Ik wil vertellen over onze DACHA en de "grote verandering" die tot nu toe gaat. Er is geen limiet aan de perfectie en onze dromen!
In 2008 besloten mijn man en ik eindelijk om je eigen huis of huisje te verwerven. Het is jouw eigen: onze ouders hebben al een cottage-perceel gehad en een huis in het dorp, waar we regelmatig in het weekend bezochten. Tot een bepaald punt waren we behoorlijk tevreden. Alles werd echter gedaan door de handen van onze ouders, en we moesten echter alleen genieten van het resultaat van hun arbeid. Waarom wilde ik plotseling mijn huisje? Of de leeftijd benaderd (we waren al veertig), deed de behoefte iets te maken met hun eigen handen en in eigen smaak? Het is echter niet zo belangrijk.
Dus, we namen de actieve zoektocht naar het huis, stopte het hele internet, de hele zomer en de herfst gingen naar het kijken naar opties, maar vond niets geschikt. En pas in december struikelde ze per ongeluk een nieuwe aankondiging van de verkoop van het huis op het gebied van Marina Gorki. 2 januari 2009, toen alle mensen ook nieuwjaarsvakanties hebben gevierd, en mijn man en ik ging thuis en werden in het eerste gezicht verliefd op deze plek! Het was gewoon geweldig! We voelden ons meteen dat dit onze plaats en ons huis was, ondanks het feit dat alles in de buurt merkbaar was met sneeuw en echt niets kon overwegen. En deze schoonheid kostte ons iets meer dan 9727 Byn (5000 USD).
Hier is een foto die we voor het eerst zagen
In de lente, zodra de sneeuw smolt, hebben we eindelijk beoordeeld wat werd gekocht. Het perceel rond het huis van 15 hectare werd verlaten, niemand behandelde hem al tien jaar, de bomen werden wilde spruiten gelanceerd, afval lag overal, lege flessen, sommige vodden ... het spektakel is niet voor de zwakke hart. Water op het perceel was helemaal niet, het dichtstbijzijnde goed in een nabijgelegen huis, meters voor 100-150.
Het enige dat min of meer normaal was, is het huis zelf, of liever, het blokhuis is 6 × 6 meter in 1998 en een kleine uitbreiding van het type gang van dunne boards onder het gemeenschappelijke dak. Dikke gecrashte logboeken, de plafondhoogte is meer dan 3 meter, de zolderverdieping - het huis keek naar binnen.
Er waren twee aangrenzende kamers in het huis en een kleine gang, die eindigde met een kleine berging en een trap naar de tweede verdieping. Het huis was absoluut leeg, de voormalige eigenaren werden al het meubilair uitgehaald. Er was ook geen licht. Een oude teller hing eenvoudig op een schoonheidsmuur. Er was geen gas- of gasfornuis. In feite moest ik beginnen met een puur blad.
En toch waren we blij! De plaats is geweldig, het centrum van de prachtige reserve, in de buurt slechts drie huizen en zoiets als een landbouw. Volgens de verhalen van lokale bewoners zat het bos vol met al zijn levende wezens: elanden, dakbedekking, beren, wolven, vossen, hazen en zelfs bizon. Het bos begon bijna vanaf de veranda, stilte rond, alleen de Strip van sprinkhanen en het lawaai van bomen.
In het eerste jaar deden ze het meest noodzakelijke: het hele perceel was verhard en geëgaliseerd, ze ploegen het, het grasgras was ronddurend en zaaide. Een nieuwe moderne teller geïnstalleerd en het licht in het huis doorgebracht. De projectcoördinatie was een aanzienlijke zenuw waard, omdat het nodig was om een aarding uit te voeren, een metalen kledingkast op straat te installeren, wat overeenkomt met alle Gtostas en nog veel meer.
Ze brachten de bestelling in het huis, verwijderden allemaal onnodig, gewassen en brachten wat meubilair: oude bedden, een tafel, een paar krukken, zelfgemaakte gebruiksvoorwerpen ... dat is waarschijnlijk alles. In de herfst werden zaailingen van bomen geplant: appelbomen, pruimen, peer, kers, bessenstruiken en frambozen, en in de buurt van het huis thuis - vijf struiken van lila. En een klein bed van knoflook.
Het volgende jaar besloot om goed te graven: het was gewoon ondraaglijk zonder water. Man samen met twee zonen in de week met deze taak gepaard. Toen een beetje uitgerust met het grondgebied, maakten ze houten winkels en de tafel, brak een kleine wrok tot een paar bedden, legde de greens, komkommers, aardbeien. Over het algemeen kwam tot de zaak zonder fanatisme.
De materiaalkosten gedurende deze tijd waren niet al te significant: de tractorverhuur voor het ploegen van de site, grasgras, vijf betonnen ringen voor de bouw van de put, zaailingen van de kwekerij, een elektrische teller, een lade voor hem, versterking voor aarding, iets van het economisch gebruiksvoorwerpen.
Het meubilair was gedeeltelijk zijn eigen, gedeeltelijk gepresenteerd. Houten planken voor een put en een tafel met banken gevonden in de garage: verlieten de voormalige eigenaar. En al het andere is gratis, omdat gedaan met je eigen handen. Ik, mijn man en twee volwassen zonen op pick-up.
Oh ja, helemaal vergeten! Een complete set van allerlei soorten landinstrument werd gekocht: benzokos, kettingzaag, elektrische bellaten, elektrolybiz, "Bulgaars", boor, shurts, schoppen, harken, emmers, bekkens, tuinwagen, enz., Enz.
En toen begon het. We besloten om de stoeptegel te leggen, om de hoofdobjecten van de site samen te sluiten: het huis, de garage en het goede. Geparkeerde tegels, zand, grind, een speciaal substraat, zodat het gras niet doorbreekt en opnieuw de schoppen innam. Tegel gekocht van een privé ondernemer alles in dezelfde marina-dia. De ondernemer maakte het recht in de kelder van zijn huis. De prijs was anderhalf keer lager dan de markt, en de kwaliteit is niet erger. Voor de zomer waren de trottoirs klaar! Zodat alles perfect uitzag, werden de bedden genivelleerd en namen een leisteen - en het ziet er esthetisch uit, en het is handig om te maaien, het gras klimt niet in de tuin.
In de zomer van 2013 begon de echte "landverandering". In feite was er in het huis geen keuken. We bereidten ons voor op de elektrische tegel, die in de gang stond, aten in de kamer, die een woonkamer en een slaapkamer was, en zeep wassen in een wastafel op straat. In de zomer was het nog steeds mogelijk om te verduren, maar vroeg in de lente en de herfst, wanneer in de gang 0 °, en op straat al min, en het water in de emmer bedekt is met een korst van ijs, veranderde het proces in een extreem. Op de gezinsraad werd besloten om de gang van het bord te demonteren en naar het houten snijden om de hoofdstadveranda te bevestigen, waarin het een plek zou zijn voor een gezellige keuken-eetkamer.
Ik wil een paar woorden zeggen over het feit dat ik geen geluk heb in het leven met keukens. In het appartement hebben we een keuken met 6 m², en we passen er in vier keer in vier keer bij elkaar tijdens gewrichtsdiners, ik heb het niet over sommige bijeenkomsten met gasten. Bij de DACHA was de keuken niet helemaal! Aanvankelijk was het gepland om de extensie letterlijk op de meter te vergroten, maar de eetlust groeide, de plannen veranderden en uiteindelijk was het verlengingsgebied 30 vierkante meter. M. PLUS, hebben we besloten om een open terras te maken, zodat u theeavonden kon drinken en de zonsondergang kunt bewonderen. In woorden was alles gemakkelijk en eenvoudig, en de voorlopige schatting leek behoorlijk aanvaardbaar. De man werkt als een ingenieurontwerper, dus het project van het huis deed hijzelf.
Volgende begon het leukste. Ze demonteerden de oude extensie, gieten de lintstichting en parallel het was bezig met de aankoop van bouwmaterialen (hout, bord, bekleding, vloerplank, ramen, deuren, isolatie, warmte en damp-isolatie, nagels, schroeven en nog veel meer dingen) . Bijna iedereen werd verworven in de Marina Hill - en goedkoper en betaalden minder voor levering. De eerste schatting overschreed bijna twee keer. Ten eerste hebben we helemaal niet de ervaring gehad met het bouwen van een dergelijke schaal, en ten tweede veranderden de plannen periodiek, wat extra kosten nodig heeft. Al het houten frame deden zichzelf. De meeste van alles heb ik geleden toen mijn mannen spanten installeerden, balanceren op een hoogte van 3,5 meter op dunne dwarsbalken.
We hebben elkaar niet ontmoet in de geplande tijd. Daarom gingen ze in de winter hier in deze staat binnen. De deur van het huis ging rechtdoor naar de straat, terwijl er onder zijn voeten een gat was, waarin ik succesvol faalde elke keer.
Het seizoen 2014 begon vóór het gebruikelijke. Zodra de sneeuw naar beneden kwam, hervatte de constructie. Geïnstalleerde spanten op het dak, maakte de krat. Bedekt met een metalen bruine metalen stijltang.
Op het oude deel van het huis, maakte het dak van de fastmers, zeer hoge kwaliteit, niet verder, dus het werd besloten om niet aan te raken. Bij het dokeren van twee verschillende materialen, bleek het natuurlijk niet erg mooi, maar tot nu toe hebben ze besloten om het te verlaten, en dan zal het zichtbaar zijn. Muur gebrachte muren, geïnstalleerde ramen en deuren, legde de isolatie, de ontwerpvloer was gemonteerd.
Binnen werd iedereen gekozen door Clapboard, dergelijke muren met ons en in het hoofdgebouw. Op de vloer van het bed van een dennenbord. De muren waren bedekt met een beschermende matte vernis in twee lagen, en de vloer was glanzend in drie. Het plafond werd met dikke multiplex gelegd en ook bedekt met vernis.
Nog steeds in de bouwfase dachten ze al heel lang, wat om het huis buiten te zaaien. Beschouwd als de voering, en een blokhuis, maar stopte nog steeds bij het opruimen. Ik heb artikelen en recensies op het internet gelezen, maar het hielp ons niet erg. Hoeveel mensen, zoveel meningen! Desondanks leek het opruimen ons het meest praktische en goedkope. Hij werd gekocht bij de Stroynka in Uruche. En hier was het niet zonder kromming. Van tevoren werden de prijzen van verschillende soorten gevoelens bestudeerd, besloten in kleur, ze schatten hoeveel geld we nodig hadden, het bleek niet erg duur. En alleen op de markt begrepen ze hoe we berekenen! Immers, in aanvulling op de gevelbeplating zelf, had het nog steeds een enorm aantal allerlei gidsen nodig, verbonden, overhead, hypotheek, gezicht, omgekeerde, op het dakuiteinde, voor de stichting ... in het algemeen, hebben we precies twee keer doorgebracht zoveel geld dan gepland.
Omdat gevelbeplating aan het einde van de zomer is gekocht, konden we geen tijd hebben om het huis aan het koude weer te zien, en we hadden een beetje dergelijke werkervaring. We besloten om niet te riskeren en twee specialisten ineenhuurden die letterlijk alle weken alles hebben gedaan. Veel dank aan hen voor nauwkeurig en snel werk. We hadden niemand, zelfs de meest kleine opmerking!
Het bleef behoorlijk een beetje tijd om de reling op het terras te maken en naar de winterweerneming te gaan.
Het bleek dit huis
De volgende, 2015 begon met interne werkzaamheden aan het huis. In de aangrenzende keuken-eetkamer besloten ze om een open haardkachel te installeren, koud op een oude bordveranda. Ze kozen ook voor een zeer lange tijd, en ze waren op zoek naar internet en gingen naar de markt. Totdat ze deze optie tegenkwamen. Gietijzeren oven, Tsjechische, is zeer hoge kwaliteit en mooi gemaakt. In januari 2015 gekocht met een solide korting. En ten koste van de cursus, die daarna daar sprong, een beetje meer opgeslagen, kost het ons in het algemeen in 682,85 Byn (350 CU). Nogmaals, ik moest een complete set leidingen, adapters en andere kleine dingen kopen om de oven te installeren.
De muren werden afgekapt en moesten een speciale hoek voorbereiden, zodat je daar een kachel kon zetten. Vuurveilige platen werden geïnstalleerd op lange pinnen, die we aan de bovenkant liggen en met een klein fresco zijn gedecoreerd. Op de vloer legde een vuurvast glas met een dikte van 10 mm. Het bleek zeer origineel. Tegel gekocht in een zakelijke winkel in de overblijfselen op een zeer solide korting.
Dan verzamelde en installeerde de man de oven, bracht de pijp naar het dak, de eerste protood veroorzaakte ons een grote vreugde! Locaties van 30 vierkante meter. M varieerde gedurende 20 minuten, en we konden veilig door de keuken in t-shirts en korte broek bewegen. Dat was geluk!
Afzonderlijk wil ik vertellen over onze veranda. Bij de ingang van het huis zijn er drie bestratingsporen - van de poort, van de garage en van de put. Om niet drie afzonderlijke stappen te doen, besloot de veranda om een halve cirkel te regelen. Het bleek natuurlijk, mooi, maar we hebben hem geleden. Maak een halfronde bekisting was niet eenvoudig, de oplossing werd in verschillende stadia overstroomd, eerst de onderste stap, vervolgens de bovenste. En hoe later, al deze man aangelegd tegels! Ik moest het mozaïekkunst beheersen. Maar het resultaat was het waard!
Vervolgens was het nodig om een elektrische lay-out te maken en het licht uit te voeren in een extensie. En daarvoor was het noodzakelijk om te beslissen over de regeling van meubels, maar we hadden het al. Dringend gekocht een keukenhoofdtelefoon, een gasfles en een enorm gasfornuis, zodat u alle lege plekken voor de winter in het huisje kunt doen. Een grote hoekbank en twee zachte stoelen gekocht van kennissen. Zong gezocht naar een grote diner vouwtafel, zodat u alle vele familieleden en vrienden kunt herstellen. De koelkast is een beetje eerder gekocht. Om de levering niet meerdere keren te bestellen, hebben ze tegelijkertijd besloten om het meubilair en in het huis te veranderen. Dingen brachten in eerste instantie niet in een nieuw interieur. We kochten een slapende set in je kamer en een nieuwe tacht in de kwekerij. TV, nog steeds fatsoenlijk genoeg, bleef van mama. Een paar schilderijen, lamp, schans, boekenplanken, gaven verschillende tapijten het comfort van ons huis.
Meubilair verzameld vrij snel, voor een paar weekends. Metalen doos met een gascilinder werd op straat achter het huis geïnstalleerd en de kachel verbonden. Overgenomen jassen voor het herwerken van de platen onder de gascilinder, veranderden ze allemaal en zelfs de oven werkt. Ze brachten het licht, geïnstalleerde sockets en schakelaars door - het moest langer worden opgeroepen, ongeveer twee maanden. De man deed alle bedrading zelf, netjes en geweten.
Maar textiel had me al moeten doen, vlak bij het huisje genaaid, het voordeel van de oude naaimachine, het werkt als een beest. Gordijnen, gordijnen, spreien, pads op de bank ... Septed alles in één stijl.
Nog een grappig klein ding: de hele toon werd gevraagd het nieuwe interieur. Ik zag ze in de winkel en werd verliefd: ze zijn fel oranje, net als de zon. Onder hen werden gekocht gestoffeerd meubels, te oranje en tule in dezelfde toon. Nu in onze enorme keuken, zelfs in bewolkt weer is altijd helder en zonnig!
Ja, nu, volledig vergeten. Dankzij de uitbreiding op de tweede verdieping was er een grote lichte kamer. Ze was ook uitgerust met haar, ze werd gekozen door Clapboard, ze brachten het licht door, zetten het meubilair.
Nu is deze kamer zonen. Ze zijn al volwassenen en leven bij ons in de aangrenzende kamer die ze ongemakkelijk zijn. Nu behoort de tweede verdieping volledig van hen.
Dit bleek verandering te zijn, wat nog steeds duurt en niet snel zal eindigen.
Het was...
... en dus werd het
In de dichtstbijzijnde plannen - om een badkamer met een douche en toilet aan de achterkant van het huis te bevestigen. De stichting is al overstroomd, het blijft eraan om de muren te letten (hiervoor is baksteen gekocht), maak een hoogwaardige septic tank, doorbreken de put, om te communiceren. En volgend jaar is het koud en warm water in het huis.
En ook, natuurlijk, breken een grote bloementuin, maak een alpine glijbaan! De meest vreselijke werken zijn al achter, en nu kun je beslissen over de plaats en rustig plant bloemen, zonder angst dat ze bezig zijn met vuilnis en bouwbossen.
Wat kan ik zeggen over kosten? Omdat de hoofdconstructie bijna vier jaar duurde, is het erg moeilijk om het uiteindelijke bedrag te berekenen. Volgens mijn geschatte schattingen is het ongeveer 7800-9750 BYN (4-5 duizend Cu). Als u dit bedrag uitraakt gedurende 9 jaar van het bestaan van ons land, blijkt het niet zozeer.
En degenen die nog steeds gaan beginnen met de wijziging van hun huis of huisje, ik wil een enorm succes wensen! Wees niet bang om in deze problemen te duiken. Risico! Droom! Ga verder! En het resultaat zal jezelf niet laten wachten. Immers, dit is een groot geluk - om iets met je eigen handen te doen en je meest intieme dromen te implementeren!
Een bron