De journalist van Filip Limiber schreef een Farmageddon-boek, wat vertelt over hoe populair voedselproducten daadwerkelijk worden geproduceerd. Omdat het niet moeilijk te raden is, is er geen aangenaam nieuws.
Limber zegt dat in de EU-landen duizenden labels op pakketten met producten - "natuurlijk", "van de boerderij", "zonder GGO", maar ze bedoelen niets. Het is duidelijk dat alle dier van vleesrassen op boerderijen worden gekweekt. Het is duidelijk dat het koe-vlees niet synthetisch kan zijn. Maar hoe paradoxaal genoeg klinkt, deze betekenisloze "tags" kunnen ons een vals gevoel van vertrouwen inspireren dat we gezonde producten eten.
Maar niemand legt labels op vleeskuiken of varkensvlees, die speciale voeding voedde voor extra snelle groei. Kippen en kalkoenen eten alleen graan, en het is abnormaal. Industriële conglomeraten zijn voor de gek op onze hoofden, met behulp van onze naïviteit ("De staat volgt deze dingen, dus alles is in orde").
De groeipercentages van vleeskuikens zijn gestegen in de afgelopen 50 jaar viervoudig: nu voordat ze naar de slager gaan, wonen ze slechts 7 weken. Bovendien, vanwege het feit dat ze last hebben van obesitas, bewegen ze bijna niet. Als u een kip gestolen op de boerderij koopt, moet het zich ervan bewust zijn dat het drie keer meer vet bevat dan het moet - om te worden beschouwd als nuttig. In 1970 bestond kippen voor tweederde uit eiwit.
Varkens en andere boerderijen die op slachtcouters zijn gekweekt, passeerden dezelfde transformatie. Vleesfabrikanten? Nee, eerder is de wellness-industrie.
Zodat zieke dieren niet sterven in drukke schuren, ze zijn voortdurend gieten van antibiotica. Evenals medicijnen die bijdragen aan de uitsluitingsgroei. Deze stukken zijn legaal en in de Verenigde Staten, en in de EU, en in de meeste landen van de wereld op de planeet.
In 1953 begonnen afgevaardigden van het huis van commons in de Verenigde Staten waar te waarschuwen dat de praktijk van het gebruik van chemicaliën bij de productie van producten stabiele pathogenen zou kunnen veroorzaken, maar ze waren verdronken door het lachen. En pas nu is het duidelijk dat ze gelijk hadden.
Een dergelijk productiesysteem schaadt niet alleen voor u, maar ook de planeet als geheel. Landbouwdieren consumeren een derde van de wereldwijde productie van korrelplanten, 90% van sojaproducten en 30% van alle vangende vis.
Een ander probleem is mest. Het is absoluut nergens heen om te gaan, dus boeren dom de aarde "bevruchten". Als tarwe niet alle mineralen van kunstmest in de bodem kan toewijzen, verbrandt het land "uit." Luxe landen worden gebruikt als stortplaatsen. Bossen, reservoirs, weilanden zijn vervuild.
En deze waanzin lijkt nooit te eindigen. Deskundigen zeggen dat het vee in de wereld bij 2050 met nog eens 50% zal groeien.
Maar nu zullen we onze positie een beetje verzachten. Simon Fairley in het boek "Vlees: een goedaardige extravagantie", zegt dat ongeveer de helft van het vlees dat op de planeet is geproduceerd, tenminste geen schadelijkheid van uw gezondheid. Alles omdat dieren gras eten dat mensen niet consumeren. Helaas is het vinden van dergelijk vlees in onze winkel bijna onrealistisch - zoals in de VS, en in de EU. Daarom betreurt u geen spijt en de moeite om in het weekend naar de boerderijmarkt te gaan.
Statistieken tonen aan dat slechts 2% van de Amerikanen vegetariërs zijn. Slechts de helft van hen ontspan langer dan een jaar van vlees. 84% wil het vlees fundamenteel niet verlaten, de rest - "kan" niet ". Ik denk dat we helemaal geen statistieken hebben ten gunste van veganisten.
Ik denk niet dat mensen vlees zullen weigeren. Ik geloof dat we op een dag vlees in het laboratorium kunnen maken. En het zal op de tellers vallen. Misschien zal het onze sociale fundamenten veranderen.
Wat is slecht om vlees alleen te eten voor vakanties, of, laten we, alleen in het weekend? Dus dat het leven aangenamer en gezond is geworden, moeten we naar het vlees kijken terwijl onze voorouders hem keken. Vlees is een geschenk, dit is een privilege, niet het recht. Consumeer het niet mindeloos.
Alle kinderen op scholen moeten, samen met de leraar, op zijn minst schieten op een varkens- of pluimveebedrijf. Laat ze zien, in welke voorwaarden de dieren groeien, die ze eten, en zullen zelf conclusies trekken, voor zover veilig en algemeen passend zijn. Als we de oude gewoonten niet kunnen weigeren, moeten we ten minste hun visie van de waarde van vlees veranderen.
Een bron