Dar leis an micribhitheolaí, ó Ollscoil Nua-Eabhrac Philip Tierno, caithimid an tríú cuid níos mó dár saol sa leaba, ach is féidir leis an áit seo dul go tapa isteach go hiomlán "gairdín luibheolaíoch" de bhaictéir agus barra fungais.
Mura n-ídítear an línéadach leapa ró-fhada, is féidir leis an microworld atá ag fás go tapaidh sna folds agus ar choirnéal an línéadaigh a bheith ina gcúis le galair éagsúla, d'inis sé do chomhfhreagraí gnó Tierno. Chun stop a chur leis an ionradh dofheicthe seo, creideann an t-eolaí, ba chóir leapachas a ní uair sa tseachtain.
Cén fáth a gcaithfidh tú fo-éadaí a ní uair sa tseachtain
Daoine a tháirgeann go nádúrtha thart ar 100 lítear de allais in aghaidh na bliana, a bheith sa leaba. I aeráid the agus thais, scaoiltear an sreabhach seo go dtí an méid a ghlaonn eolaithe ar an "meán idéalach d'fhás barra fungais."
Le linn staidéar a rinneadh le déanaí, an cuspóir a bhí ina mheasúnú ar an leibhéal truaillithe fungasach leapachais, d'fhéadfadh eolaithe go bhféadfadh cleite agus piliúir sintéiseacha a úsáidtear le haghaidh 1.5 go 20 bliain ó cheithre go seacht gcinn déag cineálacha éagsúla fungas.
Tharlaíonn sé go bhfuil muid ag codladh timpeallaithe timpeallaithe ag ní hamháin ár meán miocróbach féin. Chomh maith le fungais agus baictéir, a bhfuil an bunús a bhaineann lenár n-níos déanaí, le sputum, cealla craicinn, chomh maith le sceitheadh faighne agus anal, ní mór dúinn a roinnt an leaba chomh maith le baictéir "eachtrannacha". Ina measc seo tá dandruffs na peataí, plandaí pailine, ithreach, iarsmaí agus feces tic deannaigh, chomh maith le hábhair ag críochnú a úsáidtear i monarú leapachais, agus i bhfad níos mó.
Áitíonn Tierno go gcailleann an salachar seo go léir i gcainníochtaí contúirteacha i gceann seachtaine amháin. Ina theannta sin, tá sé tar éis underwear gan staonadh le fada trí nochtadh do na hábhair atá in ann a srón a spreagadh agus a sraothartach a spreagadh, ós rud é go bhfuil miocróib chomh gar dár mbéal agus an tsrón go bhfuilimid beagnach gan dabht mar aon leis an aer.
Cúis eile a bhfuil ár línéadach leapa atá againn éillithe go tapa, ní bhraitheann sé go praiticiúil ar ár n-iompar agus an méid allais a leithdháiltear. Táimid ag caint faoi ghnáth-dhomhantarraingt.
"Ar an mbealach céanna leis an Róimh Mhór, a cuireadh le himeacht ama faoi shraith na gcáithníní a thit faoi ghníomh na domhantarraingthe, tá ár mattress faoi réir éifeachtaí comhchosúla domhantarraingthe agus clúdaithe le deannach," a dúirt Tierno.
Tá seachtain amháin nó dhá sheachtain de charnadh deannaigh den sórt sin go leor chun tús a chur le casadh sa scornach. Tá sé seo contúirteach go háirithe dóibh siúd atá ag fulaingt ó chineálacha tromchúiseacha ailléirgí nó asma bronchial. Dála an scéil, socraítear an ailléirge thart ar gach séú Meiriceánach.
"" Má tá tú i dteagmháil leis an tsráid go dtí an excrement de do mhadra, ar ndóigh, ag iarraidh a nigh do lámha, "a dúirt Terno. - Déanfaimid machnamh ar do chaitheamh aimsire mar gheall ar do leapachas. "
In ainneoin nach bhfuil muid in ann an salachar seo go léir a fheiceáil le súl nocht, b'fhéidir gur fiú ceist í fós: "An dteastaíonn uaim codladh air seo?"