Jij, natuurlijk, zoals ik, is in een handschoenenkast. Een. Van goede zachte huid en bijna nieuw. Ik heb er maar een paar, gewoon altijd een handschoen verliezen van de ene hand (hoewel je een koord kunt naaien :-) Ik kan niet weggooien en dat is het. Het blijkt, verzamel collectie.
En hier is een idee voor één handschoen! Het is net genoeg om een zonnebril bij te werken. En de echte vogelverscheurende (en ik inclusief) kunnen proberen de status te geven aan uw punten. Het lijkt mij dat de zwarte huid perfect is ingericht en de herenbril trouwens. Het idee leek me geweldig. Trouwens. Maar je kunt bril en denimflappen opslaan ...
Het is gemakkelijker om te werken, natuurlijk, met een rand van verdikking ... en nu heb ik al mijn zonnebril geslaagd op zoek naar een geschikte randdikte, de meesten van hen, trouwens, omdat plastic. Maar de huid drijft het, het betekent dat het geluid aangenamer zal zijn. Indien interessant,
Dus er is een handschoen (ik, hoewel de zwarte werd meteen gevonden, maar ... ik herinner me ergens mooi bruin, tot ik ontdekte). Nog steeds superlijm, kleine schaar en een bril
Snijd twee stroken uit de handschoenlengte iets meer handvatten van punten en de bijbehorende breedte (u kunt te veel snijden)
Geef de huid de vorm van het handvat, stak het voorzichtig vast, op de bochten van de huid - om te wachten om soepel te leggen. Doe je eerst eerst aan de voorkant, vanaf het midden. Op de terugweg lijmen we de huid op de verkeerde, en trekt het enigszins naar buiten om rivnely en dun te leggen. Beperk de uitbreidingshuid grondig. Maar zodat het plastic niet zichtbaar is en de huid in het midden de onderdrukking toegetreden, en geen snor.
Het blijft het voorste deel van de rand gevangen.
Deze bril bleek. Je kunt met het doek experimenteren. Immers, het belangrijkste is om het nieuwe ding te onder ogen zien en de ziel.
een bron