Crita babagan metu saka kahanan sing angel, kanthi bantuan mambu lan obat.
Sejarah iki ing mangsa pungkasan taun iki. Ing wektu iki, aku entuk plot tanah, aku bakal njupuk karo pager lan dilebokake. Piye wae, ing karya nggawa aku menyang cedhak kutha Moskow. Dyed nganti sore sore, salju guncang, angin, lan ndeleng telung jam ing omah. Mengkono yen aku lunga menyang pondok ora luwih saka siji jam, lan sampeyan bisa bali kanthi becik, apik, wiwit sesuk awan lan sampeyan bisa kepenak. Ora enggal ujar tinimbang rampung. Aku ndamel menyang pusat blanja lokal, tuku panganan, soko alkohol, pemanas penggemar, kompor listrik lan pindhah ing dalan.
Masalah kasebut diwiwiti kira-kira ing kilometer saka mburi dalan.
Biasane, aku ndamel mobil langsung menyang situsku tanpa masalah, kaya ngono.
Nanging wektu iki pancen akeh, mobil kasebut kudu mandheg sawetara kilometer lan banjur mlaku. Ing wektu iki, pungkasane. Umumé, dimuat dening kantong Asuhan, bisa tekan sawetara kulawargane, mbukak lawang lan, nunggu sore sing bakal teka, diuripake. "Dzin" ujar manawa lampu bohlam lan diobong.
Ya, yen ana liyane, aku mikir. "Dzin" bola-bali lampu bohlam nomer loro .....
Bayangake kahanan kasebut, pepeteng kasebut kaya ngono, sanajan driji ing rai ora katon. Rusian, ing radius 5 km ora ana jiwa sing urip. Lan aku, ora ana bolam cahya, ora ana lilin, sanajan ora ana match, aku ora ngrokok TC.
Aku mbuwang barang-barang lan bali menyang mobil. Aku wis entuk, ing ruang sarung tangan, ana lampu sepeda lawas, kanthi baterei semi-saluran. Iki.
Wis ora ala. Bali karo lantern menyang kluwarga. Cahya saka dheweke, mesthine, mbungkus tipis. Banjur corrugasi plumbing ndeleng mripat ing kothak kanthi instrumen, aku ora kelingan saka ngendi tekane.
Ing kene aku nglukis aku. Aku mbusak tutup nganggo gelas kanthi senter, supaya LED bakal katon kanthi wutah, lan kanthi bantuan piso aku ngrangkul corrugasi. Kaya iki.
Asil mung ngluwihi ngenteni. LED, dibebasake saka Mandrels, meksa corrugasi kanggo corrugasi supaya akeh masalah karo lampu kasebut diputus kanthi satus persen.
Lampu ternyata cukup kanggo nyiyapake nedha bengi, lan mangan lan ngenteni sore ing perusahaan gladhi lan buku kasebut.
Saka kesempatan kasebut, aku mesthi duwe kabiasaan kanggo njaga saham sing dibutuhake, nanging senter kasebut isih urip, lan thanks kanggo corrugasi sing luminous fleksibel, isih ngethok ing ngendi lampu biasa ora ana gunané.