Een keer, waardoor dingen in de oude koffer, mijn moeder en ik vonden een paar van haar handwerk, die ze in zijn jeugd deed.
Verschillende decoratieve pads versierden het interieur van ons huisje.
Maar op de een of andere manier heeft haar waardige plaats niet gevonden.
Mam geborduurd dit pad toen hij een student was. Ik ben over het algemeen verrast, als 10 jaar na de oorlog, zou je kunnen kopen (of het krijgen?) Muline-threads in zo'n groot kleurenschema?
... maar wanneer moeders niet bij ons zijn geworden, besloot ik om dit borduurwerk in het schuurframe en onder het glas te repareren. Maar het meisje-gastvrije meisje vertelde me dat het het oude borduurwerk was van de Master-Baguetchik die niet werd meegenomen en legde me uit waarom.
Het feit is dat het weefsel naar het karton moet worden vastgedraaid en de oude stof is mogelijk niet bestand tegen dergelijke stress en kan gewoon barsten en breken.
Ja, ze hadden gelijk! Vergeet niet, met welk gemak de oude lakens van katoenen stof staan - net als papier!
Ik heb al lang in mijn hoofd geboren allerlei opties - hoe dit pad in het interieur in te voeren, terwijl ze zorgvuldig worden gehandhaafd van externe invloeden.
En ten slotte behaalde het idee specificaties! Ik besloot om het borduurwerk in het baguetteframe op te lossen.
Maar het zal een textielframe zijn!
En dat is hoe ik het deed.
Mijn masterclass is toegewijd om niet te snijden en naaien, maar de logica van framing en beschermen van de oude en zeer dure dingen voor mij.
Zo. Hier is dit nummer:
Stof - wit, katoen. Grote bloemen geborduurd met een kruis, er zijn geen sporen van het potloodcircuit erop. Blijkbaar naaide de moeder het canvas, dat na het einde van het borduurwerk, kan worden verwijderd.
Borduurwerk - in uitstekende staat, kleuren - helder, sappig, niet verbrand! Maar het weefsel van de baan - gaat Faldami, liegt niet in het vliegtuig. Omdat borduurwerk het stoffenvlak betrapt. In het algemeen wil ik zo veel mogelijk kliniek naar het horizontale vlak krijgen.
Hier Materialen die ik heb gebruikt (Ik let op: alle materialen waren in mijn reserve, ik heb niets specifiek voor de productie van dit product gekocht!):
- Een oud pad geborduurd met een kruis.
- Snijd "Bortovka" - hard weefsel met impregnatie.
- Stukje flaslin.
- Segmenten van decoratieve interieurstoffen (kochten ooit een pakket van trimmen in de binnendecoratie).
- Strip Sint. Organza, die op mij bleef na het naaien van de gordijnen.
- ShedScut met synthespjes.
- Draden, naalden, schaar.
- Watman-blad.
- Naaimachine.
Ik moest de volgende dingen vervullen.
1. Borduurwerk mag geen spanningen en ladingen testen.
2. De doek van de nummers met borduurwerk moet zoveel mogelijk in het vliegtuig zijn, de fokken, ruches, bubbels verminderen.
3. Het borduurwerk zelf moet worden beschermd tegen verkleuring van zonlicht en van huishoudelijk stof.
4. Dit product kan "dubbele bestemming" zijn - Loopbrug op de tafel of paneel aan de muur.
Ik had geen duidelijk patroon en plan, ik wist dat de textuur van materialen me de juiste beslissing zou vertellen.
Begonnen.
We planten een pad naar Flazeline met behulp van ijzer, maar niet gladstrijken, maar alsof we erop drukken.
Een beetje alleen.
Dan zette het pad met Flazelin op de Bortovka.
En toen kwam mijn barsik. Hij is erg geïnteresseerd in dit project.
In het begin was alles rustig.
Maar toen hij besloot een actief deel te nemen, moest ik het sterk verwijderen naar een veilige afstand.
En toen ik al met Organza werkte - zo'n assistent werd toegang tot het product afgesneden. Er waren natuurlijk wrok ...
Maar hij is vriendelijk, wegwerpbaar, beschouwde het proces op een veilige afstand.
Naai het nummer handmatig naar de bornery.
En dan - in het hele vliegtuig met kleine steken, naaien het nummer naar de stijve kelder.
Nu, het is betrouwbaar aan de harde laag en minder benaderd het vliegtuig.
Nu moeten we beslissen over het raam van onze foto. Om dit te doen, maken we de nodige metingen en een sjabloon uit het Watman-blad.
Live Interpretation marketeer vereist voor stof.
Nu, bovenop, moet ik organza naaien. Waarvoor?
Ten eerste zijn de bloemen erg helder en wilden ze enigszins dempen, alsof waas of glas, geverfde ijzige vorst ...
Bovendien, Jacquard Drawing Organza, een verblinding, gaf het iriserende, een volledig onverwacht visueel effect! En haar enigszins crème tint verzacht het white weefselpad.
Dus helaas verzendt de camera dit effect niet, maar integendeel is de glans van reflecterend licht zichtbaar op de foto.
Borduurwerk lijkt volledig flexibel, maar het is niet! In feite is dit een weerspiegeling van het briljante oppervlak van de organza gezien op de foto!
Ten tweede beschermt de organza de vintage draad van vervaging van zonlicht, vooral in de zomer!
Ten derde, als ik slaag Mijn track-foto Het is heel gemakkelijk om stof met een glad oppervlak te ruiken!
Een stukje organza bleek erg smal, bracht letterlijk teef! En trok een typemachine uit.
Trouwens, het is noodzakelijk om (handmatig of op een typemachine) van het midden van de lange zijde naar de randen te naaien, zodat de naad niet in één richting de doek trekt.
Ga nu naar het frame zelf.
Je ziet dat ongelijke en ongelijke randen buiten de "Windows" van de schilderijen blijven. En het is te zien op de bovenliggende lagen bij het gladstrijken.
Maar ik wilde eigenlijk niets van deze track knippen en zo veel mogelijk als een origineel formulier opslaan!
Daarom besloot ik de stof "Rama" om een doek met een synthetische buis aan te trekken. Dit geeft een klein volume en verbergt de onregelmatigheden van de onderliggende lagen.
In aanvulling op het frame, heb ik een paspoort gemaakt.
Het feit is dat de decoratieve stof (trimmen van het naaien van de gordijnen), die ik in de cabine, bilateraal heb gekocht. Goed en gezichtsbehandeling en auto-kant!
Omdat ik veel gedempt blauw in het interieur heb, dan is deze Sizo-Dark Blue Shade erg geschikt voor mij. Bovendien zijn deze kleine jacquard spatten in de vorm van een gaas erg behulpzaam in kraan!
In het begin besloot ik om een clip van de verkeerde kant van de stof te maken, zodat er geen sterke kleurcontrast was.
Na het naaien op de typemachine en het gladstrijken van de strook van de stof, genaaid de strook van gewatteerde weefsel met een synthespjes aan de grens.
Alle aanwijzingen, de randen van het resulterende frame worden met de hand genaaid aan de Bortovka - het weefsel strekt zich zo kleiner en vervormen uit.
Precies volgens hetzelfde principe voeren we al het "frame" uit de voorste stof, waarbij we de tapes van de voeringstof met een synthetische buis plaatsen.
White Mark beperkte de grootte van het frame. Strenge naad op de typemachine, opnieuw - van het midden naar de randen.
Daarna sluit, bijna "onder de wortel" de onnodige resten van het syntheton af.
Nu dreigen de randen van de stof op de naad aan de verkeerde kant, we houden ons aan het frame aan de rand en nemen we het commercieel saai.
Zoals je kunt zien, worden de gescheurde en bubbelbewegingen in de stof nog steeds nog steeds opgeslagen, bovendien begint de typewriting ook uit te rekken of te trekken aan de stof.
Maar ik verdween met een overtreding, het lijkt beter.
Nu blijft het om alles te sluiten. En maak kanten op korte zijden.
Immers, ik verwacht tenslotte dat dit ding dat ik aan de muur kan hangen en het bevestigingssysteem twee staven is - aan de boven- en onderkant.
Naar de bovenste staaf, zal ik een decoratief koord geven en paneel opknop als een wimpel - op de anjer.
En onder de staaf zal een huls zijn.
Maar ik moet het in een bouwwinkel kopen. En erover zal er zo uitzien.
Nou, mijn voltooide interieur-product kan zowel als een nummer op tafel worden gebruikt.
Natuurlijk bleek niet alles perfect, niet alle vouwen verdwenen (en nieuwe verschenen van de machinelijn), maar dit ding zal zorgvuldig worden opgeslagen en het borduurwerk oplichten, wat mijn moeder deed in de jeugd ...
De auteur is Irina.
Een bron