Ana wong sing mung adore pasar loak. Ing kene sampeyan bisa ngatur mburu nyata kanggo wong jalar, golek barang sing larang regane utawa arang banget. Sampeyan mung kudu dipercaya intuisi. Iki persis apa sing ditindakake dening Emil Kenellus Amerika, nalika nuli ngunjungi pasar kanggo nggoleki sing menarik. Dheweke milih lemari sing kuwat, dheweke wis wareg karo akuisisi, nanging pancen kaget banget nalika dheweke mulih
Bejo Emil Codellus.
Emil Koenhell minangka wong sing dihormati 67 taun. Dheweke wis pensiun lan saka wektu kanggo ngunjungi pasar loak. Ngandika, rahasia utama yaiku teka kanthi ati sing mbukak, luwih apik - apa-apa sing kudu ngenteni, banjur mukjijat nyata bisa kedadeyan. Paling asring, antikvara lan spesialis liyane teka ing pasar loak, sing bisa ngormati barang-barang kasebut, dakkandhani ing endi trinket, lan ing endi barang kasebut ana gandhengane.
Dodo kayu sing apik banget saka laci abad XIX.
Wektu iki tukang busana kayu, sing digawe ing taun 1890 teka ing mripat Emil. Lid Marmer sing apik lan telung kompartemen sing apik banget. Ing dina kapisan pasar loak, dodolan dipasang kanthi rega $ 300, nanging ing pungkasan tawaran, dheweke setuju kanggo menehi kaping telu luwih murah. Emil njupuk dada laci, tanpa ragu-ragu, mula dheweke mung seneng karo apa sing bisa disimpen kanthi ati-ati.
Dodo kosong dada.
Nalika klambi kasebut dicelupake ing mobil, Emil kaget amarga dheweke abot banget, nanging ora menehi penting banget. Bener, nalika dreser kasebut wis rampung, dheweke nerbitake swara aneh. Temenan, ana sing ana ing njero, tetep ngerti apa sing ana.
Pemeriksaan awal telung rak-rak sing bisa ditarik maneh ora menehi asil, kosong. Banjur Emil wiwit katon luwih rapet lan nemokake departemen rahasia ing ngisor tutup ngisor. Duwe pepe, dheweke mbukak lan ora ngandelake mripate.
Perhiasan sing lali.
Emil nemokake kabeh laci kanthi bandha. Mangkene kabeh sing nyawa sing ditindakake: inten, dhuwit recehan, dering, gelang, lencana, mata uang macem-macem negara ing donya, penghargaan militer. Antarane liyane, iku uga curl. Klambi kasebut meh padha karo dada bandha, sing dadi ilang kanthi acak utawa lali karo wong liya.
Dekorasi lan dhuwit kertas.
Permata sing ditemokake ing kantor rahasia.
Nalika Emil menehi penilaian kira-kira kanggo kabeh sing ana ing dada, ternyata biaya permata sing luwih dhuwur 150 kali luwih dhuwur tinimbang sing dihabisake. Kayane Emil dadi sugih kanggo wayahe, nanging wonge mutusake manawa dheweke pancen ora jujur menehi pitunjuk kasebut kanggo awake dhewe. "Aku tuku dada laci, dudu perhiasan. Yen aku ora ilegal ditugasake, aku ora bisa ngapura nyawaku, "ujare ing salah sawijining wawancara. Emile lan panitia pasar loak bisa nemokake wong lanang sing mbah biyen dadi kagungane dada iki. Putu lan aku ora bisa mikir yen ana ing kana minangka regimen rahasia.
