E puer méi wäit, huert Iddien - geeft se fir Är Kichen!
Wéi net ze verdréien - an an der Kichen déi mir vill Zäit verbréngen! Do weisen mir dann emkënnt, an do si schloe de Wanter de Mound Mir ginn an den Teechenten treffen mir mat de Familljegen. An ech wëll! Oh, wéi Dir wëllt, dëse klengen Eck vum Haus war déi meescht gemittlech! Probéiert déi selwecht léif kleng Saachen mat engem Crochet mat mir ze verbannen!
Eng Sammlung