Elke mode-trend is altijd een reactie. over wat er in de wereld gebeurt. Dus, op dit moment, op de achtergrond van de groei in het bewustzijn van consumptie en productie, de interesse in patchwork of patchwork naaien, in het ontwerp van kleding begon toenemen. We begrijpen hoe het is verbonden.
Waarom het allemaal begon
Geschiedenis rapporteert geen exacte data, Wanneer het patchwork-naaien verscheen, Maar er kan worden aangenomen dat deze techniek hetzelfde is als het weven van zichzelf. Aan de technische revolutie was textiel veel meer waarde dan nu: de productie was arbeidsintensief en transport naar andere regio's - lang en ontoereikend. Daarom was het gebruik van elk fragment van de stof natuurlijk. De algemene bruikbaarheid van de aanpak legt uit waarom patchwork in verschillende delen van de wereld bestond - of het nu een Russische diepte was, waar ze probeerden zelfs kleine stukjes nassengerous kleding in de economie, of het Amerikaanse noorden, waar de techniek van Loskutok naar toe te passen, waar De klem kwam samen met migranten uit de oude wereld en groeide op een hele cultuur van lokale handwerken. Het is opmerkelijk dat in deze onderdelen afgelegen appartementen van het stoffen snijden voornamelijk werden gebruikt voor de vervaardiging van huishoudelijke artikelen, zoals beroemde Amerikaanse quilt of Russische patchworkmatten; In Japan, de Boro-techniek, die wordt gebruikt in de armste segmenten van de bevolking, diende voor restauratie en zelfs kledingitems maken.
Hoe patchwork terugkeerde naar de mode als gevolg van lokale merken
De toenemende populariteit van patchworks is vandaag te wijten aan zowel de trend van ethische productie, evenals interesse in ongerepte handmatige technici die kleding meer "echt" maken. Meer en meer lokale merken, vooral degenen die hun bezittingen produceren met kleine circulaties, resorts om te gebruiken Vintage materialen of tweedehands producten (We hadden een artikel over dit onderwerp), die zijn verbroken, zijn thermisch verwerkt en dienen om nieuwe dingen te maken. En wanneer de stof een beetje is, wanneer het zeldzaam en speciaal is, gevonden in de borst van de grootmoeder of op de vlooienmarkt, moet het zo rationeel mogelijk worden gebruikt. En hier werkt het idee van een combinatie van materialen goed: van fragmenten van verschillende weefsels, vanaf de ontwerper, kunt u een zool of iets vergelijkbaars verzamelen, maar natuurlijk geen absoluut identieke dingen.
De eerste experimenten van Ksenia Schneider met een gebruikte Dhenim's gebruik zag eruit als OMAGER MARTIN MARTHELE, die in de jaren negentig ook veel met tweedehands werkte: voor hem was het de oppositie tegen de "juiste" mode van die jaren met dure luxueuze stoffen. Maar daarna werden mozaïek van blauwe en blauwe denimfragmenten, Kseniaschnaider handschrift en filosofie op basis van het gebruik van overwegend gerecycleerde materialen geïdentificeerd. In een recente capsule-collectie worden niet alleen stukjes spijkerbanken verzameld; Van restjes wit katoen, inclusief subtiel geborduurde, shirts en jurken. Over het werk van Schneider en haar team herinnerde zich aan de recente samenwerking van het Scandinavische Ecorped Ganni-label met het merk Levi. Dingen van deze lijn, die werd besloten om niet te verkopen, en huren, gemaakt van verschillende dingen van denim.
De interactie van grote merken met nichemerken betekent dat de esthetische en ethische principes van laatstgenoemde een brede publiciteit zullen ontvangen - die nu gebeurt. Naast de samenwerking van Ganni en Levi kondigde de MatchesFashion-retailer en het merk SSōne London (ten gunste van zijn economische, het feit van het planten van een boom voor elke verzonden order). Om een collectie te maken van middelbaar textiel - waarin er een prachtig jack-shirt is gemaakt van hand-held schoenen, en pittoreske spijkerbroek met POP-BIA's - SSōne trok Britse non-profitorganisatie-fabriekswerkzaamheden aan, opleiding werklozen.
Merk Rave review van Stockholm, opgericht in 2017 Josephine Bergquist en Libië Schyuk en heeft tijd om in de lijst van halve finaleisten van de prestigieuze prijs LVMH-prijs te komen, is in eerste instantie gebaseerd op het idee om gerecycleerde materialen te gebruiken. "We werken samen met bedrijven die voor ons gebruikte kleding en textiel sorteren - Goedgekeurde ontwerpers in een van hun interviews. - Het ontwerpproces begint vaak met de materialen, we trekken inspiratie op de markten van gebruikte dingen en in antiekwinkels. " En dit is een belangrijk punt dat nu de ontwikkeling van kledingontwerp beïnvloedt: steeds meer lokale ontwerpers worden beschouwd als correct om met bestaande materialen te werken en hun ideeën voor hen aan te passen, in plaats van kleding helemaal te creëren. Op dezelfde manier handelden onze overgrote grootmoeders - de verzamelde Loskutka suggereerde hen met het idee van een ornament of zelfs een concreet ding.
American Emily Bode vertelt in zijn interview in zijn interview, waar en hoe het materialen produceert voor collecties: reizen, op vlooienmarkten en in directe communicatie met textielschatten die in de kisten tot decennia liggen. "Ik luister graag naar het verhaal van elk van de stof of antiek gevonden," - Ze zegt. Bode-merk werd allereerst bekend dankzij jassen en shirts gemaakt van kant-en-klare Amerikaanse patchwork dekens, en dit is het geval wanneer patchwork er buitengewoon modern en opwindend uitziet. In dergelijk werk is er een voor de hand liggend en respect voor het werk van onbekende meesters, en de wens om te behouden wat voor vele jaren geleden zorgvuldig is gemaakt en bewondering voor tekeningen en texturen die niet langer worden herhaald in moderne weefsels en echte liefde voor Textiel, kleding, ambacht.
Nectari Kuun groeide op in Griekenland, in een creatieve omgeving en een nauwe band met zijn inheemse cultuur; Ze is afgestudeerd op het gebied van kledingontwerp, opende ze een vintage winkel. Elk van dit feit van zijn biografie verklaart de esthetiek van het merk Rianna + Nina, dat ze met haar vriend Nina Kneutt in Berlijn werd gesticht. Naast dure zijden jurken met heldere etnische afdrukken, hebben ze one-of-a-kind (ENG '. "De enige in de jouwe". - Ca. ED.) Producten genaaid van stukjes vintage weefsels, waaronder het gebruik van vintage borduurwerk . Om een dergelijk patchwork-palet te verzamelen, is het noodzakelijk voor een goede artistieke - en het heeft de auteurs van de collecties. Niet zo lang geleden sprak Vogue.com over de Amerikaanse ontwerper van Nigeriaanse oorsprong Sarah Nsikak. In 2014 begon ze kleding te creëren met behulp van textielafval, en aan het einde van vorig jaar lanceerde La Réunion-label, vernoemd naar Madagaskar. Inspiratie voor het creëren van jurken waren vrouwen uit de Heroro-stam, die bijna werd vernietigd tijdens de koloniale oorlogen. Nadat ze deze oorlogen hebben overleefd, heeft Heroo aangepast en de patchwork-jurken in de stijl geplaatst, welke onderdrukkers we droegen, - in het teken van de opstand. "Voor mij zijn hun jurken altijd een teken van ongelooflijke duurzaamheid en doorzettingsvermogen geweest," - Commentaar op NSIKAK.
Waarom patchwork vooral populair werd tijdens quarantaine
Interesse in het handicap kwam merkbaar bij het leven tijdens pandemische beperkingen: iemand die thuis zit, beheerst een nieuwe hobby, en iemand, zonder toegang te hebben tot winkels met weefsels, begon te naaien van wat er in aandelen zat. Het was tijdens deze periode dat Didjital-Gloss begon te schrijven over Charlotte Rose Kirkham, een kunstenaar met een wiskundige formatie uit Londen, bekend onder het Rua Carlota-label. Charlotte geeft het tweede leven van de gebruikte gebreide dingen, snijdt ze in delen en verzamelt opnieuw op overlock, met behulp van contrasterende draden om vast te maken. Elk van deze ongebruikelijke producten wordt gemaakt voor de geboorte en daarom uniek; Het is pure creativiteit, die echter een commercieel succes heeft. Gesloten grenzen, de afschaffing van textieltentoonstellingen en de omzetdaling dwingen veel ontwerpers om relaties met weefsels te herzien: als er geen mogelijkheid is om te gaan, zie je iets nieuws, dan moet je de maximale creatieve energie van wat bij de hand is, inclusief en trimmen.Als een tendens ondersteunen grote merken
De trend gebouwd op respect voor textiel manifesteert zich vaak formeel: Simulatie van patchwork in de vorm van gedrukte stof gedrukt Actief gebruikt in de jaren 1970, en de jaren negentig, en in onze dagen dient het als een constante van vele merken Boheemse romantiek zoals Chloé of Etro. Dit jaar, de veercollecties van Celine, Koche, Missoni, Vetements, Loewe, Marc Jacobs, zijn Gucci inlopend door voorbeelden van patchwork - of zijn imitatie - die goed geïllustreerd is, omdat ontwerpers weten hoe ze de ontwerpers moeten voelen, omdat deze collecties zijn werden gemaakt vóór het pandemisch vacuüm en vóór de huidige giek op de verwerkte materialen. De kleding die voldoet aan de trend op de patchworktechnologie is in de huidige herfstcollecties van Marine Serre, Christopher Kane, Marni, Tod's, Alexander McQueen, Chopova Losta (een ander merk, die een naam heeft gemaakt op de inspiratie van het historische erfgoed en de gebruik van vintage materialen). Maar ver van alle merken die kleding produceren met standaardcirculaties, gebruik het patchwork als een manier om teerresiduen te besparen na het snijden of afgezet in magazijnen. Voor veel ontwerpers is het nog steeds slechts een decoratieve receptie, die opnieuw de mode is ingevoerd.
