"We hebben geen huis en Sovjet-accounting" - een dergelijke beoordeling gaf onlangs mijn man aan mijn vensterbank, strak gedwongen kamerkleuren. Ik weet niet waarom deze associatie van hem is ontstaan, maar in het algemeen ging ik met hem eens: de oude potten gaf het huis van onze tijd niet. De vraag werd een voorsprong: het was nodig om de overvloed aan kleuren met een inrichting te verdunnen.
Begin van de planken waar succulents wonen. Een paar jaar geleden werd een flurarium voor mij gepresenteerd - een glazen gelijkenis van aquarium, alleen niet voor vis, maar voor planten. Het ziet er cool uit: een strikte geometrische vorm, heldere zwarte gezichten. Hier besloot ik om de zoektocht naar ideeën te duwen. Opties waren anders. Koop bijvoorbeeld een paar van dergelijke fluraria of om faceted porridges te kopen van beton ... en hier is het erg populair bij één masterclass op de Engelstalige site, waar de polyhedralen van cocktailbuizen zijn gemaakt. "Wat je nodig hebt: en goedkoop, en doe het zelf," besloot ik.
Leg je hand
In de hoofdklasse, volgens welke ik heb bestudeerd, een kristalvorm gemaakt. Ik heb ook besloten om ermee te beginnen, handelend op de instructies.
Voor duidelijkheid nam hij de buis van twee kleuren en sneed ze ze zodat het 6 stks bleek. Elke grootte: 15 cm, 7 cm, 5 cm en 4,5 cm.
Je kunt zowel op een draad als op de lijn verzamelen. Ik werd op een dunne lijn verzameld en probeerde in elke buis minstens twee draden in te groeien en trek de buizen goed met elkaar, zodat ze de vorm vasthouden.
Verzamel en verf decoratief flurarium
Na de testtaak gepasseerd, begon ik een polyhedron-flurarm te monteren. Het prototype nam een glazen flurarium, de afmetingen van de gezichten die van hem worden bespied. Mijn figuur bestaat uit enkele van verschillende driehoeken, maar de onderkant maakte ik vierkant - voor stabiliteit. Bovendien zullen een kleine pot vetplanten gemakkelijk op het plein komen.
Deze keer heb ik de figuren van de rietjes van de zwarte kleur gemaakt, en ik heb de dunne draad erin gemist. Ik kan niet zeggen dat er een kolossaal verschil is met een beeldje op de vislijn, maar de manier waarop het in de assemblage handiger bleek.
Ondanks het feit dat de zwarte constructie er erg uitzag, heb ik nog steeds besloten om het product te schilderen. Bovendien was het in mijn plannen om een gegalvaniseerde werper te schilderen - een werkstuk voor het decoreren, dat ik kocht op de promotie van Leonardo. Het kost roebel 200. Ik ben ook niet vergeten het gekleurde kristal.
Het schilderen van metaal en plastic zonder bodem is een riskant: met een hoge kans op verf, crasht gewoon. Om de verf om een soepele laag te leggen en strak op het oppervlak te worden gehouden, besloot ik om primitief en de werper en uw figuren uit de buizen. En de grond, en de verf kozen in de vorm van een aerosol, het is vooral handig voor het schilderen van complex en moeilijk te bereiken elementen zoals mijn polyhedra.
Voor een begin veeg ik alle oppervlakken van het oppervlak af met een schone doek met een alcoholoplossing om ze te ontvetten, en vervolgens de eerste laag Rexton-grond toegepast. Dan wachtte ik een uur, ik heb alle tweede bodemlaag bedekt. Universele alkyd witte grond vormde een matte, enigszins ruwe coating. Ik vond het effect echt leuk - je zou niet verder kunnen schilderen: ik zag er goed uit.
Maar mijn idee was om een grijze werper in goud, en plastic buizen te maken - in een metalen structuur ... dus ik ben niet van plan om te stoppen en te wachten tot een compleet drogen van de grond, begon te schilderen. Voor het gemak steken houten stokken in de oude capaciteit van de grond van de overleden zaailingen (nog steeds gepland om weg te gooien) en de pitched een dieet erop. Indien nodig, draaide het ontwerp gelijkmatig om te schurven.
Voor transformatie koos het universele metalen glazuur van goudkleur - evenals de bodem, Rexton-bedrijven. De fabrikant beloofde een spectaculaire gemetalliseerde coating die ik tevreden ben en bevestig: plastic verandert gewoon in het "metaal" voor de ogen!
Trouwens, terwijl haar figuren geschilderd, kwam een ander idee in de geest. Ik zag de verf op een pot van de glazen drie-liter lag (het is te zien in de bovenstaande foto), die me diende. Het resultaat van een dergelijke ongeplande kleuring die ik zo leuk vond dat ik besloot om iets glas te schilderen. Bovendien bleef de verf in de galop nog nadat de werper en Polyhedra in twee lagen werden geschilderd, is de verfgebruik economisch.
Een ander werkstuk kwam tot de redding - een glazen vaas-bank, die me slechts 174 roebel kostte. Ik sproeide de gouden verf alleen op de bovenkant van de pot, zodat het een soepele overgang blijkt van een dichte gouden nek naar een absoluut transparant glas aan de onderkant. Hiervoor was er verf op de nek in twee lagen.
Wat is er gebeurd
Metalen glazuur bevat glanzende deeltjes, waardoor het oppervlak een zeer mooie diepe glans verwerft. Maar bovenal hou ik van hoe dit goud "speelt" met warm licht uit het vuur. Ik leg een kaars in een vaas en een goedkope bank veranderde in een zeer gezellige kandelaar!
Ik wed op een plank al mijn gouden rijkdom, besefte ik dat het niet langer zo van Sovjet-boekhouding was. En de bloemen kijken niet langer met Babuline, en in het algemeen werd het op de een of andere manier elegant. Misschien kan de gouden niet alleen de planken met bloemen besparen?! Ik was erg betrokken bij het creatieve proces en het denken dat het zoiets met mijn eigen handen zou zijn.
Ik hield ook van het idee met het falseflorarium. Ondanks het feit dat het decor van de vriendin meestal heel goedkoop uitziet, kan ik in dit geval zoiets niet zeggen dat het mooi is.