De auteur van het werk - Anna Krivosheev.
Het onderwerp van het versieren van flessen steeg meer dan eens en niet twee, moest ze zien versierd en huid, en een touw en kant. Ik besloot al deze technieken te mengen. Ik stel een decoratieoptie voor, die zowel leer als touw gebruikt, evenals enkele schrootelementen. Ik ben niet aan de materialen uitgegeven, ik heb gebruikt wat er op de hand was, dus de kosten waren minimaal. Filmlezers bedenken hun beslissingen met die technieken die het dichtst bij hen liggen.
Materialen:
• Flessen verschillende vormen;
• Twine;
• huidstukken;
• PVA-lijm;
• Lijm "moment";
• Trimmen van inpakpapier;
• stenen;
• kant;
• Kartonnen stukken;
• potlood;
• wodka voor ontvetten en wol.
Vooruitgang.
Om te beginnen, neem een soort mooie fles. Eerder moet het worden schoongemaakt van labels en ontvlucht, hoewel ik het label verliet voor een betere hechting van lijm met het oppervlak. Met de ruwe textuur van het decor is het echter niet erg kritisch, maar met een meer subtiel werk, zijn de labels beter af te wassen.
We plaatsen de fles op een stuk van de huid, leveren de bodem, voeg 2-3 cm van alle zijden toe (hangt af van de onderkant van de bodem) en snijd een stuk huid uit. We lijmen het op de bodem van het "moment" lijm: begin vanuit het midden en strek de huid lichtjes, gelijkmatig verdelen de vouwen, we proberen zo dat ze te dik zijn. Met de hulp van de PVA-lijm lijmen we met een fles met een touw, tips die netjes verstoppen (figuur 1).
In de toekomst wordt het touw op de PVA gelijmd, de huid staat op het lijm "moment".
Manicure-schaar snijdt netjes de resulterende huidklieren af, we wassen de site tussen de bodem en het touw "koppel" en wachten tot het snacks is. Knip gedurende deze tijd een stuk huid uit, in lengte, iets groter dan de omtrek van de fles, in de breedte van ongeveer twee keer de afstand tussen de bodem en het touw. Mis het 'moment'. Wanneer het droog wordt, glit, het converteren van snijwonden. Eerder kunnen ze geavanceerd zijn met het mes. Evenzo doen we met de bovenkant van de fles. We slepen de huid volgens uw esthetische weergaven (fig. 2).
De nek van de fles is weer ingericht met een touw. Dit is wat er enerzijds is gebeurd (Fig. 3).
Van de achterkant lijmen we de juiste steen in de huiddraperie, het is beter om het te bedekken met een transparante vernis, het is mogelijk voor nagels. Dat is hoe de fles aan de andere kant kijkt (Fig. 4).
Een andere fles wordt uitgegeven met schroot. Ten eerste lijmen we een vlakke fles met een touw, waarbij ze de spoelen met elkaar op elkaar drukken (fig. 5).
We wachten op de lijmdrogen.
Net als in het eerste geval lijmen we de huid aan de onderkant. De aansluitplaats wordt met kant gesloten, het lijmen om naar de touw te spoelen (fig. 6).
Het bovenste deel van de fles sleept de huid, de nek is ingepakt met een touw. Het oppervlak van de fles is in overeenstemming met zijn fantasie, met behulp van de overblijfselen van kant, inpakpapier, leer. Ik heb ook de fragmenten van theezakjes en verpakking van de gloeilamp (RY7) gebruikt.
Evenzo maken we een derde fles: eerst lijmen we de gewenste plots met een touw (fig. 8), vul vervolgens de openingen tussen de huid.
We stellen de covers voor twee flessen op: op het bovenste lijmpapier, kan het decor op het papier worden gelijmd, de zijwanden ook versierd met een touw (fig. 9).
We schroeven de covers aan de fles. De afdekking van het deksel en de fles is bijna verminderd.
De bovenkant van de fles, die ik heb ontworpen, die aan de huid een stukje jute steekt, waarop de bladeren, sisal en papieren bloem uit de huid vastgemaakt, gerold van bijsnijden van inpakpapier (figuur 10). Dat is alles!
Een bron