Vandaag wil ik je aandacht geven aan je aandacht een zeer ongewone en waanzinnig interessante masterclass van de kunstenaar Lyubashi.
Ik presenteer je een interessante manier om de muur te versieren. Ik zal een paar tips geven, hoe een diep 3D-afbeelding op de muur te portretteren.
Als een plot koos we de held van Lewis Carroll groeide door Alice en White Rabbit.
De kamer waarin een nieuwe ruimte in korte tijd zou moeten verschijnen, erg klein, 3x4 m.
Om aan deze afbeelding te werken, hebben we gebruikt:
- acrylverven;
- borstels;
- een stukje krijt;
- sponzen;
- Malyary Scotch;
- lijn van verschillende lengtes;
- Stap.
Begin!
Het is beter om vroeg in de ochtend te gaan werken, wanneer de beste natuurlijke verlichting en het hoofd nog niet wordt bezet door ongeautoriseerde gedachten. We beginnen altijd om 8 uur te tekenen.
Opdat het beeld echt bleek dat het wordt geleerd in welk perspectief en isometrie, de horizon, het uitgangspunt. Degenen die vrienden waren met de gelijkspel op school, het zullen gemakkelijker doen.
We vinden zo'n punt in het midden van de muur en brengen de lijn eraan vanuit elke hoek. Maar dat het beeld niet te onbeschoft lijkt, brengen we een beetje gebogen door op de vloer van de vloer. Dit geeft een geweldig gevoel van surrealisme.
Voor mezelf doe ik nog steeds verticale en horizontale lijnen, dan zullen deze lijnen worden geschilderd, maar ze helpen me om de hoogte van het plafond en de grenzen van de vloer op het interval in de gang te bepalen. Dankzij deze regels groeide onverwacht door Alice niet "uitstappen" het hoofd van het plafond.
In de eerste fase van de constructie is het personage vergelijkbaar met een draadmonster, maar deze lijnen zijn noodzakelijk dat er geen gevoel is dat onder de voet van de voet niet naar de plaats is. In verschillende fasen maak ik een tekening met verschillende kleuren die te zien zijn welke lijnen werden later gemaakt en die moeten worden vastgesteld.
Vervolgens zijn we afgezwakt, geleidelijk gladde onregelmatigheden. De vloer is donkerdere muren. Het plafond is witter. Maar dichter bij het centrum moet alles sterker worden verduisterd.
Niets creëert een gevoel van perspectief als een raster. We hebben op de vloer in een dambordtegel. We tekenen met krijt. Onthoud dat de cellen dichter bij het centrum minder moeten zijn. Met kruis identificeerde ik die cellen onmiddellijk die in rood worden geschilderd. Vanaf veraf lijkt alles duidelijk, maar in de buurt kunt u in de buurt verwarren, vooral wanneer de tegels een ander beeld kruisen.
We beginnen met schilderen en bezig met detail. Het is zeer indrukwekkend wanneer een paar delen van het beeld op de aangrenzende muren valt. Aangezien de muren van de getekende corridor hetzelfde zijn als in de kamer, kunt u dezelfde verf gebruiken waarop de muren zelf worden geschilderd.
Een bron