Wat gaat er zo over onze favoriete VD-Schoque schreef. En alles wat ze kan en ze weet allemaal en die alleen niet op de boerderij heeft.
Maar dat was wat ik helemaal niet verwacht, dus het is dat ze zelfs kan:
Het is al lang opgemerkt dat de geur van universele smeermiddel WD-40 erg fish trekt, vooral roofzuchtig. Het feit is dat de geur van dit smeermiddel erg lijkt op de geur van verse vis. Veel ervaren vissers gebruiken WD-40 als attractant, die haar draaiende aas sprenkelt - Wobblers, Brillows en Silicone. Soms wordt zelfs verse vis, die als levendig worden gebruikt, ook met dit smeermiddel wordt behandeld - WD-40 niet alleen de visserij "aroma" verbetert, maar maskeert ook de geur van de mens, die zeer positief wordt beïnvloed door een voorzichtige roofdier te vangen.
Attaho (van Lat. Attaho aantrekt naar zichzelf) - natuurlijke of synthetische stoffen die ervoor zorgen dat ze hun beweging verplaatsen naar de bron van de geur waarnemen.
De stoffen van het attractant in het wild worden gevonden in insecten, nematoden, ruggevormde, schaaldieren, vis, zoogdieren, in algen. In een van de video's van de broers Shcherbakov was er een toespraak over VD-40, zoals over de smaak, die in aas wordt gesprongen. En om een of andere reden trekt Kerosine-vis aan, en hij is in VD meer dan 90%.
Van de interessante bars kun je een drievoudige pure kerosine en Keulen selecteren, ook op Crucia handelt positief. En velen werden gehoord over het erfgenaam, maar probeerden niet.
Nu - over wat WD-40 is. In het prachtige glanzende technische tijdschrift zijn de resultaten van de WD-40-chromatografische analyse verstrekt - zoals het in de glanzende technische editie zou moeten zijn, met Chikhanki en Hahanki. Ze zeggen, in de "supersmam" bevat aardappelhormonen en cockroacan feromonen. Het ontstaat echter de vraag waar ze niet zijn opgenomen? De nauwkeurige samenstelling van WD-40 is naar verluidt het "stevig geheim" en daarom is deze vloeistof niet gepatenteerd - om het niet te onthullen. WAAR, Aangezien het in de Verenigde Staten moet zijn, beschrijft de fabrikant deze samenstelling gedeeltelijk in het veiligheidsinformatieblad - dit is een mengsel dat bestaat uit 50% witte geest (ligroïne, een olie-oplosmiddel - er zijn veel namen), 15% minerale olie (trouwens, eerder fluïdum), 25% koolstofdioxide (dit is een verdringing) en 10% van "inerte ingrediënten" (dat is, elk afval). In het "Europese" document met een soortgelijke inhoud geeft de inhoud van 60-80% nafta (rechthoekige benzine, ligroïne - in het algemeen, benzineproductieafval) aan.
In principe is de samenstelling niet verrassend - kerosine en de soortgelijke stoffen, het hoofdcomponent van WD-40, werd gebruikt om de genagelde noten uit te schakelen "uit de oudheid". Een kleine hoeveelheid olie - absoluut niet pijn, bedacht geen pap. Eigenlijk concludeerde de beruchte "40 poging", blijkbaar, in de selectie van de verhouding van deze bekende componenten. Voeg extreem succesvolle verpakkingen toe - een aerosol kan - en een echt handige tool krijgen, maar geen "supersmad", zoals beschreven in bedrade. Al het andere is het geval van extreem succesvolle marketing, waaronder het ontwerp van showcases in winkels, en succesvolle heldere verpakkingen en artikelen in glanzende technische tijdschriften. Wanneer u de volgende keer naar de auto-winkel gaat om WD-40 te kopen, vraag het - misschien is er een LM-40 op de volgende plank - een vergelijkbare vloeistof gemaakt door liqui-moly of HG-40 - "koolzuurhoudende kerosine" van de pseudo- Amerikaans bedrijf Hi-uitrusting, of zelfs de binnenlandse "unise". Maar wat er is om te zeggen - bijna elke "vloeibare sleutel" in de samenstelling lijkt sterk op WD-40 - en het belangrijkste is meestal, meestal "analogen" is 2-3 maal goedkoper.
WD-40 is de naam van het Amerikaanse bedrijf en het handelsmerk van de beroemde Aerosol-voorbereiding, ontwikkeld door Norman Larsen in 1953 voor Rocket Chemical Company in San Diego, Californië. Aanvankelijk is het medicijn ontworpen voor industriële consumenten als een waterafstotende tool die corrosie voorkomt. Later werd gevonden dat het ook veel kansen heeft voor huishoudelijk gebruik.
De WD-afkorting wordt als Engels gedecodeerd. Waterverplaatsing en figuren 40 geven aan dat, volgens Corporate Legend, de productformule is ontwikkeld met een veertigste poging. Het product bestaat voornamelijk uit verschillende koolwaterstoffen. WD-40 werd voor het eerst gebruikt in RABAIR om de buitenste sheating van de atlas van corrosie te beschermen. In de planken van San Diego-winkels verscheen het product voor het eerst in 1958.
Trouwens, er is een andere beroemde WD. Western Digital Corporation (NYSE: WDC) is een bedrijf, computerelektronicafabrikant. De beroemdste voor de productie van interne en externe rigide schijven, netwerkstations.
een bron