त्याला "एअर चेन्स" म्हटले जाते. ही पद्धत खूप सोयीस्कर आहे कारण त्याला विशेष उपकरणे आवश्यक नसते आणि झाडे स्वतःला खराब झालेले असतात.
मला वाटते की ही पद्धत अनेक गार्डनर्स आणि गार्डनर्स आवडेल.
एअर साखळी एकतर वसंत ऋतूमध्ये किंवा उन्हाळ्याच्या शेवटी मिळते. त्यासाठी ते पूर्वीच्या हंगामाच्या सुटकेमुळे झाले आहेत.
- त्याच्या शीर्षस्थानी 15-25 सें.मी. खोलीच्या अंगठीची अंगठी काढून टाका आणि क्षतिग्रस्त क्षेत्राला प्रकाशातून झाकून टाका.
- उबदार आणि ओले पृथ्वीच्या परिसरात. हे मॉस किंवा रुंदी असू शकते. आता मुळे त्वरीत वाढू लागतात.
- त्यानंतर, उत्साही शृंखला हळूवारपणे वनस्पती पासून वेगळे, आणि नंतर जमिनीत वनस्पती.
उन्हाळ्याच्या शेवटी हे असे केले आहे:
- आम्ही वाढत्या सुटके निवडतो.
- पळवाट च्या टीप पासून सुमारे 15-30 सें.मी. प्लॉट वर सर्व बाजू twigs आणि पाने काढून टाका.
- आम्ही एक रिंग करतो. आता सर्व पोषक घटक अशा ठिकाणी जमा होतील जिथे मुळे होतात.
- मागील आवृत्ती मध्ये.
मूळ प्रणाली तयार करण्यासाठी सर्वोत्तम वातावरण मार्श मॉस असू शकते. तो पूर्णपणे ओलावा ठेवतो, तो श्वास घेण्यासारखा आहे आणि हे शोधणे कठीण नाही.
- पाण्यात मोहोच्या रात्री भिजवून घ्या.
- त्यानंतर 2 मोठे हँडमेकर्स घ्या, थोडीशी निचरा आणि त्यास अशा प्रकारे बॉलमध्ये रोल करा जेणेकरून सर्व तंतु गोंधळलेले आहेत.
- जेव्हा आपण सुमारे 6-7 सें.मी. व्यासासह एक गठ्ठा होतो, तेव्हा आपल्या बोटांनी दबावामध्ये टाका आणि रिंगसह स्टेमच्या सभोवताली प्लॉट कट करण्याचा प्रयत्न करा.
- आता मॉस ब्लॅक फिल्ममधून ब्लॅक फिल्ममधून ब्लॅक फिल्म लपेटत आहे आणि दोन्ही संपुष्टात ते डांबर इन्सुलेटिंग किंवा टेप रिबनमध्ये घेतात.
- वातावरणीय poreipitates आत येण्यास सक्षम होणार नाही याची खात्री करुन घेण्याचा प्रयत्न करा अन्यथा मॉस ओव्हरव्हॉल करू शकतो.
शुभेच्छा!