In de jaren 1920 begonnen de houten kluisjes in de Amerikaanse schoenenwinkels te verschijnen - schoenpassing fluoroscoop. Het beginsel van werk was eenvoudig: het inbrengen van het been in het bodemcompartiment, werd de potentiële koper gezien door een speciale buis, hoe strak de schoen op de voet zit. Het apparaat schreeuwde naar de voet door, zodat je elk bot en de omtrek van de zool kon zien.
Dit is hoe het Vladimir Nabokov in de "Dara" beschrijft:
"Het been was wonderbaarlijk ingevoerd, maar door binnen te gaan, volledig verblind: de beweging van de vingers binnen is niet weerspiegeld in het externe gladde oppervlak van het nauwe leder. De verkoopster met een fenomenale snelheid klopte de uiteinden van het kant - en raakte de sokkenschoen met twee vingers.
"Gewoon!" Zei ze. "Nieuw altijd een beetje ..." Ze ging haastig, bedreigende bruine ogen. "- Natuurlijk, als je wilt, kun je mijn kosos onder de hiel zetten. Maar ze zijn gewoon voor jezelf. Maar ze zien het gewoon voor jezelf ! " En ze leidde hem naar de röntgenfoto, bleek waar hij het been moest plaatsen. Kijkend in het raam, zag hij zijn eigen, donkere, netjes gescheiden LED-gewrichten op een lichte achtergrond.
Het apparaat begon letterlijk de schoenenwinkels van Noord-Amerika en Europa te grijpen. In Engeland heette hij pedoscoop, in Duitsland - Shucoskop. Zijn pedoscoop (hij is een fluoroscoop) handelaar chirurgische instrumenten uit Milwaukee Clarence Carrer in 1924, 29 jaar nadat William X-stralen de stralen opende, riep later in zijn eer. De prijs van een "schoenkastje" met een röntgenfoto varieerde van $ 800 tot $ 1000.
Ondanks de hoge prijs, probeerde elke eigenaar van de winkel een status nieuwheid te krijgen. De piek van populariteit kwam op de jaren van de Grote Depressie: mensen probeerden schoenen te kiezen met de geest, zodat het niet één seizoen kan worden gedragen. Het bedrijf van de eigenaren van de pedoscopen was geweldig, terwijl de wetenschappers in de late jaren 1940 niet spraken over hoe slecht deze apparaten schadelijk zijn.
Ze bedenken geen bedreigingen voor kopers: er was in ieder geval geen verwondingen. Meestal leden verkopers: hun handen vielen regelmatig onder directe impact van de stralen (gemiddeld 114 MD / H), toen ze hun voeten van klanten vielen. Dit leidde tot dermatitis en andere huidziekten. Een van de ernstigste verwondingen geassocieerd met het werk van de pedroscoop werd opgenomen in een schoenenmodel, dat als gevolg van straling het been moest amputeren.
De wetgevers wereldwijd begonnen geleidelijk het gebruik van pedoscopen te beperken (dus kinderen konden ze slechts 12 keer per jaar gebruiken, wat niet bij de verkopers past), als gevolg van de VS, verdween ze in 1960 volledig uit de winkels en in het VK en Canada - in 1970 -M.
een bron