Kyamara a gidan tsohuwar mace ta nuna cewa ta kasance kadai.
Wannan wata mace mai shekaru 98 ana kiran Mary Tony. Matar matan Amurkan zaune ita kaɗai a ƙaramin gidan kuma tana ƙoƙarin sa ranakunsa kamar yadda zai yiwu. Hasken rana, iska, da wasa da ganye, tsuntsaye suna chirping a kan bishiyoyi a cikin lambu - wannan aikin yau da kullun yana haifar da Maryurable melancholy.
Ba da daɗewa ba duk abin da ya canza. Maryamu ta fara zuwa Cibiyar gida ga tsofaffi, inda ta iya mantawa da fatan fatan da take tsawon awanni da yawa. Amma wannan lokacin komai ya bambanta - jirgin ruwan fim ya zo cibiyar. A lokacin yin fim, Maryamu ta ji na musamman, tare da kwarai dariya suna bayyana motsin zuciyar ta.
Ma'aikatan Center sun yi ƙoƙarin haskaka rayuwar tsofaffi. "Idan sun bar gida kada su ci gaba da yini, saboda ba zan yi fatan cewa ranar ƙarshe ba ta kwana," in ji shi ranar ƙarshe ta rayuwata. Lokacin da 'yan jarida suka tambaye ta dalilin da yasa wannan aikin yana da wannan mahimmanci, kawai ta amsa: "Su mutane ne masu rai. Suna bukatar kulawa. Kuma ba su da mahimmanci fiye da wasu matasa. "
Wata rana, lokacin da motar bas da zarar ta ɗauki Maryamu daga cikin gidan sake, a idonta akwai sauran baƙin ciki a kanta. Kungiyar da take da ta zama mai ban mamaki ta nemi abin da yawanci take ma'amala da ita yayin rana. "Me zan yi? A ina zan tafi? Ni kadai ne. Ba zan iya ji ba. Ban gani ba. Ba zan iya rayuwa tare da 'yan uwana - suna da danginsu ba, "ta amsa. "Kowane maraice nake sa ido ga washegari don zuwa cibiyar." Ina matukar son shi a can. Amma a ranakun Asabar da Lahadi babu kowa a can. "
Muryar da Maryamu ta bayyana cewa Maryamu ta yi cewa tana yin hakan ne a cikin wadannan dogon kwanaki: "Ina ɗaukar mujallu da rb na shafuka. Sai na yanke waɗannan ƙwari a kananan guda, suna jefa su a cikin jakar takarda, sannan a cikin datti. Dole ne in yi wani abu, in ba haka ba zan shiga mahaukaci. "
Bayan da tunatar da wannan, ma'aikatan cibiyar ba za su iya hana hawaye ba: "Ban taɓa tunanin shi ba. Bayan aiki, sai na koma gida, na dawo rayuwar da ta saba. Ban taɓa tambayar kaina ba abin da suke yi a gida. " Amma saboda rashin lafiyar Maryamu ba dalili bane don yin nadamar kanmu: "Nawa ne tsofaffi shekara 98 har yanzu suna da tabbatuwa a ƙafafunsu? Zan iya. Zan ci gaba har sai da shi akwai iko. "
A cikin wannan karshen mako, Maryamu tana da baƙi daga tsakiya. Lokacin da suka fita, sai ta tsaya a ƙofar na dogon lokaci, suna cim ma idanunsu. "Na gode da zuwan. Kana ba ni rana mai ban mamaki, kuma ba zan taɓa mantawa da shi ba, "in ji wata tsohuwa wanda aka lura da shi a hankali daga kewayen.
Hankali, sumbata da runguma - Maryamu daraja duk wannan a cikin duniya. Ta san daidai da abin da take ci don rayuwa ta wannan rayuwar, kuma a gaskiya ba shi da mahimmanci. Kula, Kula da Soyayya - Ba tare da su ba da ba za mu yi da mataki zuwa rayuwa ba. Abin da ya sa suke da mahimmanci don ba tsofaffi mutane, watakila a zamaninsu na ƙarshe. Wataƙila shine murmushinku bazuwar rana don goge ranar su, haskaka begensa da kuma barin baƙin ciki a baya. Kula da dattawan.
Tushe