Volgende, door de auteur van de auteur Zauda:
Ik wil met je delen over mijn geheugen over de kindertijd, over die momenten toen we in de Zuid-Oeral woonden.
Ik ben geboren in 1984 in Ulan-Ude. Mijn vader ontmoette mijn moeder, schoonheid van het dorp Magnik Chelyabinsk regio, toen ze studeerden in hakken (Chelyabinsk) in dezelfde groep. Dus ik verscheen, en toen mijn broer.
Vaak hebben we elke zomer in de kindertijd de ouders van onze moeder. Grootvader en oma leefden in een houten huis, dat, zoals moeder me vertelde, de gevangene Duitsers na de oorlog hebben gebouwd. Het huis stond (en nu is het de moeite waard) op een perceel van vruchtbaar land, waar de struiken van rode, zwarte bessen groeide, Malina, Victoria, en, natuurlijk, aardappelen, kool, komkommers en tomaten.
De grootvader had gouden handen. Ik herinner me niet erg goed mijn grootvader, omdat hij helaas in 1990 stierf, maar volgens Babasi en moeder, en meer, want wat bleef na hem, kan ik oordelen hoe technisch competent, erudiet, netjes en, op de Dezelfde tijd, liefdevolle natuur en haar schoonheid, hij was hij. Het huis was bruin en geschilderd met felgroen, op de binnenplaats - betoverde nummers, aan de rechterkant en links - bloemen voor de grappige hek geschilderd in felle kleuren.
Ik herinner me het zuidelijke ural voor mijn hele leven met mijn zachte en veranderlijke klimaat - in de zomer frequente onweersbuien, en in de winter gebeurt het met de sneeuw; Juicy Victoria, het kan met suiker worden gebroken en moe worden; paar melk, zo dik en smakelijk; De kudde koeien, geiten en schapen, die vroeg in de ochtend liepen, en 's avonds kwamen ze terug, aangepast door de herders, en elk dier wist waar het huis zich bevond. Trouwens, om een of andere reden van de lokale bevolking kudde werd kudde genoemd. Het was interessant om 'Tabun' te ontmoeten, maar het was ook interessant om het door te brengen, dus op de een of andere manier werd de bas herinnerd om ons 's morgens te wekken (horloges om 6 uur) toen ze de koe schopte om te grazen.
Ik herinner me de veerstromen in onze straat, toen de broer en ik voor veel schepen gedurende meerdere dagen achter elkaar mochten totdat de chippets werden begonnen te bloeden; Vissen op de robus van Kusa, waar mijn broer werd gepakt door de "Malayavok" en Pescare "op de bank" - een ronde gat met een diameter van 3-4 cm werd in een polyethyleen deksel gesneden, de hoes was dronken op de bank , de hobbels werden naar de bank verlicht, de hobbels waren aan de pot gebonden; "Alarm" van de boze kleinigheden - de vis werd schoongemaakt en gebakken met eieren in een pan.
Ik heb veel indrukken, maar het was allemaal na mijn grootvader, toen mijn broer en ik de zomer naar Babius kwamen.
Grootvader probeerde niet alleen zijn site en het huis te verbeteren, maar ook de straat. Naast het huis werden ze gebroken door het plein in de vorm van een langwerpige driehoek omlijst door wegen. Jonge boompjes werden geplant - Birks, Rowan; Tussen de bomen aan de ene kant van het plein werden geleverd door banken, en van de asfaltweg - gietijzeren hekken.
Door de weg organiseerde Grootvader een platform voor kinderen, gelast een schommel en horizontale schuren. Helaas, na zijn dood, geleidelijk, voor deze 25 jaar, brak de lokale dingen uit, ze zijn gewist, doorgegeven het metaal.
Verder zullen we praten over de zelfgemaakte van mijn grootvader.
Eerste zelfgemaakte en, ik denk dat het meest uitstekende voor zijn tijd een ontwerp van driewielige auto-ingenieur van L.I. Een vos. De grootvader bouwde het in 1957 volgens de tekeningen, gepubliceerd in een van de tijdschriften, het was hoogstwaarschijnlijk een "techniek - jeugd." Zoals ik toen zei dat Babusi, schreef Grootvader zelfs de auteur van deze auto.
Dat is wat ik heb gevonden op internet:
"... slechts één machine van de amateurontwerper L.I. Lisa was in strijd met de aanbevelingen van deskundigen. Hij bouwde in 1957 de auto van een ongebruikelijke vorm. Haar dubbele buitenlichaam zonder deuren leek op een scooterlichaam. In de voorkant van het lichaam was "embedded" motorfiets motor IL-49 (346 cm3, 11,5 l. P.). Zijn cilinder werkte in de stroom van tegenlucht en moest de ventilator niet afkoelen.
Maar het meest interessante ding - de motor bracht de voorwielen! Bovendien, L.I. Lis, ingenieur in de specialiteit, vertegenwoordigde duidelijk de moeilijkheden die erop wachtten bij de vervaardiging van compacte scharnieren van gelijke hoeksnelheden in het handwerk. Daarom heeft hij de gecontroleerde voorwielen verlaten. Hoewel ze klein in grootte (5.00-10 "banden) eisten, eisten ze toen het uit de niches van nogal omvangrijk is. Als de voorwielen niet draait, dan is de grootte van de niches, vooral in de dwarsrichting, afneemt en tussen hen vrij plannen voor de bestuurder en passagier.
Opgemerkt moet worden dat L. I. Fox één achterwiel van zijn auto heeft gemaakt. Het is erg licht (de uitgeruste massa van ongeveer 170 kg) De auto was heel eenvoudig en betrouwbaar.
Helaas is dit het enige voorbeeld van een auto voor de voorwielaandrijving voor die jaren die in ons land zijn vervaardigd ... "
Op een andere site schrijven ze: "... Deze auto is in 1957 ingebouwd in een enkele kopie ..."
Ik vermoed dat, mogelijk, naast mijn grootvader, iemand uit de vakmensen ook probeerde zo'n auto te bouwen. Helaas zijn de technische kenmerken van de Santa-auto mij onbekend, maar ik denk dat ze niet veel verschillen van de kenmerken van de auto L.I. Een vos. Santa Car heeft deze dag niet overleefd, ik weet niet eens hoeveel hij bestond. Het lijkt mij dat grootvader hem na enige tijd zo onnodig gedempt.
Hij was meer geïnteresseerd in het passeren van apparatuur voor de economie. Daarom breng ik me je aandacht aan een scooter met drie wielen gemaakt van "Tula" (grootvader genaamd "tractor").
Op de scooter ging de grootvader met Babius naar het buidel - om het hooi te maaien, dan rij het, gooi een stapel, en in de herfst voerden ze hooi op een zelfgemaakte trolley.
Vulling:
Er was ook een mini-tractor, die werd gebruikt voor het ploegen van de tuin, af en toe ging naar het zakje.
Voor zijn kleinzoon bouwde onze neefgrootvader een drievoudige bromfiets met een D6-motor. Droom van alle jongens van die tijd! En mijn broer en ik reed er in de jaren 90 op.
Nog een zelfgemaakte - Motoroplug:
Ik zal een artikel toevoegen van "jeugdtechnici" №12 voor 1956
Dat is alles. Bedankt voor je aandacht) Vergeet je ouders, grootouders niet)
Foto's worden gemaakt door grootvader. Ik heb gescand.
Een bron