Mijn andere dag werd ik onverwacht geboren, zelfs voor mij, een beslissing om rivende sokken van mijn geliefde echtgenoot te verwijderen. Ik beschouw mezelf niet wat zou plucheren, maar, net als de meeste naaldwomen, ik hou er niet van dingen zonder een gevecht te gooien.
Na een testfles in de herfststijl besloot ik om een fles in de maritieme stijl te maken. Probeer niet grondig te herhalen, alles wordt gedaan in minuten van creatieve impuls, door de trends van de ziel. Luister naar je ziel en doe de manier waarop ze vraagt.
Om het proces te starten, nemen we een sok van haar man, schoon, natuurlijk, je kunt natuurlijk een gaten hebben (als we geen geliefde maken, maar als een geschenk of te koop, kopen we een onzin in de winkel in de Winkel), we nemen een batch van de plank ooit een fles van onder "Belisa" of hoe hij daar in het Russisch is, gips, een stel schelpen en kiezels en ga verder.
Voordat we het gips mengen, denken we aan uw gezondheid en doen we op een beschermend masker. In de macht van het gips in de lucht vliegen veel kleine deeltjes en bij het invoeren van de ademhalingskanaal kunnen zich vestigen in de longen.
Gips in het water, het aandeel van ongeveer 1: 1 - ik deed in het oog. Meng grondig. Aanvankelijk is het gewoon een modderige bestuurder die snel begint te dikker.
Zonder te wachten op de verdikking van het gips, verlagen we je favoriete sok van je geliefde echtgenoot (het belangrijkste dat hij dit niet zag).
We kleden je sok op de fles, voor altijd verbergen van wit licht het werk van ontwerpers flessenetiketten. Geef het de vorm die uw verbeelding zal vertellen. Mijn suggereerde me een heel banaal ding - de zee = golven, alles is eenvoudig. En sluit een klein toiletpapier in dan je moet. Wat niet zou zijn met de eerste fles - ze van binnenuit bleek te licht gips.
En opnieuw is de tijd gekomen om nadenken over de gezondheid nu onze handen. Ik hoop dat je het masker al hebt verwijderd zodra het gips was gemengd. En nu dragen we rubberen handschoenen en een groen t-shirt (dus de foto zal mooier zijn), anders zal het zijn als ik als ik vergeet ze te dragen tijdens het werken met natte gips - de handen worden droog en ruw . En nu, proberen om de Idyll niet eerder te schenden, in een dunne laag gips. Gips tegen deze tijd zou al een beetje dikker moeten worden, in Kevir keren. Wanneer het gips nog meer verdikkt en zure room wordt, smeer iets extra op de sok, bijvoorbeeld ontbreekt vouwen, uitstrijkjes gaten op de sok. In het algemeen creëren we met alle ardentiteit van mijn ziel, het bereiken van ideale vormen en reliëfs.
We creëren niet voor een lange tijd, en we kunnen geen tijd hebben om het pleister in de olie in te zetten en dan al in een oud brood. Voor alles over alles wat we maximaal 10 minuten hebben.
Om eerlijk te zijn, weet ik niet hoe lang het gips is eindelijk moeilijk. Maar terwijl ze op internet schrijven, gedurende 10-15 minuten, is hij om een of andere reden niet verharden. Daarom bewonderen we onze creatie totdat het erg steen en droog wordt. We bewonderen en blijven creëren, nu al vinden dat onze creatie een uitstekend object is, niet alleen voor een foto ...
.... Maar voor spot.
En toen kwam de volgende dag, goed, of gewoon voelde je de kou van de steen en de droogte van de woestijn. We rennen naar ons meesterwerk, laat de primer uit en alles het zorgvuldig bedekt. We ontdekken dat de primer wild stinken, we nemen een laptop van de workshop en gaan iets doen tot de avond, alleen omdat deze primer de dag droogt.
Voor de coating van de primer gebruik ik sponzen voor het wassen van de gerechten, omdat de kwasten me dan te lui missen, en de sponzen geven een soepelere coating dan smaken. Ik gebruik de primer met de volgende foto, goed, maar pijnlijk stinkend.
'S Avonds, wanneer de primer al genoeg fronsen, nemen we een pistool en schieten een kat met een thermocal en beginnen ons kunstwerk nog meer te versieren. We lijmen zeeschelpen en kiezels (of dat je creatieve natuur daar nodig is), kun je en zijn niet mooi, nog steeds vullen. Verdek het enigszins met een pasta met een pasta-acryl reliëf in reliëf (kan niet wit zijn). En laat het tot de volgende ochtend drogen.
We begrijpen dat de fles nog steeds stinkt, en zij stinkt op het balkon, dat in de slaapkamer, de fles, en begint de snelle beweging naar een andere kamer, open de deur, struikel op de kat, vecht op de voet, Fles gender, het is allemaal bezorgd, we trekken een echtgenoot uit de kat terwijl hij haar niet wurgde voor een causaal verwonding, chroom een flesje weg van de slaapkamer.
'S Ochtends lijmen we alles wat viel als gevolg van het avondavontuur van schelpen en kiezels, we beginnen de meest interessante creativiteit - onze fles schilderen. We gebruiken acrylverven. We beginnen met het donkerste - kobaltblauw. Verf ze volledig alle fles, alle kleine depressuren en plooien, alle schelpen en kiezels.
Het zal de diepte van onze zee zijn, er zijn hoogstwaarschijnlijk verschrikkelijke vis die nog nooit het licht hebben gezien ... van "op zoek naar NEMO", je hebt waarschijnlijk alles wat ze kennen.
Toen kobaltblauw opdroogt, nemen we verf met een briljant - turquoise. En ik schilder ook de hele fles, maar klimmen niet in allerlei soorten gewone en plooien. Het zal een felle zee zijn, er zijn goede vis en haaien, die goede vis eten.
De volgende laag voegt wat plankton toe. Hij zal smaragdgroene kleur hebben. Ik weet echt niet echt wat voor soort kleur het is, maar ik heb precies de smaragd in de zee golven gezien. Het is nu alleen in de toppen van de uitsteeksels, bijna een droge kwast, maar zodat de uitsteeksels bijna volledig zouden worden geschilderd.
In de foto hieronder links naar rechts - kobaltblauw, turquoise en smaragd. Op de definitieve foto's kunt u nahouders overwegen, omdat kleuren zich bevinden, en dan op deze als het niet erg, waarschijnlijk begrijpelijk is.
Nu tekenen we zeealgen. Om dit te doen, gebruikt u acrylverfchroomoxide.
Het blijft een kleine weerspiegeling van de lucht (hemelsblauw) en zeeschuim (Belil Titanium) toe. Reflectie van de luchtverf met een praktisch droge kwast, wat alleen de meeste randen van de uitsteeksels aanraakt, over hen. Sea Foam We appellen een zeer droge kwastje, net over de uitsteeksels met een stoere borstels.
In de onderstaande foto - Algen, weerspiegeling van de lucht, mariene schuim.
We bewonderen het resultaat en laat hem eindelijk ziek worden.
Maar het is nog niet. Onze nieuwsgierige creatieve geest besluit plotseling dat er iets ontbreekt.
En, gehoorzamen, we beginnen met het maken van een visnetwerk (de bloem hier leek ongepast voor mij).
Neem de overblijfselen van tule van een geschikte tekening (raster). Aangezien dit door het netwerk wordt gebruikt, wordt het iets enigszins in een oplossing van acrylverven aan UBRA ZAJAJA en roetgas (bruin en zwart) genoemd.
Met de hulp van de thermopystole die ons al bekend is, passen we het netwerk aan op de fles.
Dus het netwerk ziet eruit als een buitenlands element. Voor succesvolle integratie in een fles lijmen we kiezels, schelpen die niet worden geverfd, dus ze moeten mooi zijn. En smeer, het imiteren van de golven, opnieuw in reliëf gemaakte pasta.
We schilderen de reliëfpasta en het netwerk in het onderste uiteinde in dezelfde reeks als de hele fles, proberen om geen mooie kiezels en schelpen pijn te doen. We bedekken het netwerk licht algen (lees - verfplaten met chroomoxide). Vernieuw een klein zeeschuim, zodat het meer opvalt. Dat is alles.
We zetten een fles op de plank en genieten van het resultaat van ons werk.
Een bron