Ik woon in de Odnushka, opnieuw gedefinieerd in de studio. Daarom kwam het idee om iets als een bar-rack te creëren, maar niet enorm. Gefleed van wat was.
En het was dat: gelamineerde spaanplaat 85x40cm, een cirkel en een rechthoek uit fragmenten van keukencountertops (de cirkel werd gesneden voor wassen, rechthoek voor het kookoppervlak), races van verschillende secties.
Nou, en de rest is een zelftappende schroef, stopverf op een boom en glas in maat 37x50cm, verf in de kleur van keukenmeubilair. En meer - 1,0 kg koffiebonen.
De cirkel sneed bijna in de helft, legde aan een kant van de spaanplaatblad, een rechthoek - aan de andere kant.
Passeerde ze van onderaf met self-trekkingen.
Ik rafelde de elektrolybiz-spaanplaat in een cirkel, sliep een rechthoek in grootte en bevestig ook vanaf de bodem met zelfwedstrijden. Tussen hen legde het frame uit onder het glas van de platen.
Rake sloot zich aan bij dunne kruidnagels met geavanceerde hoeden.
Gepasseerd, geweven de zijkanten van zijn typische werkbladen. Smeer alleen meerdere keren beter, zodat de stopverf lagen goed zijn geademd. Dan zal de rail niet leiden en alles ziet eruit als een solide array.
Wanneer alles gedroogd, de zijkanten en frame afwerpen. De Glazers snijden het glas (dikte 8 mm). Zeker in de verdieping van de korrelkorrel en bedekt met glas.
Montage, het bleek ongebruikelijk. De eerste keer dat de geur van koffie vilt, vrienden maakten een grapje - een vrouw met een geur van koffie, en ik strafte ze recht op zeggen dat met de aroma van de salontafel.
Hij klaagde zichzelf en maakte haar eigen toevoeging aan de gemaakte keuken.