Master al vele jaren proberen Wit-Rusland mooier te maken, onnodige bouten in illustraties. Het is de eerste, je hebt het werk al ontmoet Vladimir Kanonika Maar voor nu weet je het niet. Ze staan op straat van grote en kleine steden, bij het tanken en zelfs in het Office Wargaming. Master voor vele jaren proberen Wit-Rusland mooier te maken, onnodige bouten in kunstwerk.
Over de kunstenaar en een vreselijk huis van het doelwit
We zijn aan de rand van Fanipol, in het midden van de industriële zone. Paren zijn van de mond, lassen van scheuren in de workshop, vonken vliegen uit onder de molen. Blacksmith Vaska Inclaineert de berg en lanceert mechanische hamer.
Er zijn vijf mensen hier vijf. Vladimir Petrovich zegt dat het meer zou kunnen zijn, maar het is niet gemakkelijk om intelligente kuznets te vinden: ze drinken mensen.
Op het grondgebied van verschillende indrukwekkende workshops gebouwd door de kunstenaar. Om dit blok land te kloppen was niet gemakkelijk, ik moest al enkele jaren vechten. Het perceel is versierd met tonnen metaal: een emmers met bouten, glanzende vellen en roestige stukken, enorme letters en tankresten. Zodra alles nuttig is.
Vladimir Petrovich leidt door het grondgebied en toont stukjes werk, die binnenkort verenigd zullen worden in iets groots, en dan naar permanente verblijfplaats in de vooraf bepaalde locatie gaan. Er zijn bijvoorbeeld "Queen of the Benzokoltonkka".
... Gegroeide bizon ...
... en andere spoorwegen zijn gemaakt, die niet gemakkelijk te tellen zal zijn.
Tegenwoordig wordt het grootste deel van het werk van Vladimir Petrovich gedaan voor het tanken.
"Belorusneft" is de belangrijkste grenzen van de kunstenaar, die ooit geluk had om het beheer van de onderneming te overtuigen in het feit dat het tijd was om op het beeld te werken. We vragen wat hij vandaag deed. Het toont complexe, krullende roosters.
- Het is voor de gekruiste kerk. We hebben veel werk: we creëren een aanbiddingskruis roestvrij staal, enorm - ongeveer 5,5 meter hoog. Metaal kruisen zichzelf, en in de steen, waarvoor ik naar Vladimir reisde. We hebben niet zo. Al gemonteerd, dus je kunt snel zien.
- Saai je niet met de kerk om te werken? Er zijn beperkingen, canons.
- Ik heb de naam Canonik, dus het is niet saai. Natuurlijk is alle creativiteit daar beperkt met duidelijke frames, maar ik probeer me zo gratis mogelijk in deze frames te voelen.
We eindigden letterlijk op vrijdag tot de meest interessante baan in Raubichi: voor de eerste keer in de geschiedenis van Wit-Rusland, maakten ze een koepel van lood en kruisen ze van roestvrij staal. Ik hou niet echt van de gouden koepels, en onze priesters houden ervan.
Misschien als ik alleen met de kerk werkte, zou ik saai zijn, maar ik heb een weggooi-beeldhouwwerk. Hoewel de stijlvolle compositie vóór de schande één stap is, moet u onthouden.
- Huis met schildpadden in een fantastisch of landgoed in de fantasie-stijl in de buurt van Novogrudkom is welke mand?
- Cool werk, maar hersenloos. Ik denk dat het gewoon Paphos is.
Over het algemeen ben ik goed voor alternatieve kunst en ik hou van buitengewoon werk. Heeft onlangs de kunstenaar geholpen Viktor Olshevsky De Babylonische toren maken. Zeer gecompliceerd en sterk werk bleek. En we werkten bijvoorbeeld aan het interieur van de 12e verdieping van het hoofdkantoor van wargaming.
Ze boden eerst aan om een poster te maken. We kwamen met iets vreemds van multiplex dronken en verloren de neus voor alle concurrenten. Ze waren het erover eens dat ze zijn overeengekomen, begonnen samen te werken en uiteindelijk veel dingen. Zelfs gegoten stalen souvenirs voor spelers kwamen mee. We gingen hiervoor naar Boris, nam een tankrollen, werpen de lege plekken uit en gegraveerd.
Vladimir Petrovich toont foto's van zijn sculpturen, verheugt zich dat tegen de achtergrond van zijn werk wordt gefotografeerd Steven Seagal en Dolph Lundgren . We vragen waarom de Minsk-straten zo zelden iets als waardig lijken. De kunstenaar zuchten zinvol en beweegt naar een moeilijk gesprek over het werken met de staat.
Over smaak en stralen
Het centrum van meer of minder fatsoenlijke Wit-Russische stad wordt noodzakelijkerwijs tegen de aarde gedrukt met tientallen kleine architecturale vormen die zijn gecreëerd voor de indicatieve en verantwoordelijke districtsvakanties. Als het mooi is in het land, kunt u een goede verzameling kabouters, konijntjes en eekhoorns verzamelen, die om een of andere reden zijn geboren. Het is echter mogelijk om zulke schoonheden in Minsk te vinden. Vladimir Petrovich zegt dat hij hard en beledigend is voor hem voor het uiterlijk van dit leger.
- Deze onbegrijpelijke eiwitten worden geboren vanwege het gebrek aan geld of van de afwezigheid van smaak?
- eerder, vanwege het ontbreken van elk verlangen om prachtig te maken. En meestal. Ik probeerde op de een of andere manier te werken met "Zelenstroy". Er was een vakantie, en ze besloten om zulke vierkante bloemen bijna alle Minsk te bestellen. Toen besefte ik hoeveel ze een dringend begrip hadden.
Bovendien is het budget erg weinig, en om iets of minder fatsoenlijk te doen, heb je geld nodig. En in principe letten we niet op het landschap, kleine architecturale vormen. Waarschijnlijk hebben we meer landbouwarbeiders nodig dan kunstenaars.
Ik probeer mensen mijn hele leven ervan te overtuigen dat ze iets nodig hebben naast zwanen uit banden, en dan in Mogilev verschijnt een triomfantige boog. Dit is een monument voor stralende.
Hoewel ik het niet leuk vind om te klagen. Ik schreef op de een of andere manier ook op mij: ik schreef een klacht: Sommige man hield het niet leuk, mijn bizon was een te groot "apparaat." Wat moeten we doen?
Over preferentiële workshops
Ongeveer een week geleden, het controleren van de workshops van Wit-Russische kunstenaars, waarna ze een mogelijke toename van het pand te huur werden aangekondigd. Wat is dit gerelateerd en of er veranderingen worden genomen, weten we nog steeds niet. Vorige week hebben we aangemeld voor opmerkingen van het Ministerie van Cultuur en het Comité van de Staat, maar het antwoord werd nog steeds niet ontvangen. Vladimir Petrovich zegt dat zonder deze minimale staatssteun, veel mensen niet gemakkelijk zullen zijn.
"Ik organiseerde ooit een tentoonstelling van Wit-Russische kunstenaars in Holland en communiceerde met lokale meesters." Dus, als hun kunstenaar het werk voor € 1000 verkoopt, geeft hij de staat zoveel mogelijk. Ze ondersteunen kunst, omdat mensen meer eerbiedig tot creativiteit behoren. We hebben dit allemaal, dit alles is niet zo interessant.
- Vandaag overleven kunstenaars net zo hard als voorheen?
- Sommige ja. Maar niet iedereen. Er zijn meesters die heel goed worden verkocht - zowel hier als in Europa. Natuurlijk, als je langs de coex van het socialisme gaat, dan komt er niets uit, maar interessante technieken zijn ja.
Maar de sluiting van workshops is hoe dan ook schande. Ik denk dat deze actie uitsluitend is verbonden met een gebrek aan geld: toch werken deze mensen in het centrum van de stad, en er zijn niet goedkope meters.
Vladimir Petrovich zegt dat vele artiesten er vandaag naartoe gaan en zijn bezig, onder andere, 3D-modellering. Soms wordt het de enige manier om te verdienen.
Ongeveer duizenden euro en armoede
Onlangs nam een zakenman uit Dortmund contact op met Kanonik. Zijn bedrijf verkoopt Amerikaanse auto's in Duitsland. De buitenlander bood onze kunstenaar een groot en complex project aan, die de Schepper op zijn minst nieuwsgierig leek.
"Deze man zag ergens een robot, die ik deed uit de oude" Zhiguli ", kocht voor honderd dollar. Hij wilde iets vergelijkbaars, maar alleen op andere schalen. Omdat hij zich bezighoudt met het verkopen van flinke auto's, wil hij een metalen stierenvin van de hoogte van de meter jonger dan twintig plaatsen. In de lente, overeengekomen om elkaar te ontmoeten en alle details te bespreken. Als we het ermee eens zijn, zullen we door het hele team naar toe gaan, "zegt onze interlocutor. - Ik verlang het prijskaartje erg laag. Elke mijn sculptuur in Europa zou Tenfold verkopen.
- Waarom niet verkopen? Of er is genoeg van zijn ambachtslieden?
- Om dit te doen, moet u meer en marketing bestuderen, op zoek naar een producent, manager. Ik was op de een of andere manier in Leipzig. Hij ging naar de workshop, er werken artiesten. Ze hoorden Russische sprekers. Onze jongens waren - hun Batki diende daar ooit. We ontmoetten elkaar, ik begon de foto's van mijn werken te laten zien, en toen het naar Pegasus kwam, greep ze gewoon de hoofden: ze zeggen, in Europa kon dit werk duizenden kopen voor 150 euro. En ik verkocht in Wit-Rusland, maar duizenden voor 15.
- Als je iets nuttigs hebt in het dagelijks leven, zouden wickets bijvoorbeeld meer verdienen?
- Ik denk van wel. Maar het is volledig oninteressant.