Elke tak van de medische industrie is gebouwd op groot geld. Conferenties en symposia worden jaarlijks gehouden, die wetenschappers van over de hele wereld verzamelen. Staten weken multi-miljoen subsidies toe aan Ontwikkeling van de geneeskunde . Er zijn tientallen en honderden liefdadigheidsorganisaties die kunstevenementen en veilingen uitvoeren voor het verzamelen van fondsen.
Nieuwe medische medicijnen verschijnen elke maand, daarna passeren verschillende niveaus van toxiciteitscontrole. Achter dit alles is een van de enige waarheid waard. Als effectieve drugs uiteindelijk zullen worden gevonden, verliezen al deze mensen het werk. De betekenis van conferenties en congressen, ontwikkelingen en projecten is verloren. Mensen kunnen worden genezen.
Welke medicijnen voor u ook suggereren, het is ontworpen voor tijdelijke verbetering of familielid Gezondheid behouden . Beter en betrouwbaarder dan natuurlijke fondsen in de strijd tegen ziekten, zoals het niet was, en niet. Misschien zullen ze op een dag verschijnen, maar nu is er geen ander alternatief voor chemische behandeling.
Vitamine B17.
Natuurlijk heeft niemand een gezonde scepticisme geannuleerd. Het lijkt erop dat de natuurlijke remedie te zwak is om met een ernstige ziekte om te gaan. Je kunt kruidenthee drinken en het welzijn verbeteren bij verkoudheid, maar om oncologie te behandelen - het is onwaarschijnlijk.
En hier is het niet zo! In feite is er in de natuur alles nodig voor de gezondheid en LONGEVITEIT VAN DE MAN . Als hij zichzelf niet zal storen en niet stabiel zal zijn om zijn gezondheid ondermijnen, kan hij leven voor diepe ouderdom sterk, gelukkig en zelfverzekerd in zijn capaciteiten. En niemand behalve zichzelf, het zal niet winstgevend zijn.
Op de kernen van de abrikozenbeenderen, evenals appel, pruimen en perzik mensen voor een lange tijd. Er zijn gesprekken over de gevaren en voordelen van de botten, het is en het geval verschijnt de verklaringen die zij het blauwe zuur en de verbindingen (cyaniden) bevatten. Ja, cyanide in de kernel van het bot is er echt. Het is cyanide dat verantwoordelijk is voor de bittere smaak van deze granen. Maar het bevat in de bijbehorende vorm en maakt deel uit van de substantie die Amigdalin wordt genoemd.
Amygdalin kan worden onderverdeeld in vier componenten. Dit is eigenlijk een cyanide, benzaldehyde en twee glucosemoleculen. De eerste twee stoffen zijn ongetwijfeld giftig. Maar in een gezond lichaam, in gezonde weefsels desintegreren ze niet. Ze worden eenvoudig uit het lichaam verwijderd met urine - passeren weefsels met doorvoer. Maar in de weefsels van de kankertumor Amygdalin vervalt naar de componenten, Cyanide en benzaldehyde Vrijlating.
Het blijkt dat het getroffen weefsel wordt onderworpen aan toxische effecten van deze stoffen. Maligerende cellen sterven, en de tumor desintegreert van binnenuit. Het klinkt fantastisch, maar toch pluert glucose in dit geval het aas. Kankerstoffen worden aangedreven door glucose te fermenteren. Het fermentatieproces is onderweg onder de invloed van bèta-glucosidase-enzym.
Beta glucosidase opent eigenlijk amygdalin, waardoor giftige stoffen in een vijandelijke cel worden vrijgegeven. Er is een zekere interne chemotherapie van absoluut natuurlijke oorsprong. De voordelen van Amygdaline zijn onbetwistbaar - het schaadt geen gezonde cellen, maar vernietigt tegelijkertijd de cellen van kwaadaardige, waardoor het lichaam wordt gereinigd.
Waarom zijn farmacologische bedrijven stil over de voordelen van Amigdalin? We hebben het maar aan het begin van het begin. Het is niet voordelig om mensen met iemand te behandelen, het is gunstig om ze te genezen. Terwijl de persoon in leven is, klampt hij zich vast voor de zeer spook. De patiënt zal therapeutische cursussen ondergaan, bestralen en handvol om de meest ongelooflijke capsules en pillen te slikken, als hij belooft dat hij een nieuwe maand zal uitrekken.
Ontving amygdalin voor een lange tijd, terug in 1952. Toen werd hij gewist, gemaakte poedervorm en vervolgens capsules. Alles was klaar voor Laboratorium testen Wie Amigdalin passeerde ook. Hij ontving nog een paar namen. Een van hen is "Lahtril", een andere - B17. De maker van het medicijn Ernst Krebb vond dat de eigenschappen van amygdaline sterk lijken op de eigenschappen van de vitamines van Groep V. Aangezien zij op dat moment bekend waren, ontving 16, AMIGDALIN het 17e volgnummer.
Naast standaard laboratoriumtests op dieren probeerde Ernst Lahtril om het publiek in zijn veiligheid te overtuigen. In 1971 werd het gebruik van Laythrila verboden na het testen in het wetenschappelijk instituut van Sloan-Kettering, en het medicijn zelf werd geclassificeerd. Ernst heeft zo'n stand van zaken niet geaccepteerd en riep tot de hulp van een journalist Edward Griffin. Tegelijkertijd sprak de vertegenwoordiger van het instituut, Dr. Ralph Moss, tegen het verbod "Lails".
Dr. Mos voerde aan dat de resultaten van de tests die hebben geleid tot het verbod op het medicijn werden vervalst, en een contract met een oneerlijke instelling was verbroken als het bevestigen van hun woorden. Vervolgens schreef Ernst Krebb het boek "leven zonder kanker", waarin de invloed van amygdaline op het lichaam, schade aan chemotherapie en de noodzaak om over te schakelen naar natuurlijke behandelingsmethoden in detail wordt beschreven.
Raad van het redactionele kantoor
Het is onmogelijk om de vitaminebehandeling te verbieden. Nu is het gemaakt in Mexico. Er zijn kwaliteitsilogen in Rusland en Oekraïne. Er zijn technieken waaraan u contact kunt opnemen voor de behandeling en niet hoeven toevlucht te nemen tot vergiftiging van het reeds verzwakte organisme. Er is kansen, je hoeft ze alleen correct te kunnen gebruiken. Deel deze nuttige informatie met vrienden. Misschien vindt iemand de hoop op herstel.
een bron