Ongebruikelijke onzichtbare standbeelden kunnen op de straten van Frans Marseille worden opgemerkt. En het is mogelijk en pas langs, overweeg wat het leek. Bij de niet-trivial zijn alleen zelf voldoende elegant en dun, zijn er geen significante delen van de lichamen, die het effect van gewichtloosheid creëert. Misschien geven sculpturen reizigers weer.
Ze houden koffers, kalieën, tassen en gaan ergens weg. Volgens een drieënvijftig jaar oude Franse beeldhouwer, rolde Bruno, gemaakt door hen sculpturen, de inwoners van moderne steden.
"We hebben veel afvallen in ons hele leven, en elke persoon heeft onherroepelijk verloren momenten die niet langer terugkeren", zegt Bruno.
Dergelijke sculpturen hebben behoorlijk menselijke kwaliteit - verandering in vergaderingen met het milieu, vullend met op de een of andere manier. Sommige van de "bewakers" bevinden zich in grote winkelcentra en in de straten van Parijs en zien er behoorlijk anders uit in plaats van in de context van het museum.
De beeldhouwer werd geboren in 1960 en van de jonge leeftijd was in het bijzonder geïnteresseerd in kunst en beeldhouwkunst. Niettemin verklaarde hij zich alleen in het begin van de jaren negentig. Dankzij zijn eigen heldere stijl werd Catalano bijna onmiddellijk bekend. Zijn werken worden steeds vaker geëist bij de tentoonstellingen en festivals van kunst, trekken de aandacht van critici en verzamelaars. Exacte doelgroepen zijn ook niet onverschillig voor het werk van Catalano. Het creatieve pad van Bruno Catalano is grotendeels ongebruikelijk. Elke succesvolle beeldhouwer, het houden van de stijl van uw auteur, werkt nog steeds op verschillende afbeeldingen.
Les Voyageurs wordt zogenaamde de beroemdste reeks sculpturen Bruno Catalano. De artistieke eenheid van de serie is natuurlijk verschillende leeftijden, vloeren, nationaliteiten, zijn "voyagers" zijn beelden van reizigers met een vreemd, op het eerste gezicht, "void binnen."
In ieder geval betrapt het evenwicht van de vormen en het effect van "gemak van metaal", dat op zich een paradox is - al voldoende omstandigheden, zodat de sculpturen van Catalano interessant leken, de aandacht en verrast hebben aangetrokken. En de waarheid, elke reiziger is tijdens de reis "leeg" - hij heeft het geluk met hem en eerdere ervaringen, maar is volledig open om nieuwe indrukken en kennis te accumuleren.
Of misschien beïnvloedt de locatie van de reis ons zo erg dat door ons heen, zowel via de sculpturen van Catalano, lokale landschappen worden bekeken. Of is het gewoon een hint van de kunstenaar op het feit dat moderne dynamische, altijd ergens in een haastige mensen - alleen die benen, hoofd en koffer vertegenwoordigen, zonder integriteit binnen, zonder het gevoel van het innerlijke huis, zoals de ooit was?
Hoe interessanter zijn werken te bekijken, "het kijken naar de soorten reizigers over het moderne leven, het bedenken van de soorten reizigers (snelle yurttoeristen, langzame waarnemers, huishoudelijke details of amateurs, niet met name de muren van het hotel ... mentaal vermeld Hun vrienden, je kunt al veel materiaal kiezen voor classificatie). Zijn we zo leeg binnen? Wat is deze leegte - bereidheid voor een nieuw of gebrek aan rechtgebonden en schade? Op al deze vragen geeft de auteur het antwoord niet, het aanbieden om het alleen te vinden ...
Een bron