Alleen kinderen spelen poppen? Hoe fout! Over zijn geweldige werk, dat de belangrijkste levensduur werd, vertelde onze portal een geweldige Master Puppeteer, wiens werk over de hele wereld te vinden is, en gewoon een persoon verliefd op zijn bedrijf, Lisa Babenko. Laten we het woord geven aan de meester.
Om over mezelf te vertellen is altijd een beetje vreemd. Het is heel moeilijk om niet te rijden in harde functionarissen zoals - werd daar geboren, ze studeerde dit, bereikte dat of bereikte het niet .. Maar aan de andere kant begint alles met sommige dingen vanaf een bepaald moment in het leven. Mijn huidige bezetting ging van jeugd - wat is hier verrast, ik ben een Master Puppeteer. Natuurlijk speelde ik in de kindertijd en gebeeldhouwd, maar in mijn jeugd krijgen we over het algemeen vreugde en plezier van eenvoudige dingen: wandelingen, tekening, games.
De moeilijkheden beginnen wanneer we volwassen worden, en alles is heel eenvoudig voor jeugd, je geeft het liefst wat ik wil, omdat kinderen geen tijd verspillen aan domme en oninteressante klassen. En dit is zo'n verbluffende eerlijkheid, dat moeilijk is om meer volwassenheid mogelijk te maken. Daarom lijkt veel creatieve mensen, het lijkt mij, probeer deze pure buzz uit de kindertijd te vangen en terug te brengen, diep in zichzelf de eerlijkheid te vinden. Ik heb tenminste het zo. Want als iemand me vraagt waarom ik over het algemeen poppen doe, dan, eerst, eerst, ik zal antwoorden dat het me plezier geeft.
Ik vind het het meest leuk. Helemaal opnieuw. Handen. Voel het materiaal, kijkend als een gezicht, geboren lichaam. String, het verbluffen van nieuwe stukken ... en alleen dan zal de rest - materiële beloning voor werk, talent, vaardigheid, tijd zijn.
Ik begrijp dat, zelfs als er geen internet was en mijn poppen zeker zouden laten zien, ik zou nog steeds beeldhouwen. Goed, en toch tekenen. In een poppencase is het echter onder de indruk - het schilderij van individuen vereist een solide en vermogen om kleur en verven, pastel te verwerken.
Professioneel beginnend om deel te nemen aan poppen, moest ik verschillende beroepen beheersen. Dat wil zeggen, ik ben niet alleen een beeldhouwer of een persoon die weet hoe hij menselijk is en niet alleen een figuur en het gezicht. Ik maak ook een make-upkunstenaar en de jas. En schoenen business master. Schoenen die ik heb. Ook met plezier is dit een apart ZEN voor mij. Helaas en Ah, het enige dat ik niet heb geleerd, is naaien. Kleding die ik kan verliezen. Gemakkelijk! Maar met een doek werken is een apart onderwerp. Daarom doe ik een beroep op hulp aan de Meesters, die het goed is en ze helpen me op het werk en belichamen de ideeën.
Ik zou onder andere niet willen dat mijn les is om te bepalen als een "poppencraft". Ik zou nog steeds willen zijn voor mijn poppen met sculpturen, maar bewegen. Ik hou er niet van om te vereenvoudigen, maar ik hou van hoge details en miniatuur. Daarom koos ze in één keer een klein formaat voor hun werk, maar weigerde ook te generaliseren, een grote stilatie. Ik hou van het beeldhouwen van pop-mensen - deze volumes, details, bochten. Het is zo mooi. Hoe kan ik iets misen of vereenvoudigen?
Ik geloof echt dat het menselijk lichaam prima is. Schoonheid, naar mijn mening, kan anders zijn en vaak moet je zien en in staat zijn om een ander te laten zien.
Ik begon natuurlijk van de belichaming van mijn ideeën over schoonheid en gebeeldhouwde de figuren, die op dat moment mij het meest aantrekkelijk leek. Aldus verscheen verschillende poppenserie - Belle Petite op het licht (waarvan de productie echter al gesloten is), topmodel en femme fatale. Blob Petit is een slechte jonge vrouw - laag, met ronde lijnen, iets gemiddeld tussen een tiener en een volwassene, gevormde dame.
Verzameling van Dolles BELS PETIT
Het topmodel is mijn idee van hoe het perfecte model eruit moet zien is hoog, fijn-eyed, elegant, met kleine borsten, lange, mooie vorm, benen, met een dunne taille, scherpe clavies en het ontdekken van bekkenbotten, smalle polsen en enkels.
Topcollectie Topmodel
Fam Faltal is een prachtige volwassen dame met een mooie borstvorm, hellende schouders, esp-taille en steile heupen. Het is allemaal zo'n soepel en opwindend - de belichaming van de dodelijke vrouw in mijn presentatie. Trouwens, de laatste meer fans onder verzamelaars van mannen.
Fam fam fam verzameling
In plannen heb ik een uitvoeringsvorm en andere vrouwelijke types, mogelijk. Niet zo ondubbelzinnig, maar ik hoop, ik heb genoeg geduld en interesseer alle ideeën van interesse.
Ik kon de schoonheid van het mannelijke lichaam niet onmiddellijk beoordelen. Niettemin ben ik een meisje, vrouw dichter bij mij, familielid. Op het einde kwam het naar de spiegel, keek naar wat en hoe. Bij mannen, al het andere is het hoe een vreemde taal te leren. Nu zijn er tegelijkertijd 2 mannelijke lichamen en al in de plannen van de 3e.
Velen geloven dat poppen doden. Ik kan een dergelijke mening begrijpen, maar het is niet een kwestie van essentieel. Geen eten, geen kleding, eerder dit is wat onze emotionele behoeften voedt, dezelfde dorst naar een uitstekende mooie is tot de laatste hand, en het is bij jou.
Puppet emoties veranderen
Ik verhoud mijn poppen naar kunst, maar contact. Dat kan in de hand worden genomen, overweeg, buigen, aanraken, zelfs de emotie veranderen. Het spelproces is ook creatieve actie. Spelen, je bent een co-maker. En dit geeft ook plezier. En iemand houdt van nadenken. Mooie pop, ook, decoratie, en niet alleen thuis, maar ook gedachten.
Dat is de reden waarom ik op de een of andere manier onmiddellijk gefascineerd waren door werk met scharnierende poppen. Ik heb bijna geen statica gemaakt. Nou, behalve dat, verschillende beeldjes - de helden belichaamd uit hun verhalen over het meisje-heks. Misschien zijn ze de enige die geen scharnierverbindingen had. In hun voorbeeld leerde ik beeldhouwen. Hij kreeg kennis met het materiaal, koos gereedschap.
En nam vervolgens onmiddellijk een scharnierpop in. Ik heb dit woord al zo vaak herhaald, maar ik heb het niet uitgelegd. Het belangrijkste kenmerk van de scharnierpoppen is dat ze kunnen veranderen als gevolg van de aanwezigheid van scharnierverbindingen, bijna het herhalen van de straal van menselijke bewegingen. Maar hier is het noodzakelijk om een reservering te maken - het hangt grotendeels af van het talent van de kunstenaar en of het een goed ingenieur is of het in staat was om goede gewrichten te ontwikkelen waarmee de pop een mooie en natuurlijke poses kan nemen. En ook hangt het grotendeels af van de taken - of een pop nodig is door superfulligheid of u kunt de eenvoudige, traditionele oplossingen voor de vervaardiging van scharnieren doen. Ik heb bijvoorbeeld een paar knowhow-scharnieroplossingen die ik trots ben wanneer het scharnier zelf praktisch niet zichtbaar is, maar de pop kan tegelijkertijd in hurken zitten.
Over het algemeen kunnen al mijn poppen worden verdeeld in 2 hoofdcategorieën - Basic en Fulsthen. Bij het bestellen van basispoppen, kiezen kopers de make-up zelf, haarkleur, lichaamstype, gezicht, handgebaren en voettype - onder hak, pointes of gewoon plat. Dat wil zeggen, een pop naar wens vormen.
Met Fulse is alles een beetje anders. Dit zijn collectieve poppen met hun geschiedenis. In dit geval wordt het verhaal geboren of tijdens het werken aan de pop, wordt de details. Deze pop heeft een karakter, een afbeelding. Het is een complete kunstobject, het heeft een outfit die bestaat uit een groot aantal delen die overeenkomen met het beeld van kapsel, schoenen, certificaat. Dergelijke poppen zijn de enige soort soort. Theoretisch, ze kunnen ook worden gebracht, maar ik denk niet dat de hand zal stijgen. Echter, zelfs met hen kunt u spelen, als u dat wenst, alleen heel voorzichtig en zorgvuldig.
Hier, bijvoorbeeld mijn laatste collectie: een mystieke familie. Ik schrijf naar elke held op een stuk van roman, alsof ik het hoofdstuk wijd, vertel ik zijn verhaal. Desondanks communiceren alle personages met één graad of een ander, omdat het belangrijk was bij de tentoonstelling om ze in een bepaalde volgorde te regelen, die aantonen wie wie is. De telling bevond zich in de stoel en hield zijn vrouw. De gravin die naast hem staat, kreeg hun dochter Annabel, die naast een hoog Pufel zat. Een beetje, maar ook, omarmd, 2 zussen, slapeloosheid en amnesie, de belangrijkste mensen voor elkaar. Allemaal leek ze te verzamelen voor een familieportret van de front-eigendom, of de fotograaf zich voordeed, of de kunstenaar.
In tegenstelling tot mystieke verhalen van een poppenfamilie, werk ik nu eerder boven het kinderproject: Pool een scharnieropblaadje met gestempelde ogen. Desalniettemin zal de baby nogal in mijn stijl zijn, maar meer blij en positief in de stemming.
Zoals je kunt zien, zijn poppen een hele wereld, niet alleen open voor kinderen, maar ook volwassenen, en in staat om schoonheid, fantasie en inspiratie in ons dagelijks leven te brengen.
een bron