Tá mé ag brionglóideach le fada an lá a shocrú i dteach beag cluthar in áit scoite, mar sin theastaigh uaim scéal fairy a dhéanamh le do lámha féin .. le haghaidh tús, fráma déanta as buidéal agus bosca cadhóg. Thóg siad iad le chéile, thug sé an cruth riachtanach le píosaí cairtchláir, athlódáil an dromchla ... ansin rinne siad na fuinneoga - an chéad fialsíoda, ansin "gloine" - gearrtha amach as buidéal plaisteach, ansin an fráma - ó mhúnlú maisiúla (d'fhan siad ó chríochnú Troscán ...
Ar an mbealach céanna rinne an doras - ó na múnluithe céanna agus na scannáin le haghaidh wrath troscán.
Tá sé in am a fhoghlaim an ceardaíochta an brícklayer - na púróga greamaithe ar na coillte ar an gcrann, toisc nach raibh an nóiméad breise (i gunna faoin gunna) ar láimh - tá sé réasúnta maith!
I gcás na ndíonta déanta ar dtús ar bhonn cairtchláir, ansin clúdaithe le tíleanna calóga de bumps fir ...
Tá sé fós le mionsonraí a chur leis agus socraigh an clós - crann a chur, cuir an t-ardán os comhair an tí tílithe ó choirt na gcrann ... Linneachta an chaonach agus léicean ... Agus tá sé réidh!
Agus cad a dhéanaimid, daoine, le haghaidh sonas?
Teach cluthar, a áit,
Ionas go mbuailfeadh sé blasta le maireachtáil le chéile
Dhá leath, dhá fhear beag ...
Ionas go mbeidh an tae le subh i do mug is fearr leat,
Potaí le bláthanna, tolg, dhá chathaoir,
Agus mar sin, sa chlog cistine le cuach,
Agus lig dom ithe ... chomh spéisiúil sin ...
Le teilifís le scáileán mór,
Agus ar an tolg, ag seachaint an phláta,
Agus mar sin nach bhfuil amárach an-luath -
Codladh go socair ... Lig dó ...
Ionas go mbeidh seilf leabhar, bosca dioscaí,
Gach rud a théitear, cuireann sé i gcuimhne ...
Suí go ciúin, chomh gar sin
Sonas den sórt sin ... agus ansin, a bhfuil a fhios aige ...