Verschillende meter garen, haak, snijweefsel, een beetje arbeid - en als gevolg daarvan gezellig huistextiel!
Elke naaldwoman bestaat altijd een paar segmenten van de stof, die liegt "voor het geval dat" of "nodig is" of "en hoe kunnen ze überhaupt worden weggegooid." Ze kunnen jarenlang liegen en wachten op hun lot om aan te passen. Dat is het van zo'n trimmen van katoenen stof, waaruit oorspronkelijk, bijvoorbeeld, genaaid beddengoed was, zullen we servetten maken voor de eettafel.
Alleen servetten we zullen niet naaien, maar netjes garen.
We zullen nodig hebben: doek, garen (katoen, acryl, of gemengd garen), niet vet, ongeveer 200-250 m per 50 g, haak №1.5-1.8, dikke naald of awl, kleermakersnaalden.
Snijd het weefsel gesneden vierkante of rechthoekige vorm, bevestig de randen van de binnenkant (ongeveer 0,7-1 cm) door de poortnaalden, begin. Na dezelfde afstand (in ons geval, 1,2 cm) maakt een dikke naald gaten in het weefsel.
Nu beginnen we de omsnoering. Trek de lus aan de voorkant (doek met een buiging aan de verkeerde kant). Controleer 2 kolommen zonder NAKID.
Volgende * 1 luchtlus en het volgende gat 3 van de kolom zonder Nakid *.
Ga door met het breien door de perimeter van het weefsel van * en naar *.
Controleer in plaats van 1 luchtlus 3 luchtlussen en controleer de kolommen naar één basis.
Controleer aan het einde van het breien in de eerste basis een andere ontbrekende kolom, maak de draad vast en snijd de draad.
Alles is jouw textiel en ziet er netjes uit en goed onderhouden. Zo'n weefsel (afhankelijk van de grootte) kan dienen als servetten, handdoeken, spreien, enz.
Een bron
De voorgestelde methode voor het versterken van de rand van de haak en de verbindingen met zijn hulpdelen van het weefsel of de huid kan "de meest elegante oplossing voor deze operatie" worden genoemd (dit is wat de Franse encyclopedie voor breien). Helaas betalen tijdschriften en boeken over handwerken dergelijke "kleinigheid", hoewel ze van hen afsluiten, niet minder dan van de vaardigheid van de naaldster om haak- en breinaalden aan te pakken.
Iemand, een combinatie van een tamboerijn met breienhaak kan onnodige complicatie lijken. In de literatuur over het breien is een andere methode veel populairder: langs de rand van de huidverzachting op een gelijke gaten, worden de gaten doorboord, waarin de haak vervolgens wordt toegediend wanneer de rand wordt opgelegd. Bij het werken met een doek wordt het meestal geadviseerd om de binding van de randen te combineren met de piercinggaten. Het lijkt erop dat alles zo eenvoudig is, waarom zou dan zo weinig werk in de patchwork-techniek op deze manier gemaakt? Vertrouwen op uw "handwerkobservaties" die ik zo kan beantwoorden: eerst zal niet elke stof of huid bestand zijn tegen een dergelijke frequente punctie op de rand; Ten tweede, om te voorkomen dat verdikking van de rand met deze manier van obligeren alleen de meester van extra klasse is.
Lange tijd wordt een tamboerijnnaad lange tijd gebruikt als een zeer betaalbare en spectaculaire uiterlijke manier om werk van leer, vilt of weefsel te versieren. Het is veel later om het te combineren met het haak van het breien, maar dit verhinderde de erkenning van de "Unie" niet als een van de meest succesvolle manieren om delen van stof en leer te verbinden.
Het is absoluut niet nodig om een tamboerijn handmatig uit te voeren, het voordeel van de meeste naaimachines is geleerd om zijn imitatie voor meer dan twee decennia te vervullen, wat duidelijk gemakkelijker maakt om met tientallen te werken, en dan zijn de honderden dingen groot de bedoeling.
Op de foto's van links worden twee versies van de verplichting getoond: langs de rand zelf en met een kleine toevluchtsoord. De eerste optie wordt geadviseerd alleen te worden gebruikt voor die weefsels of soorten leer, in de kracht en de zwaartekracht van de rand waarvan er een vast vertrouwen is, met de minste twijfels die het beter is om de tweede optie te gebruiken.
Voor een tamboerijn worden duurzame katoen of synthetische draden geselecteerd, waarvan de dikte ervan merkbaar minder moet zijn dan die die zijn geselecteerd voor het breien.
Voor werk zijn elke weefselsterkte en dichtheid geschikt: van Air Organza tot dik vilt. Een zeer expressieve combinatie van veelkleurige flappen en monofone draden wordt verkregen. Perfect uitzien en gemaakt in de patchwork-techniek in de voorgestelde manier van werken uit de huid.
Een bron