"Chuir mé ina luí ar an múinteoir seans amháin a thabhairt dom." Bezless ar feadh 20 bliain anois déanann sé rudaí a ordú le hordú 48 bliain d'aois Madan Lal ó Haryana, an India, ar feadh níos mó ná 20 bliain, d'fhulaingíonn sé éadaí le hordú. Ní dhéanann duine faoi mhíchumas bevelless gearán faoin saol, agus rialaíonn sé go deo le gach gnóthaí laethúla agus dualgais ghairmiúla le cabhair na gcos.
Rugadh Madan Lal gan lámha agus níor gheobhaidh siad oideachas bunscoile fiú - dhiúltaigh an scoil leanbh a thógáil le locht fisiciúil. Ach ní raibh an fear a thabhairt suas agus ag aois 23 chuaigh chun breathnú ar dhuine a mhúinfeadh dó fuála. Agus fuair sé é, cé nár chreid an máistir ar dtús i gcónaí i rath a mhac léinn fréimhe.
"Chuaigh mé go Fatehabad chun fuála a fhoghlaim ag an oiriúint. Ar dtús dhiúltaigh sé a fhoghlaim dom. Dúirt sé:" Níl aon lámha agat, conas is féidir leat sew a dhéanamh? "Ach d'iarr mé orm seans amháin, agus d'aontaigh sé. Agus tar éis 10- 15 lá thosaigh mo mhúinteoir ag rá: "Gheobhaidh tú rath" ... "
Rinne Madan Lal staidéar ar fhuáil i rith na bliana, agus ansin d'fhill sé ar a shráidbhaile agus d'oscail sé an cheardlann. Is é an lá an lá seo cuimhníonn sé ar an mbealach is fearr ina shaol. Tháinig daoine go dtí siopa Madan chun é a chur in iúl dá meas. Cé go raibh amhras ann freisin nach raibh muinín acu as an sprús ard go dtí go bhfaca siad é ag an obair.
Anois tá meas ag Madan ar na cónaitheoirí áitiúla go léir agus smaoinigh air laoch air. Gach a théann siad thar éadaí amháin dó. Tá an fear muiníneach go bhfuil sé grá agus tacaíocht go gcuidíonn daoine eile leis dul i ngleic leis na deacrachtaí go léir.
