamer, rechterfoto A. en Motsky "Preimair"
Het bed in de woonkamer is geen vergissing. In het huis van 6 gebouwen, sommige aangrenzende - dergelijke boer anfilad. En langs de boertradities in bijna elke kamer - de eetkamer, het kantoor, de woonkamer - er zijn slaapplaatsen. In hun kinderen zelfs drie - een bank en een bed van twee verdiepingen. Familieleden wonen periodiek in het huis: de oudste dochter, haar man, een kleine kleindochter en moeder Polina. Daarom zijn de namen van de kamers zeer afhankelijk van en hun functionaliteit verandert de hele tijd. Het belangrijkste is dat 90 meter voldoende ruimte en klassen is.
Meestal beginnen updates in het huis met het feit dat iemand in de buurt van iemand wordt gedemolides of het opnieuw opbouwen van behuizing. Dan is het noodzakelijk om te boog voor de bouw, of ga 's ochtends naar een vertrouwd ravijn. Alles toewijzen - Stoffencuts, manden, borden Villeroy & Boch. , Engelse faience, schilderijen, boeken, meubels. Van de "Ganged" naaide Polina een tafelkleed. De hoofdtelefoon in de keuken is twee Duitse dienaren, opnieuw geverfd in het wit. Het buffet in de eetzaal veranderde ook de kleur en licht gerenoveerd. Hoe en wat kan worden bijgewerkt, heeft Polina leed aan persoonlijke ervaring, hoewel ze advies en vertrouwde kunstenaars gaven.
- Voordat hij iets naar huis gaat, is het beter, natuurlijk, het ding op zijn plaats glad, "adviseert Polyna. - Bijna rotte dingen in het appartement brengen niet - het vuil zal te veel moeite zijn. In het huis met dit gemakkelijker, als er iets niet past, vouwen ze op de vuurplaats en verbrandden ze allemaal onnodig. Als er geen achterwand is - het maakt niet uit, je kunt het altijd bouwen van karton, bladmultiplex, spaanplaat en van alles. Ik ben verf alles is meestal speciaal meubilair verf met gelstructuur, dan zijn er geen basis nodig. Hier, kijk eens - de tafel is 10 jaar geleden geschilderd, er is niets gebeurd.
De tafel van dezelfde grootmoeder onder het tafelkleed van de "verdamping" textiel, rond -. "Weense" Sovjetstoelen. Alle jaren 50.
Ronde tafel staat in de keuken - het gezinsleven van de grootvader en grootmoeder begon met hem. Het was het eerste dat ze in de workshop hebben besteld. Hoeveel hij overleefde, je kunt het niet vertellen. Niettemin, voor zover nieuw, slechts een paar kleine krassen. Meubelverf geeft het effect van behandeld oppervlak. Naast meubilair herstelt Polina de herstelt Zhostovsky-trays en versiert u hun deuren thuis. Ze vinden meestal op de vlooienmarkten Male Polina. Hij vertrekt in het weekend 's morgens vroeg op de "Hunt": het is zo mogelijk om tijd te hebben om de beste en goedkoopste dingen te vangen. Vervolgens moet het dienblad worden gewassen met warm water en een zachte spons om de verflagen niet te beschadigen. En dan netjes sleutelen aan de plaatsen van acrylvernis.
Wat nog meer in het huis in het oog komt, is een overvloed aan textiel en schilderijen. Gordijnen in sommige kamers spelen de rol van deuren. In de gang achter enorme gestreepte gordijnen verbergt de hele garderobe van het gezin.
- Je hebt gemerkt dat ik geen kasten heb? - Trekt de aandacht van Polina. - Dat is net in de woonkamer twee met glazen deuren, het is nog meer showcases. Eén ik nam mijn afdeling in na het schrijven, ik zo lange tijd naar een paar zocht, eindelijk vergelijkbaar via internet.
Departementale kasten, een geweven schommelstoel van IKEA en een schommelstoel - Novodel, een geschenk van vrienden
Ook in de woonkamer is er een hele muur, samen met de bibliotheek die wordt vervoerd van Smolensk. Maar in algemene dingen van de geboorteplaats Polina een beetje.
- Hier is een keramische mok van Smolensk, hier zijn de kannen. In de USSR was er een goede plant, nu is alles gesloten. Eerder was Smolensk beroemd om het textielcentrum, ze deden veel dingen van vlas, nu dit, helaas nee, hoewel we gewoon het klimaat krijgen, het beste is voor het groeien van vlas en boekweit. Hier in de eetkamer opknoping kroonluchter uit het restaurant "Dnipro", woonden we gewoon tegenover het in het centrum van de stad. Dan vond mijn moeder haar in de Commissie en kocht voor mij.
De kroonluchter van hun restaurant "Dnipro" (Smolensk)
Foto's op de muren hangen in een verscheidenheid aan tijdschriften en tekeningen van Polina zelf, en de jongere dochter van Alina. Er zijn verschillende exemplaren van "met de kosten", omdat de Meesteres zelf hen noemt: een smolensky dissident doek, fantastische illustraties gevonden, evenals de rest van het antiek, in Robbonvskiye mutages. Speciale trots boven de tafel in het kantoor - vier geschreven tablet geschreven. Ze tonen het Rubbonvsky-bos, waarvan een derde vandaag bleef. Na verloop van tijd wil Polina tabletten overbrengen naar het museum.
Vliegt boven de tafel van Linnart (IKEA).
In de plannen van het gezin om de zolder uit te rusten en het volledig dochter te geven. Het wil niet het huis slopen, omdat het is gebouwd van Cedar Pine - het materiaal is niet goedkoop en uniek. Cedar houdt bijvoorbeeld altijd de temperatuur van 24 graden, zelfs als in de zomer op straat 35, het belangrijkste is om de ramen te sluiten. Daarom is er geen airconditioner in het huis. Alle reparatie en inrichting van Polina en haar man maken het hun eigen handen.
- Ikzelf schilderde het huis buiten, zanger de gordijnen, tafelkleden en kussens. Ik heb veel werk, je komt moe en je neemt een kwastje, verf, twee uur geschilderd en het lijkt te rusten. Toen waren we op de een of andere manier zo geaccepteerd in het gezin, ik heb overal een kussen dat mijn overgrootmoeders geborduurd waren. We zijn natuurlijk niet gebruiken, bewaren in de showcase voor schoonheid.
Smolensk Library en "Palma" met vlooienmarkten.
Anticiperende verwijten, Polina benadrukt dat hij op zoek is naar een omgeving voor vlooienmarkten en bouwvakkers, helemaal niet vanwege een slecht materiaalsituatie. Alleen al het dure en pathos die ze niet leuk vindt.
- Ik werk mijn hele leven in serieuze instellingen. Daarom is de uitvoeringstijl moe van het werk. Ik hou niet van leren banken, vergulden, bruin meubels en bruine vloeren. In de keuken heb ik kersenvloeren, in de kleedkamer - geel, door het hele huis terwijl groen tapijt, - ruzie Polina. - Thuis wil ik iets helder en vreugdevol. Het is duidelijk dat een privé-huis ernstige uitgaven vereist. We brachten tweemaal het water door, maakten de badkamer binnen, veranderde de bedrading, nadat de buren zijn afgebrand, barstte de gasketel in minus 20, ze wilden een extensie maken - we kregen ten onrechte de stichting, opnieuw gemaakt, . Daarom hebben we in zekere zin constante reparaties. Misschien vraagt onze passie voor oud en restauratie op de een of andere manier hem. Ik kan niet zeggen dat ik een creatief persoon ben geweest, ik heb nog nooit aan de kunstenaar of op een ontwerper gestudeerd. Maar op de een of andere manier keek ik naar de Italiaanse film, en daar zei de held: "Ik heb een gevoel voor stijl." Hier denk ik, je kunt ook over mij zeggen.
In de keuken met een kattenkast
Een bron