In het begin hebben velen beschouwd als Tonga Fuok Fuka Crazy - zelfs zijn eigen vrouw, dankzij, in feite, alles begon. En dan naar zijn huis aan de rand van Nha Tranga, werden mensen getekend - verwarde meisjes, en meldingen over remittances en letters met dankbaarheid werden naar de mailbox gebracht.
Tegenwoordig beschouwt niemand anders Tonga meer. Hij wordt "vader Vietnam" genoemd. Al 15 jaar heeft deze man 100 kinderen aangenomen die de dood vóór de geboorte bedreigden.
Abortussen in Vietnam - de zaak is gebruikelijk. Meestal komt de moeder van toekomstige meisjes - ondanks het feit dat het in Vietnam het is verboden om het geslacht van het kind te herkennen met behulp van een echografie. Maar artsen en patiënten vinden een manier om de wet te omzeilen. De dokter kan bijvoorbeeld de patiënt informeren dat het kind "erg lijkt op moeder." Dit betekent: er zal een meisje zijn, en dan is er meestal niemand ...
In 2001 kwam Vietnamese Tong Fok Fuk bij zijn zwangere vrouw naar het ziekenhuis. Toen zag hij de deur waarin de zwangere vrouwen periodiek binnenkwamen. En het verlaten van de kamer, sleevedranen die in hun ogen glinten. Toen de betekenis van wat er gebeurde, was er geen limiet aan Tonga, zijn verontwaardiging, en de man besloot om te handelen ...
"Ik zal mensen helpen die moeilijk zijn. Ik weet niet hoe, maar ik zal zeker. We komen samen met iets. Doe het gewoon dat ze wonen! "
Tong begreep niet hoe je je eigen kind niet een kans hebt om op het licht te verschijnen en hij hem zelfs niet in de mens te begraven. Voor uw eigen geld heeft een man een klein stuk grond verworven om de ongeboren kinderen uit deze kliniek te begraven. Machtiging hebben ontvangen, begon Tong naar zijn missie te gaan ...
Hoe is Tyumon gelukt - en het is mogelijk - om het personeel van ziekenhuizen ervan te overtuigen om hem het zogenaamde "abortieve materiaal" te geven, blijft een mysterie.
Familiekosten, begrijpelijk, toegenomen. Hij werkte Tong door een bouwaannemer, het gezin had genoeg voor het leven, maar er was nooit onnodig geld. "Wat doe je? - Vrouw sprak. Ze herkende niet meteen over de put van haar man, en het leren, kwam tot horror. "Waarom gaan onze spaargeld naar de begraafplaats voor een onbekende of, eerder, wat?". Tong is ontslagen. Wilde niet op een dergelijke toon spreken.
Op elke plaat - de christelijke naam van een ongeboren kind. Vooral heel veel Pavlov en Mari.
Tegenwoordig rust de Tonga-begraafplaats meer dan zevenduizend niet-geregistreerde kinderen, en het aantal kleine graven neemt elke dag toe. Trieste en vreselijke plaats. Maar het verhaal van Thong Fok Fuka is een verhaal over het leven, en niet over de dood. Dit is het verhaal van vreugde die begon met tranen.
De vreemde begraafplaats begon mensen te herkennen. Dat en het geval van Tong merkte op aan de graven van vrouwelijke figuren. Ze kwamen hier om hun kinderen te huilen. Met wat tonam is erin geslaagd om te praten, vraag om hier andere vrouwen te brengen die een abortus hebben gemaakt.
Op een dag werd het meisje aan de deur van het huis geslagen, zeer kind. Ze kwam ook om als de rest te praten. Met het verschil dat abortus nog niet is gedaan - alleen verzameld. Wu was in de vierde maand van de zwangerschap. Ze wist niet wat hij moest doen: als de ouders ontdekken, en dit zal gebeuren, zullen ze het uit het huis rijden.
Blijf, - geneukt. En de gevangen verwijten van de vrouwen, uitgedrukt in de nacht in de keuken, fluister, konden niets oplossen. Hij nam snel oplossingen - en veranderde niet. Een paar dagen later kwam er een andere zwanger en ...
De vrouw betoogde nooit meer met haar man. En hun kleine bakstenen huis begon geleidelijk aan een schuilplaats te veranderen. Het huis was gevuld met schreeuwen, schrijven en eeuwige stoom van gedroogde luiers met luiers.
Vrouwen die hier voor hulp komen, bevallen een kind, of nemen het met hen, of vertrekken, en dan adopteert Tong de baby.
En vaker - vervaagt. Vandaag heeft deze geweldige persoon honderd kinderen!
Persoonlijke kinderen gaan naar de kleuterschool, die daar is, met het huis (vrijwilligers werken erin), degenen die ouder zijn voor school. Er is een tonga en een boerderij, waar hij varkens en kippen te koop groeit: sommige donaties en inkomsten uit twee werken die zo'n groot gezin ontbreken.
Hoe hij het is weerstaan - de geest is onbegrijpelijk. Tong glimlacht alleen maar. Hij beschouwt zijn leven niet alleen, hij is blij. En hij zegt: "Ik zal dit werk voortzetten naar de laatste zucht. En ik zal er alles aan doen, zodat de kinderen mijn zaak voortzetten en hebben iedereen achtergelaten geholpen. "
Meer mensen zoals Tong. Ze maken deze wereld beter. Als u het eens bent met deze mening, zal u zeker zijn verhaal met uw vrienden en kennissen delen!
Een bron