Is minic a bhí an pinsinéir ó chathair na hÚcráine de Chernivtsi Zinida Zinaida Filipchuk atá suite go minic a chlann clainne. Bhuel, mar is gnách, ba bhreá leis na páistí deochanna difriúla a ól, cosúil le cola nó pepsy. Bhailigh an seanmháthair bailiúchán cothrom de bhuidéil phlaisteacha folamh ó na deochanna seo.
Ar bhealach éigin, gan aird a thabhairt air féin, thosaigh Filipchuk ag bailiú clúdaigh ildaite (buidéil a astaítear). Dóibh siúd a d'fhág na garchlann, chuir an bhean daoine eile leis. Thug roinnt comharsana chuici, cuidigh sí ar an tsráid. Ní mheabhraítear Zinida a thuilleadh cé mhéad ama a bhailigh sí a bailiú.
Ach sa deireadh, bhailigh sí suas le fiche míle píosaí.
Ansin bhí sé ag smaoineamh uirthi a clós a mhaisiú le cabhair ó na clúdaigh seo. Níl aon oideachas ealaíne ann. Admhaíonn patrúin, mar a admhaíonn pinsinéir, tháinig sí léi féin. Ionas go gcoinnítear na claibíní go docht, poured Filipchuk go sonrach le coincréit. Rinne mé gach rud de réir a chéile. Toisc go ndéanann tú féin é.
Tá Zinida agus a thuilleadh chun an cosán a leagan amach os comhair an tí lid. Is é an t-aon rud a chosnaíonn an caitheamh aimsire do bhean neamh-saise. Tar éis an tsaoil, ní mór di gaineamh a cheannach le haghaidh coincréite, agus cosnaíonn an meaisín gaineamh dhá mhíle Hryvnias, atá beagán níos mó pinsin.
Foinse